Kunta Kinte

Soms probeer je te vergeten dat het overal op de loer ligt met z’n oerlelijke smoel, en dan loop je een restaurant uit op het Rembrandtplein in Amsterdam met je zoon en slaat de herinnering eraan je opeens om je oren.

Het was ergens in 2013, negen jaar geleden, en ik liep op precies dezelfde plek met wat familieleden een ander restaurant uit.

Het was een zonnige feestdag en het plein was bezaaid met statafels en andere plekken waar mensen gezellig het leven aan het vieren waren.

Ik had mijn headset op om met mijn muziek te ontsnappen aan het gejoel van het plein, maar vanuit de periferie van mijn linkeroog kon ik zien dat twee jongens aan een tafel iets naar me gilden. En ze moesten er hard om lachen, net twee heimelijke racistische bitches. Ik plaatste het meteen op het stapeltje “onbelangrijk” achterin mijn gedachten. Ik had op dat moment andere oorlogen die ik moest winnen.

Maar toen zag ik iemand uit mijn groep resoluut op hen afstappen; hij nam onbevreesd plaats aan hun tafel en begon een intens gesprek met ze terwijl hij ze strak aankeek in hun gezichten. En zij zaten beteuterd te kijken.

Ik vroeg mijn familielid later waar het om ging.

Hij zei

ze riepen Kunta Kinte naar je. Omdat je Zwart bent. Ze wilden je daarmee beledigen.”

Ik maakte een tyuri, vroeg hem wat hij hun gezegd had, maar ik vergat het ook meteen weer. Het hoorde immers op de stapel “onbelangrijk” diep achterin mijn hoofd.

Tot vandaag dus, toen ik weer daar uit een restaurant liep met mijn zoon.

Ik vertelde hem het verhaal van die dag negen jaar geleden en bracht hem in herinnering dat een basja Kunta Kinte tot bloedens toe met zwepen bewerkte voor zijn meester, omdat die zijn Afrikaanse naam niet wilde opgeven.

https://www.youtube.com/watch?v=FMPFQo5V-lA?">

Hij was geen Toby.  

Hij was Kunta Kinte!

En dat vergde moed.

En zij noemden mij Kunta Kinte!

Haha. Ze dachten je met een compliment te beledigen”

En met die woorden van mijn zoon waren die heimelijke, racistische bitches weer terug op hun plek achterin mijn gedachten, bij onbelangrijke shit.

Ik heb op dit moment andere oorlogen die ik aan het winnen ben.

Watch me