Een persoon van zelf

Ik kijk naar één die hamert op ijzer.
Ik kijk naar mensen die bouwen aan een droom.
Ik kijk naar iemand die ploegt en zaadjes zaait.
Ik kijk naar een man die verdrinkt.
Ik kijk gewoon.
Wachtend tot het water stilt.

Bijtende kou omringt het water met tanden. Het bevriest, maar vloeibaar. Ik zie iemand die het werktuig beheerst, een jas uit doet en het huis ontmantelt, het meer in lopen, alleen in huid. Het vuur voeden met adem. Golven maken met stem. Bewegen met handen. Aanraken. Tenen planten in aarde.

Een persoon van beweging bespeelt een instrument dat alles doet fermenteren. Het zet iets in gang. Sandor Kraut zingt in mijn hoofd dat ik Kimchi moet maken. Het is tijd voor Tempeh cultuur. Ik wildpluk paddestoelen uit een droom en gevulde Sopropo.

Een persoon van vreugde viert een lichaam tot bloesem. Ik waad in haar rivier. Erykah Badu druppelt vonken op mijn huid die ontwaakt. Vingertoppen wandelen over lichaam van de Amazone vinden in het landschap de weg naar Santo Domingo.

De zee wiegt me in slaap met Bojo, de geur van kaneel, de watertanden van een foodie en haar smaak. Ik wildpluk bosbessen tot confituur. In Ayiti zie ik Zora Neale Hurston. De grond waar ik op sta begint te bewegen. Ze zegt haar paard, ze zegt haar vogel, ze zegt haar zoeter sap. Miss Phat Booty leidt me af.

Een persoon van nacht gaat op oorlogspad. De Bad Mother Fucker lijft me in voor de jachtpartij, de schaduw is groter dan Hip Hop. We doen een rood zwart groene warrior dance. In supreme white streets wordt de zon uit de luchtgeslagen. Old pirates, yes they die, instantly.

Holy Holy Holy Skop …

De nieuwe dag begint een glorieuze ochtend. Revolutionair Bruut Gangsta. Als de muziek inslaat verdwijnt de pijn.

Ik begin te lopen tot mijn ziel in de modder zakt. Graaf met mijn handen Tayer uit de grond. Met liefde voor de maag slacht ik een kip en maak van de grond af Pom. Ik wildpluk een vers gestroopt konijn met mijn eerste strik. Daarna trek ik het harnas van Kwikwi aan en zwem de triomf naar de bron.

Powesi is geen luxegoed. Het hart beweegt waar de geest niet volgt. Troebel water verbergt iets voor het oog. Niet kunnen zien ontsluiert de zin van gevoel. En gevoel is bron van de magie. It's real. Wat het water mij geeft is geen luxe niet.

Een persoon vanzelf doet wat em doet.