Helen

Vorige week was een van de coaches laat; want de metro's hadden een testding.

Dus ik nam zijn klas even over en maakte van die paar minuten gebruik om zijn studenten te leren kennen. We hebben iedere zaterdag wel 120 kinderen uit Zuidoost die voor leerondersteuning komen. En ik probeer met allemaal een band te bouwen want vaak zijn mijn geslachtgenoten die hen verwekten niet aanwezig.

Een prachtig kind dat zo dun is dat ze de binnenkant van een buis nog zou kunnen schrobben, vertelt me haar naam maar weet niet welke koningin uit de oudheid die ook droeg.
Ik neem daarom even de tijd en vertel uitgebreid over die prins die een koningin verleidde en meenam naar zijn paleis, en daarmee de toorn van een koning op zijn volk afriep. Dat er voor een koningin met haar naam wel duizend oorlogschepen op weg gingen om een natie te verwoesten.

Ze werd er helemaal stil van. En haar klasgenoten keken haar met ontzag aan. Zij was ineens helemaal trots op haar naam.

En toen vergat ik het allemaal.

Gisteren zag ik haar weer; met haar klasgenoten. En ik maakte van die paar minuten gebruik om hen te leren kennen want ik probeer met allemaal een band te bouwen want weet je, soms zijn mijn geslachtgenoten die hen verwekten niet aanwezig.

Maar eerlijk is eerlijk. We hebben 120 studenten en ik kan echt niet van allemaal de namen onthouden. Mijn stagiaires heten "ehhh", "yo", "dinges", "jij daar", "hey jongen" of "hey meisje" en "je weet dat ik jou bedoel!!" Ik ben ook maar mens.

Maar ik probeer het wel want aandacht maakt impact op ze.

"Hoe heet jij?" vroeg ik daarom aan het kleine meisje en ze keek me met ongeveinsde verontwaardiging aan. "Hallooo meester! Weet u het niet meer? Vorige week had u een heel verhaal over mijn naam!!"

Zij was die paar minuten niet vergeten.