Drapetomanie

Op 17 maart 1851 publiceerde de "briljante" Amerikaanse wetenschapper Samuel Adolphus Cartwright een paper in het vooraanstaande DeBow’s Review, waarin hij een nieuwe geestesziekte introduceerde: uit zijn uitgebreide onderzoek had hij geconcludeerd dat er zoiets bestond als drapetamonie, een ziekte waar alleen zwarte mensen aan leden. En dan met name zwarte tot slaafgemaakten die vluchtten.

Een mentale aandoening als menig andere mentale aandoeningen noemde hij het. En die kon makkelijk worden genezen.

“Voordat een slaaf wegrent, gaat hij nukkig en ontevreden gedrag vertonen. De reden daartoe moet worden verwijderd anders rennen ze weg of vervallen ze in het “n.g.rgedrag”. De normale reactie is om dit nukkig en ontevreden gedrag eruit te zwepen. De duivel uit hen slaan, bij wijze van spreken.

Maar als de slaaf aardig wordt behandeld, goed gevoed en gekleed wordt, en een warm vuurtje had om zich ’s avonds bij te verwarmen. Als de witte man hem houdt -zoals het Geschrift ons geleerd heeft-, in de positie van onderdanigheid; als zijn meester hem beschermd tegen misbruik, dan is de neger als betoverd en kan hij niet wegrennen.

Ze moeten alleen in die staat van Canaan of onderdanige knievaller worden gehouden, in feite behandeld als kinderen met vriendelijkheid, aandacht en menselijkheid en dat zal hen genezen en voorkomen dat ze wegrennen.”

Lees hier. Dan weet je ook meer.

Alleen een "slaaf" die ernstig ziek was in zijn hoofd, zou het in dat hoofd krijgen om weg te rennen van de plantage, weg van de wijzere witte persoon die hem bezat, die hem verzorgde, een warm vuurtje en gaf en hem goed behandelde. De waarheid waar Cartwright van uitging, was dat de zwarte mens iemands eigendom hoorde te zijn en voor diens rijkdom diende te zwoegen totdat hij eraan crepeerde. Zo hoorde het. Een zwarte persoon die gewoon zijn vrijheid wilde was toch ondenkbaar?

De overweging dat een zwarte persoon voor zichzelf kon opkomen had Cartwright niet. Een zwarte persoon kon niet voor zichzelf denken. Een zwarte persoon was niet van zichzelf. Dat was de waarheid en daartegen diende een zwarte zich niet te verzetten.

Maar dat was bijna 170 jaar geleden, niet zo lang (net een paar jaar voor de afschaffing van de slavernij in 1863) maar tegelijkertijd ook lang genoeg dat mensen tot inzicht moesten zijn gekomen.

Dat Cartwright dit allemaal uit zijn kont trok weten inderdaad velen inmiddels; met uitzondering van ....

En hier had ik een hele lijst van mensen die het nog niet doorhebben, zoals racisten, homofoben, seksisten, racisme-ontkenners, racistenverdedigers, Corona conspiracy theoristen.

En ook mensen die me hatelijk en venijnig noemen omdat ik zeg dat ik een hekel heb aan Trump, Corona conspiracy theoristen, racisten, homofoben, seksisten, racisme-ontkenners, Trump z’n talentloze nakomelingen, mensen die (nog) aan milieuvervuiling doen, die doctoren die het Corona vaccine in Afrika willen gaan uittesten, staatshoofden die mensen hun privé-vrijheden ontnemen, mensen die me die meme sturen waarin white Jesus de landkaart van Suriname veilig in zijn armen houdt en mensen die op publieke plekken dingen gaan likken en in de lucht gaan niezen om zoveel mogelijk anderen ziek te krijgen.

Aan die mag ik geen hekel hebben. Ja, er zijn echt mensen die me zeggen dat ik geen hekel moet hebben aan mensen die mij haten en me de lucht in mijn longen niet gunnen. Die me graag onderdanig hebben, ziek willen maken, anderen ziek willen en in feite de wereld liever op z'n gat hebben. 

Mensen die vinden dat ik niet voor mezelf moet nadenken, want anders lijd ik aan een geestesziekte ... weet je wel, die mental illness die maakt dat ik me verzet tegen alles dat me is opgedrongen als mijn waarheid.

...

Ha! Ik lijd aan drapetomanie. #trots