Een three-step dance

Een journalistieke opleiding eens eindelijk onderling in gesprek wil over hoe de journalistiek inclusiever te maken. Organisaties die in gesprek willen over racisme, en mensen willen uitnodigen om te praten over racisme, en workshops en themadagen willen houden over racisme.

Het is fucking vermoeiend people!

Dat ding is eigenlijk net zo simpel als een achterhaalde, veel te late three step dance:
1. Stop met racisme
2. Fix wat je racisme kapot maakte. Als je per ongeluk een gat graaft in de tuin je buren, zeg je sorry EN JE VULT HEM WEER OP!
3. Ga door met je leven.

Maak er geen show van, want wij, de mensen die je al jarenlang negeert terwijl we roepen wat fout zit, zijn moe van deze shit.
We snappen het he, je bent trots op jezelf want je wordt wakker.

Maar zeur niet zo om een sticker!

Stop met ons uit te nodigen om gratis mee te komen doen met je onderlinge praatsessies waar je witte consultants duizenden voor betaalt. Als je ons per se wil hebben bij je bijeenkomsten waarin je het wiel wil gaan ontwikkelen, betaal dan de experts onder ons die van deze shit hun business hebben gemaakt, om het werk voor je te komen doen.

Dat is hoe je het gat opvult dat je groef in je buurman zijn tuin. Je gaat toch niet het gat nog dieper maken?

Dus drie steps in die dans
1. Stop met gaten graven in je buurmans tuin
2. Vul het gat op
2.. Compenseer de buurman
3. Ga door met je leven

Snap je hem? 2. en 2. kan je en-en, of-of doen. Leuk om speels mee te experimenteren. Word je gaandeweg beter in, waardoor je je eigen stijl ontwikkelt.

Dat ding is voor jou een hype, maar voor de gemeenschap die er al jaren tegen vecht is het real life. Respect that shit.

Of weet je echt niet te dansen?