Woord van het Jaar

Criminelen en zelfs terroristen zijn mensen wel eens genoemd die mensenlevens in gevaar brachten, mensen hun rechten ontnamen en daarvoor door de rechter veroordeeld zijn. Hier worden ze als trotse verdedigers van nationalisme gevierd en wordt de bijnaam die ze kregen “Het Woord van het Jaar 2018!”. Blokkeerfriezen: een groepering die prijkt in het rapport van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid.

Dat dit woord het Van Dale Woord van het Jaar 2018 werd, is eigenlijk je reinste validatie van racisme, criminaliteit en vermeende superioriteit. 

Met die logica is de double spread van de Telegraaf waarin ze anti-racisten afschilderen als gevaarlijke linkse terroristen, de Publicatie van het Jaar. En die schrijver die aan een anti-racist adviseerde dat hij maar terug moet gaan naar "zijn land", Journalist van het Jaar.

Maar eerlijk: waarom doen we hier verbaasd over? We weten toch allemaal dat Nederland liever denigrerende tradities in stand houdt dan ze aan te passen?
Daarom kan die Dijkhoff, die apartheid en postcode racisme wilde introduceren met “zwaardere straffen voor criminaliteit in probleemwijken”, Politicus van het Jaar worden. Vorig jaar was het trouwens Baudet.

Zo wordt dit ook een traditie 'waar we van af moeten blijven!!'

Ik vraag me af: hoe goed moet Dijkhof het gedaan hebben om het te winnen van Baudet en Wilders over wie we geen woorden vuil meer hoeven te maken.

Waar ik hoop uit haal is de wetenschap dat dit soort “verkiezingen” niet meer zijn dan goedkope achterhaalde internet polls. Dat dit (hopelijk) niet de opinie is van Nederland. Want we weten toch beter dan criminelen, terroristen en racisten gewoon zo publiekelijk op te hemelen?

… hoop ik …

Zoniet ... hold my beer ... Dan kan ik het ook. Ik ken zo nog een paar belachelijke nominaties. 

"Daar moet een piemul in!" kan bijvoorbeeld nog de zin van het jaar 2016 worden. Nog beter: dat woord dat ze van de Surinamers gestolen hebben, waar de piemul in moet ... Dat nomineer ik nu alvast voor 2019.