Ik wist al lang hoe laat het was

Door Augusto João De Campos Neto

Ik wist al lang hoe laat het was
Toen ik uitgemaakt werd voor zwarte aap
Ik niet werd gekozen na die sollicitatie
Ik nagekeken werd op straat
Zomaar naar een vitrine kijken bijna leidde tot arrestatie
Niemand naast mij kwam zitten in de trein
Of toen die mevrouw haar tasje nog vaster hield
De bewaker mij achtervolgde in de Albert Heijn
De agent alleen mij lastig viel
Ik geweigerd werd bij de discotheek
Men dacht dat ik met een accent sprak
De media duidelijk maakt dat ik niet op hen leek
Men zelfs schrok ……..toen ik ABN sprak

Ik weet al lang hoe laat het is
Daarom zeg ik niks meer
Omdat die klok toch niet verandert…….
Het tij niet keert…..

Ik bepaal mijn eigen tijd………..