Ze willen me dood hebben

Deze mensen hebben een hekel aan mij. Of laat me verduidelijken: aan mensen die lijken op mij. Want what the fuck soort van privilige moet je toch bezitten, om in het midden van een pandemie die mensen als mij het meest doodt, te gaan eisen dat er niks meer gedaan wordt om die pandemie te beteugelen?

Waarom is het toch dat een zwarte man altijd moet relativeren wanneer hij het over zijn veiligheid heeft?  Waarom moeten we altijd uitleggen dat we willen leven? Toen zwarte mensen weigerden slaven te blijven en gratis te zwoegen, en ze plantages ontvluchtten, werden ze lui genoemd en gedood. Toen ze zich in Amerika verzetten tegen hun marginalisatie werden ze opgepakt wanneer ze gingen zitten, doodgeschoten wanneer ze gingen staan en nu ontslagen en ge-blackballed wanneer ze gaan knielen. Wanneer ze vragen dat de politie ophoudt met zwarte mensen doodschieten, reageert men met “ja maar …” en wordt er gerelativeerd. “Ja maar je weet nooit of hij een wapen had, dus ik vreesde voor mijn leven,” ook al betrof het een totaal onschuldige tiener met snoep in zijn zak en een hoody op of een onschuldige CD verkoper ... of een twaalfjarige knul met een plastic speelgoedgeweer ... of een ongewapende oude man die van de politie wegrent. 

“Dat gebeurt hier in Nederland toch niet” krijg ik dan als relativering, alsof het ene slechte met het andere vergeleken kan worden. Ondertussen worden kindertjes zwarte piet genoemd in de trein, krijgen zwarte studenten te maken met onderadvisering en worden antiracisme demonstranten opgepakt, opgesloten, ontslagen, ge-blackballed en voor het gerecht gedaagd. Ze worden van de snelweg afgeduwd en geblokkeerd;  en, geloof het of niet, de verkeersovertreders die het leven van de demonstranten in gevaar brachten worden als helden onthaald.

Recht is krom. Boven is onder. Droog is nat. 

In Amerika raakt het Corona virus zwarte Amerikanen het hardst; die gemeenschap vormt 13 procent van de Amerikaanse bevolking, maar toch is 30 procent van alle Covid-19 patiënten zwart. In Chicaco ligt dat percentage hoger dan 70%. Een oppervlakkige benadering van dit probleem zegt dat dit het gevolg is van gebrekkige gezondheid onder Afro Amerikanen.

En wat wordt aan die zwarte Amerikanen gezegd? “Wat we weten is dat er in de Afro Amerikaanse gemeenschappen een hoge mate van hoge bloeddruk heerst, dat diabetes, astma en veel andere onderliggende oorzaken van het hogere sterftecijfer er veel voorkomen. Daar moeten ze aan gaan werken,” zei Ben Carson, de token black man van de Trump regering, vorige week. Hetzelfde werd ook door andere leidinggevende medici in de Trump regering gesuggereerd als de reden dat zwarte mensen disproportioneel zwaarder getroffen worden door het virus. Afro Amerikanen hebben nou eenmaal een slechtere gezondheid dan de rest van de bevolking en dat moeten zij zelf maar even gaan fixen. De historsiche redenen voor de slechtere gezondheid van zwarte Amerikanen gaan ze maar gemakshalve aan voorbij.

In Engeland is het niet anders. Daar is bijna een vijfde van de coronadoden van Caribische, Afrikaanse en Aziatische komaf, terwijl die groepen 13 procent van de bevolking uitmaken. Onder zorgpersoneel ligt de sterfte in minderheidsgroepen zelfs dertig procent hoger.

---

Bekend is dat relatief veel mensen uit de BAME-categorie in riskante beroepen werken, zoals de gezondheidszorg en het openbaar vervoer. Hoe gevaarlijk het is om in die laatste sector te werken is gebleken in Londen, waar 27 buschauffeurs aan het virus zijn overleden. Een groot deel van de buschauffeurs komt uit migrantengroepen. In de zorg werken veel mensen van Afrikaanse of Caribische komaf, vaak op basis van nulurencontracten. Niet werken betekent voor hen geen inkomen, en dus problemen om de huur en andere vaste lasten te betalen.

Uit cijfers is gebleken dat covid-19 vooral toeslaat in dichtbevolkte en multiculturele buurten van grote steden als Londen en Birmingham – net zoals trouwens in New York. In Brits-Aziatische kringen is het bovendien niet ongebruikelijk dat drie generaties bij elkaar wonen. Zulke hechte familiebanden hebben in normale tijden veel positieve effecten, maar nu het coronavirus rondwaart lijken ze een achilleshiel te zijn, zoals eerder al bleek in Zuid-Europese landen.

Schrijft De Volkskrant

---

Als ik -aan de hand van een rapport van dr. Barryl Biekman van het Landelijk Platform Slavernijverleden- een artikel schrijf, waarin de vrees wordt geuit dat de zwarte gemeenschap in Nederland ook disproportioneel geraakt kan worden door het Corona-virus, dan moet ik dat relativeren.

Het Platform wijst erop dat mensen van Afrikaanse afkomst vanwege institutioneel racisme slechtere medische behandeling zouden kunnen krijgen en dat de Coronamaatregelen in het onderwijs slecht kunnen uitpakken voor studenten van Afrikaanse afkomst. Dat mensen van Afrikaanse afkomst ondervertegenwoordigd zijn in Corona panels in de Nederlandse media, maakt de zorgen des te erger. “De slogan 'wie men niet ziet hoort men niet' is in deze periode meer dan van toepassing,” waarschuwde het LPS. Het vroeg daarom aan het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) om gegevens over het aantal besmettingen en sterfgevallen gespecificeerd naar etniciteit, nationaliteit, woongebied en sociaaleconomische omstandigheden. “Wat we hopen is, om aan te tonen dat voor wat betreft Nederland, er geen reden is tot bezorgdheid.”

Hoongelacht en doodsbedreigingen volgden daarop. Het bewijs dat er in de medische wereld een vasthoudende anekdote heerst dat zwarte mensen een hogere pijngrens hebben dan witte mensen? Ach, dat bewijs over die anekdote is toch maar anekdotisch?

Dat zwarte mensen zich zorgen over de discriminatoire criteria die nog steeds worden gehanteerd bij het vaststellen van een bepaald (ziekte)beeld, is toch absurd? Hoezo zeggen jullie dat men bij een persoon met een zwarte huidskleur zal worden gesteld, dat het ‘kennelijk tussen de oren zit’? Die medische specialisten hebben een eed afgenomen hoor.

Weer wordt van zwarte mensen die hun zorgen uitspreken over hun eigen veiligheid, verwacht dat ze hun zorgen over hun eigen veiligheid gaan relativeren. Weer moeten we uitleggen waarom we willen leven.

Ondertussen gaan er mensen als ik bij bosjes dood.

---

Dit vertelt een journalist die het zelf meemaakte in de VS:  

The nurse asked me brusquely what I needed. When I told him I couldn’t keep any water down he said that I was probably fine and just needed to drink some Pedialyte. Then I made the mistake of asking how soon I would be able to see a doctor. For some reason, that made him enraged. He yelled at me to get out of the clinic and shouted that I was probably a drunk or a druggie.

---

“Ik ben bang dat bepaalde bevolkingsgroepen meer in het vinden van "misstanden" en discriminatie aantonen geïnteresseerd zijn dan in medische noodzaak,” schrijft iemand als reactie op de zorgen uit de zwarte gemeenschap. Weer moet er gerelativeerd worden.

Ik ben hier klaar mee. Altijd maar moeten uitleggen dat water nat is. 

Vooral wanneer ik dan mensen zie die de straat opgaan en eisen dat de lockdowns worden opgeheven en de wereld teruggaat naar normaal. Temidden van een pandemie die de zwaksten in de gemeenschap -mensen die op mij lijken- het hardst raakt, zijn er mensen die heel luid roepen dat we maar dood moeten, zodat zij door kunnen met hun leven.

Want daar komt het op neer. Zij moeten weer naar de kapper kunnen, vóórdat we zeker weten dat we een vaccin hebben tegen die epidemie die mensen als ik het meest doodt. Vóórdat we zeker weten dat zaken hier op orde zijn. 

Het is de redenering ten voordele van de slavernij helemaal opnieuw. Zwarte mensen die tegen hun zin in gestolen werden, en gratis hun bloed, zweet en levens moesten opofferen voor de rijkdom van landen die hen als wegwerpvoorwerpen zagen.

De redenering van iedere persoon die zich niet druk maakte om zwarte mensen die door van overheidswege gesanctioneerde racisten ge-lynched en gemarginaliseerd werden.

De redenering van mensen die roepen dat antiracisme demonstranten maar moeten oprotten naar hun eigen land als ze willen dat hun kinderen als mensen bejegend worden. 

Diezelfde redenering van mensen die mij ervan willen overtuigen dat water droog  is.

Zo van “we don’t give a fuck about what you think! We don't give a fuck about you!” 

Ze hebben een hekel aan me. Aan mensen als ik. Ze willen ons dood.