Monopolypot

In Coronatijd ontpopt mijn examenkind zich tot persboi. Hij weet exact wanneer de pers nieuws heeft over school.

Het begon met de eerste persconferentie: De scholen gaan dicht. Mijn kind springt op de bank alsof het een trampoline is. Ik ben bezorgd en angstig: Hoe moet het met zijn toekomst? En is er een toekomst?

Niets van mijn blik kan mijn zoon uit zijn vreugdedans halen. Hij haat school, dat was al zo voor Corona. Ik ben als Surinaams meisje opgegroeid met: “Je diploma is je man.” Een groter contrast in ons huishouden is er niet. 

Ik ken mijn plek. Ik laat mijn examenkind uitrazen en met zijn matti appen, lachen en schreeuwen. Ik bel met de bezorgde moedersclub met mijn doos zakdoeken dichtbij.

Daarna maken we een plan. Ik bedoel: ik maak een plan en mijn kind kijkt me hoofdschuddend aan: “Je weet toch, dat dat niet werkt bij ons. Maar goed, als jij dat wil.” 

Ja, ik wil een plan, ik wil controle en alles wat in een crisis niet werkt: zekerheid. Als een stampvoetend kind van twee. Gelukkig heb ik ook een andere kant. De kant die zegt dat er geen zekerheid is; dat die er nooit is geweest.

Soms vechten die twee. En heftig ook. Crisistijd is een allestijd. Alles is intens: angst, eenzaamheid, liefde, dankbaarheid, verdriet, seks met je huispartner anders mag het niet, verveling of als je een vitale beroeper bent: burnoutstress.

De tweede persconferentie zitten we weer op de bank. De spierspanning van mijn kind neemt af met de wetenschap dat de centrale examens niet doorgaan. Ik pink een traantje weg, krijgt hij dit jaar zijn diploma?

Mijn zoon met zijn ontplofte haarcoupe vraagt zich al append af hoe het komt dat het haar van de minister zo goed zit?

En nu? Mijn werkkamer als contactberoeper ligt stil. De nieuwe inrichting is een online fitnessroom. Mijn enthousiaste puber houdt zijn spiergroepen bij op een spreadsheet. Ik ben nog steeds bezorgd: “We zijn voorbij start, maar nog niet voorbij het begin”, zegt de premier.

Wie gaat deze monopolypot winnen? De verbeterde mens of de fucking blije natuur? Ik hoop beide!