Waarom uw stem belangrijk is

Een opiniestuk van het trefcentrum Wi Masanga

In de Nederlandse samenleving zijn er verschillende groepen die er steeds bekaaid vanaf komen als het gaat om de politieke vertegenwoordiging. Zo is er in meerdere partijen aandacht voor gelijke behandeling op basis van godsdienst, levensovertuiging, discriminatie en politieke gezindheid.

Ook komt er binnen deze partijen steeds meer aandacht voor de LHBT gemeenschap in Nederland. Als we de belangenbehartiging van, bijvoorbeeld, de Surinamers in Nederland vergelijken met dat van de LHBT gemeenschap, dan zien we dat hun belangen door verschillende partijen worden behartigd al dan niet op mimimaal niveau, terwijl de Surinaams-Nederlandse burger in de kou blijft staan.

Als er gesproken wordt over taboe onderwerpen als racisme, en de gevolgen die dat heeft voor zaken als: werkgelegenheid, politie optreden (etnisch profileren), de onder-advisering na de basisschool, zwarte Piet en het feit dat er aan Surinamers door allerlei instellingen extra drempels worden opgeworpen, dan zijn er opeens veel minder politieke partijen die deze zaken nog hoog op de agenda hebben staan en is het oorverdovend stil. Wij zijn niet rechtstreeks vertegenwoordigd.

Met de oprichting van Artikel 1 kunnen wij Surinamers hier verandering in brengen. Wij maken al enige eeuwen onderdeel uit van Nederland en velen van ons zouden hier niet zijn als....... Dus ja wordt het dan niet eens tijd dat de aandacht niet alleen naar Marokkanen en Turken gaat maar dat er ook iets voor ons gedaan wordt. De Surinamer die geen inburgeringscursus nodig heeft, die niet hoog in de peilingen staat als het gaat om criminaliteit, Waar is onze vertegenwoordiging en waar is onze stem. Via via politieke invloed uitoefenen heeft ons weinig tot niets noemenswaardigs opgeleverd.

Ondanks de vele Surinaamse stemmen op de PvdA, CDA, D66, SP en Groen links, in de afgelopen decennia, zien we nergens dat er voor ons Surinamers- of voor andere groepen die in de hoek zitten waar de hardste klappen vallen- een campagne als voor de LHBT gemeenschap is opgezet. Sterker nog, de politiek gaat er vanuit dat Surinamers zo goed geïntegreerd zijn, dat er geen speciaal beleid voor hen nodig zou zijn. Kijkend naar de zwarte Piet discussie, dan zien we dat de gevestigde politieke partijen er moeite mee hebben om het openlijk racistische karakter van dit feest te transformeren naar een meer neutraal en algemener feest, waarin ook zwarte mensen zich kunnen herkennen.

Het mooiste zou zijn wanneer alle Nederlanders met een migratie achtergrond en ex-rijksgenoten (thans Nederlanders) een gezamenlijk front zouden maken, zodat wij politiek een fermer en vooral autonoom geluid zouden laten horen.

Ook de situatie in het onderwijs van allochtonen in het algemeen en Surinamers in het bijzonder, wordt door de gevestigde politieke partijen genegeerd. De vele klachten die wij jaarlijks ontvangen van kinderen die een lager vervolgadvies voor het voortgezet onderwijs krijgen dan op basis van hun CITO score gerechtvaardigd is, is nog steeds een pijnpunt voor onze gemeenschap, waar politiek geen aandacht voor is. Dit geldt overigens voor alle maatschappelijke drempels die Surinamers nog steeds ondervinden op de gebieden van: werken, wonen en sociale bescherming.

Vele Surinaamse politici die zich hebben aangesloten bij de gevestigde politieke partijen raken gefrustreerd, omdat ze ondanks hun inspanningen, nooit de waardering krijgen van hun partij. Gaat u maar eens na hoeveel Surinamers zich op verkiesbare plekken bevinden in kandidaat lijsten van deze partijen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat vele Surinaamse politici in spé afhaken en geen geloof meer hebben in de werking van de democratie voor minderheidsgroepen in het algemeen en Surinamers in het bijzonder.

Met de komst van migrantenpartijen zoals DENK en Art1kel1 hebben deze groepen voor het eerst de mogelijkheid om via verkiezingen een vertegenwoordiging in de tweede kamer, rechtstreeks hun belangen te laten behartigen voor hun achterban.

Het mooiste zou zijn wanneer alle Nederlanders met een migratie achtergrond en ex-rijksgenoten (thans Nederlanders) een gezamenlijk front zouden maken, zodat wij politiek een fermer en vooral autonoom geluid zouden laten horen.

Het is dan ook jammer dat een deel van de Surinaamse vertegenwoordiging in DENK zich onvoldoende kon richten op zaken waar zij voor staan onvoldoende geborgenheid voelde binnen de partij en heeft gekozen voor een eigen race om de stem van de kiezer.

In een ander perspectief is het uitstappen van Sylvana Simons en Ian van der Kooye uit DENK misschien wel het beste dat de Surinamers en solidaire Nederlanders kon overkomen. Surinamers hechten doorgaans aan samenwerking op basis van gelijke rechten en gelijke behandeling en ontspannen onderlinge relaties in de samenleving. Het zijn juist deze aspecten die door het oprichten van Art1kel 1 een duidelijker plek krijgen. Kritiek leveren is prima, maar als het leidt tot een verstoring in de samenwerking, dan is het nog maar de vraag of het tot constructieve oplossingen kan leiden.

De opzet van Art1kel 1 (gelijke rechten en gelijke behandeling) is breed genoeg om ook stemmen te trekken van niet-Surinaamse kiezers. Zo zijn er genoeg Nederlanders die Art1kel 1 een warm hart toedragen en zich inzetten voor de beweging die door Sylvana in gang is gezet. Samenwerking op basis van gelijkwaardigheid is ingebakken in de naam van de partij. Ook andere solidaire groepen in de Nederlandse samenleving zullen zich kunnen vinden in de uitgangspunten van Art1kel 1. Denk maar eens aan de grote Afrikaanse gemeenschap in Nederland, de Kaapverdiërs en in feite iedereen die tegen negatieve beeldvorming en vooroordelen op basis van ras, sexe en geloof aanloopt.

Art1kel 1 biedt deze groepen de mogelijkheid hun politieke stem in eigen hand te houden. Het zijn juist deze punten die andere partijen laten liggen. Wat dat betreft is Art1kel 1, maar zeker ook DENK, een prima optie voor het uitbrengen van een protest stem. Een stem die meer vertrouwen geeft dan de gedoodverfde partij voor ontevreden Nederlanders, de PVV. Deze partijen bieden ons de kans om onze eigen agenda in eigen hand te houden. Vanuit dit perspectief is de overstap van Sylvana Simons weliswaar een zeer gewaagde stap geweest. Maar wel één die het beste vooruitzicht biedt op directe belangenbehartiging.  Een nadeel is wel dat de korte voorbereidingstijd naar de verkiezingen toe het lastig maakt om de harde punten van het nog op te stellen verkiezingsprogramma tijdig en goed belicht aan de kiezers te communiceren. Het risico dat Art1kel 1 achter het net vist en zonder zetel eindigt is reëel. Reëel, maar ook een buitenkans. Wij bepalen de uitslag!

Als Art1kel 1 de Surinamers achter haar programma weet te krijgen en de vele Surinamers die niet meer in de Nederlandse democratie geloven, kan overhalen om hun stem op Art1kel 1 uit te brengen, dan kan dat leiden tot een situatie die uniek is in de Surinaams-Nederlandse betrekkingen. Met iedere zetel die Art1kel 1 weet te bemachtigen krijgt de zwarte agenda een grotere vinger in de pap van de Nederlandse politiek. Zelfs als oppositiepartij is dat een primeur die niet zal nalaten haar invloed op de politieke betrokkenheid van de Surinaamse gemeenschap te hebben.

Iedere zetel biedt een sterke basis, van waaruit vanuit de eigen agenda kan worden onderhandelt met andere partijen. Samenwerking kan vanuit dat perspectief worden gezocht en juist de samenwerking met een broederpartij als DENK is dan een interessante optie. De mate waarin de eigen agenda ondergesneeuwd raakt door andere belangen zal dan afhangen van de inzet en vaardigheid van de Art1kel 1 politici.

Deze kans laten we toch niet lopen? Alleen al daarom zou iedere Surinamer op Art1kel 1 moeten stemmen. Dit is onze kans tot het creëren van constructieve samenwerkingsverbanden in het hart van de Nederlandse politieke arena.

Wi Masanga, Rotterdam