Afbeelding

Glenn Helberg

Foto door Eveline Renaud

Kandidaat Kamerlid Glenn Helberg - "Niet angst, maar heling moet de drijvende kracht worden van onze politiek"

De komende Tweede Kamerverkiezingen vormen een strategisch kruispunt voor representatie en machtsverhoudingen in Nederland. Steeds meer Afro-Nederlandse kandidaten positioneren zich zichtbaar in de politieke arena — niet als figuranten, maar als architecten van verandering. Hun aanwezigheid dwingt een herijking van wie de nationale agenda vormgeeft.

We introduceren de afrokandidaten die met kennis, lef en visie de toekomst willen herschrijven — voor iedereen, maar vooral mét ons.
Stem bewust. Stem op mensen die jou vertegenwoordigen. Amplificeer jouw stem.

In dit artikel: Glenn Helberg (73), psychiater, schrijver en denker. Hij stelt zich kandidaat voor de Tweede Kamer met een duidelijke boodschap: niet angst, maar heling moet leidend zijn in de politiek.

“Niet migratie, maar moreel geheugenverlies is onze grootste crisis,” zegt hij.

Helberg wil af van politiek die angst reproduceert en kiest voor een koers waarin menselijkheid centraal staat. Zijn keuze voor Bij1 is geworteld in de overtuiging dat de partij rechtvaardigheid boven angst plaatst. Zijn Afrikaanse achtergrond ziet hij als bron van kracht en gemeenschap.

Waarom moeten mensen op jou stemmen?

Omdat ik geloof dat politiek niet draait om macht, maar om heling. We worden overspoeld door angstverhalen — over migratie, vluchtelingen, veiligheid — maar dat zijn niet de oorzaken van onze crisis, dat zijn de symptomen. De echte crisis is moreel: we hebben een samenleving gebouwd waarin winst boven menselijkheid staat. Ik wil die koers keren. Op mij stemmen is stemmen voor een politiek die niet langer trauma reproduceert, maar de moed heeft te helen. Een politiek die niet zegt: “Wie is het probleem?”, maar: “Wat hebben wij verwaarloosd?”

Wat is de reden dat je je kandideert voor de Tweede Kamerverkiezingen?

Omdat ik zie hoe Nederland vastloopt in angst en ontkenning. We praten over migratie alsof het de oorzaak is van alles wat misgaat, maar dat is een politieke afleiding. De echte problemen — wooncrisis, personeelstekorten in de  lichamelijke en geestelijke gezondheidszorg, de druk op het onderwijs — zijn het gevolg van decennia marktdenken. Ik wil bijdragen aan een politiek die haar eigen verantwoordelijkheid onder ogen ziet. Niet door zondebokken te zoeken, maar door de menselijkheid te herstellen in beleid en bestuur.

Waarom bij BIJ1?

Omdat BIJ1 de enige partij is die niet meebuigt met de angst. Vrijwel alle linkse partijen zijn opgeschoven naar het frame dat migratie “een probleem” zou zijn dat ons bedreigt. BIJ1 zegt: “Migratie is geen bedreiging, menselijkheid is geen probleem.” De wooncrisis, de zorgcrisis, de ongelijkheid — dat zijn gevolgen van politieke keuzes, niet van mensen die veiligheid of toekomst zoeken. BIJ1 durft dat te benoemen. En dat maakt het voor mij de enige plek waar eerlijkheid en rechtvaardigheid elkaar ontmoeten. “Zolang we blijven doen alsof migratie het probleem is, blijven we blind voor de echte oorzaken van onze ongelijkheid.”

Welke impact heb je tot nu al gemaakt?

Mijn werk draait al jaren om bewustwording en verbinding. Ik heb generaties samengebracht in gesprekken over identiteit, trauma en heling — over hoe de wonden van kolonialisme, racisme en uitsluiting vandaag nog doorwerken in onze lichamen en instellingen. Ik heb beleidsmakers laten zien dat veel zogenaamd ‘maatschappelijke problemen’ in feite onbewerkte trauma’s zijn. En ik heb mensen hoop gegeven door te laten zien dat heling begint met erkenning. Dat is de impact waar ik het meest trots op ben: perspectieven verschuiven van oordeel naar inzicht, van angst naar compassie.

Wat betekent je Afrikaanse afkomst voor jou?

Het is mijn wortel, mijn richting en mijn verantwoordelijkheid. Mijn Afrikaanse afkomst leert me dat gemeenschap belangrijker is dan bezit, dat waardigheid niet te koop is en dat wijsheid leeft in verhalen. Ik draag de kracht van mensen die onrecht hebben overleefd zonder hun menselijkheid te verliezen. Die erfenis is geen last, maar een gids: om een politiek te bedrijven die menselijkheid als heilig ziet — niet als handelswaar.

 Wat is het belangrijkste punt waar jij je voor gaat inzetten?

Een trauma-geïnformeerde samenleving, waarin beleid eindelijk begrijpt dat onrecht psychisch en sociaal littekens nalaat. Dat betekent: publieke sectoren herstellen, zorg en onderwijs terugbrengen naar de gemeenschap, en economische keuzes herijken op basis van gelijkwaardigheid in plaats van winst. Het gaat mij niet alleen om wat we doen, maar om vanuit welke geest we het doen. Politiek zonder heling blijft herhaling.

“De mens is geen handelswaar. Daar doe ik geen water bij de wijn.”

 Als je niet op iemand van je eigen partij zou mogen stemmen, op wie zou je dan stemmen?

Ik zou stemmen op iemand die weigert om angst te normaliseren. Iemand die begrijpt dat empathie geen zwakte is, maar de essentie van leiderschap. Politiek heeft mensen nodig die luisteren om te begrijpen, niet om te reageren. Wie dat belichaamt, verdient mijn stem — ongeacht partij.

Politiek is vaak compromissen sluiten. Op welk punt doe jij geen water bij de wijn?

Op het punt van menselijkheid. Ik zal nooit zwijgen over racisme of koloniale ontkenning omwille van “politieke haalbaarheid”. Ik zal nooit akkoord gaan met beleid dat mensen reduceert tot cijfers of verdacht maakt vanwege afkomst of armoede. De grens ligt bij de waardigheid van de mens — dáár begint mijn politiek.

Welke boodschap heb je voor de kiezer?

Laat je niet bang maken. Elke keer dat men zegt dat migratie het probleem is, weet dan: dat is afleiding. De echte roof vond plaats in de privatisering van onze zorg, in de verkoop van onze woningen, in het wantrouwen jegens de gewone mens. We kunnen kiezen voor een andere koers. Voor een samenleving waarin zorg geen verdienmodel is, onderwijs geen product en wonen geen belegging. Kies voor heling. Kies voor waarheid. Kies voor menselijkheid. Want angst heeft ons te lang geregeerd — het is tijd voor herstel.

We kunnen pas vrij zijn als we durven herinneren. Niet migratie, maar moreel geheugenverlies is onze grootste crisis.