Afbeelding

De schrijfwedstrijd “Wanneer Griots Tori Vertellen” is een initiatief van stichting Bigi Bon en daarvan is Marvin Hokstam de oprichter en voorzitter. Hij is ook één van de trainers tijdens de schrijftraining die onderdeel is van de wedstrijd.
Hokstam, geboren in Suriname, heeft een achtergrond in de journalistiek en werkte aanvankelijk voor media in het Engelstalig Caribisch gebied, tot aan zijn verhuizing naar Nederland in 2012. Hier richtte hij tien jaar geleden Afro Magazine op. “Schrijven heeft altijd deuren voor mij geopend. Om die kansen die het me bood om mooie dingen mee te maken, nu te kunnen delen met anderen … dat is toch waar het om gaat?”
Passie
Voor Hokstam is journalistiek een passie. Hij vertelt dat toen hij naar Nederland emigreerde het hem opviel hoe weinig hier vanuit het Afrocentrisch perspectief wordt geschreven. "De dominantie van het Eurocentrisme houdt marginalisatie van niet-witte gemeenschappen in stand," oordeelt hij. Dit inspireerde hem om Afro Magazine te lanceren, een serieus media platform voor nieuws en opinies uit de Afro-gemeenschappen.
Hokstam benadrukt het belang van alternatieve perspectieven en noemt schrijvers zoals de Afro-Amerikaanse Tai Nehesi Coates als zijn helden. “Niet alleen vanwege zijn schrijfstijl, maar ook zijn aanhoudendheid om alleen Afrocentrische perspectieven brengen vind ik machtig. Overweeg dat we leven in een wereld waarin het moed vergt om vast te houden aan je eigen perspectief, dat snap je hoe machtig. Ik heb me daar zeker aan gespiegeld. Er zijn zoveel meer verhalen dan de eurocentrische en die ga ik graag achteraan."
Hokstam vindt dat er moet meer aandacht komen voor verhalen van zwarte journalisten en schrijvers in Nederland. Vandaar de schrijfwedstrijd “Wanneer Griots Tori Vertellen” om nieuw Afro-Nederlands schrijftalent te ontdekken.
Hokstam herinnert zich zijn eigen jeugd in een afgelegen gebied in Suriname ver van de hoofdstad Paramaribo, waar zijn wereld niet groter was dan de boeken die soms binnen sijpelden. "Ik hoop dat nieuwe schrijvers hun werelden delen en gemarginaliseerde stemmen versterken," zegt hij.
Over het verschil tussen journalistiek en fictie zegt hij: “Als journalist schreef ik vroeger soms met gemak wel tien stukken per dag, maar een boek schrijven komt ergens anders vandaan. Het schrijven van een boek is heel anders. Je legt je ziel bloot wanneer je een verhaal deelt dat uit je binnenste komt."
Hokstam vertelt dat dit ook de reden is dat zijn eigen boek nog niet af is. Het wordt een historische thriller. “Ik heb het geraamte ervan al bijna vijf jaren af, maar toen moest ik nog alle andere perspectieven en emoties verzamelen die ik er nog in wilde hebben. Ik heb veel onderzoek gedaan, veel gereisd, veel meegemaakt. En nu ik die heb kan ik het afmaken.”
Uiteraard verklapt hij de plot niet, maar hij ligt wel een tipje van de sluier. “Mijn verhaal beweegt zich tussen 1700 en 2016, en verweeft fictieve en realistische verhalen over racisme en uitsluiting. De rode draad is het nutteloze van racisme en discriminatie.”
Hij baseert zich sterk op oral history, overgeleverde verhalen die nog niet eerder zijn opgetekend. Het is een belangrijke bron voor zijn boek, dat zich afspeelt in Nederland, Ghana en Suriname en zijn persoonlijke zoektocht weerspiegelt.
“Zoals ik eerder zei heeft schrijven mij veel gebracht en veel deuren voor me geopend. En met name de afgelopen 10 jaren alleen voor AFRO Magazine schrijven over de Afrogemeenschappen waren boeiend, leerzaam en zό verrijkend. Het was alsof ik nu nieuwe deuren in mijn binnenste aantrof die alsmaar leidden naar kamertjes vol inzichten die van ons Zwarte mensen zijn afgepakt en zijn afgehouden door kolonialisme. Veel verhalen zijn niet bekend zijn omdat ze niet worden uitgeplozen en niet worden verteld. We zijn ontkoppeld geraakt van onze griots. Deze wedstrijd en inspiratiesessies door gevestigde schrijvers moeten dat helpen herstellen.”
Griots
Hokstams advies aan jonge schrijvers is krachtig: "Schrijf wat je weet. Schrijf vanuit je hart en bereid je goed voor. Vergeet nooit dat je beoordeeld wordt op hoe je jezelf presenteert en onthoudt dat als schrijver je schrijven een deel is van die presentatie. Zorg er daarom altijd voor dat wat je schrijft ergens op slaat, want het vertegenwoordigt jou."
De schrijfwedstrijd “Wanneer Griots Tori Vertellen” wordt uitgevoerd met steun van het Nederlands Letterenfonds, voor jongeren uit de AfroNederlandse gemeenschap die het schrijversvak willen ontdekken. Stichting Bigi Bon nodigt jongeren uit om deel te nemen aan de schrijfwedstrijd ter ere van de Afrikaanse cultuur en de griottraditie.
https://twitter.com/_Afromag/status/1896578635215311270
Voor de lessen zijn als gasttrainers jonge en oudere schrijvers uit de Afrogemeenschap bereid gevonden het opkomend talent te helpen trainen: Schiavone, Gerald en Steven Vreden, Cheriva Raisa Volney, Etchica Voorn, Augusto de Campos-Neto, Mo Hersi, Jeffrey Spalburg en Marvin Hokstam. Lees al hun verhalen hier.
Lees hier meer en schrijf je in.