Het is weer aan Zwarte mensen om een land te redden van zichzelf

Iemand stuurde mij vanmorgen een filmpje van een witte Nederlandse man die Weti Fisi aan het zingen is. 25 secondes lang wordt het meesterwerk van de legendarische Iwan Esseboom van alle kanten verkracht.

Mee-do-gen-loos!

"Taki dawmma na kamaloewa heee!" 

Kijk, dat is nou onze politiek, dacht ik.

Mijn pagina staat bol van haat gericht tegen een zwarte vrouw die een zetel heeft gewonnen en nu als eerste partijleider ooit in de Tweede Kamer aan de slag mag. Een groot deel van het liberale land Nederland klimt sinds vorige week in z’n feelings. En Zwarte mensen gaan weer allerlei dingen bedenken om die Zwarte vrouw te beschermen.

En het stroomt m’n neusgaten uit. Want weer gaan we een land redden van zichzelf terwijl dat land dat zelf niet lijkt te willen.

Ik snap weinig van de politiek, maar mijn ogen zouden minder moeten zien dan die van Stevie Wonder als ik niet zou doorhebben dat de verkiezingen een verontrustende trend hebben voortgezet.

Rechts is in opmars en dat is niet iets waar ik over kan debatteren. Ik heb geen tolerantie voor racisme en maak me druk wanneer het van bovenaf wordt aangewakkerd. We hebben het kwaad gezien dat rechtse ideologie veroorzaakt, van achterhaalde noties over raciale superioriteit, tot gaskamers en lynchpartijen, tot hardnekkige verdediging van volledig foute politieagenten die mensen van kleur afmaken omdat ze bij wet het geweldsmonopolie mogen toepassen.

Ik ben hier a-politiek simplistisch in. “Ik snap niet waarom iemand als Baudet met zijn verwerpelijke ideologie telkens weer wordt uitgenodigd op televisie en dan het hele land op stelten gaat, omdat hij zogenaamd live beledigd wordt,” zei ik laatst in een televisieprogramma. Niet een ieder was het met me eens, maar dat boeide me niet, want waarom geven we zoveel ruimte aan dit soort types die openlijk mogen zeggen dat ze geloven in mijn inferioriteit?

En dan haalt zijn soort gedachtegang een overweldigend aantal stemmen binnen tijdens de verkiezingen. Ik snap dat niet.

Zitten we niet middenin een moordende pandemie waar we met z’n allen de prooi van zijn? Hebben we niet en masse vorig jaar meegedaan aan de wereldwijde Black Lives Matter demonstraties; die demonstraties gingen toch niet alleen om zwarte levens? Ze waren toch een roep voor meer menselijkheid onder alle mensen?

Die monumenten die tijdens deze demonstraties in verschillende landen werden neergehaald omdat ze symbolen waren van ’s werelds duistere erfenis van slavernij en marginalisatie …, zwarte mensen hebben dat aangezwengeld, maar het ging toch niet alleen om zwarte mensen?

Een wereld zonder racisme is toch een betere wereld voor een ieder? Of snap ik het verkeerd?

Zucht.

Zwarte mensen zitten vast in een cyclus van landen van zichzelf redden; ook hier in Nederland. We schikten ons na de slavernij en Nederland werd openminded genoemd omdat we meededen aan het vergeten van die gruweldaden van de zwartste pagina van de geschiedenis. zwarte Piet is nog steeds een ding omdat we subtiel geciviliseerd protesteren en in gesprek gaan over ons recht op een humaan bestaan. Racisten mogen meebepalen wanneer ze minder racistisch zullen zijn. Is toch van je reinste … ? En Nederland blijft ondertussen haar reputatie van liberaal land met recht voor allen, behouden.

Ik ben er moe van dat we dat maar blijven doen, maar dat die inzet niet evenredig beloond wordt.

“Sylvana moet beschermd worden”, zie ik overal op mijn wall. Van oproepen tot een beschermende cirkel van liefde om haar heen, tot donaties om haar beveiliging te betalen, tot aanbiedingen voor een bonuman die een switi watra voor haar moet maken en haar met kalebas, blauwsel en floridawater moet gaan baden en haar een boei moet geven die kwade invloeden moet weren. Anderen reageren naar de racistische aanvallen van die keyboard warriors, met een ready-to-go houding van “kom aan d’r noh! Je lijkt!”.

Woeii!

Maar is het geen tijd om beter te gaan eisen van dit land? Want het is frustrerend. Het valt tegen dat een partij die gevallen is om een beschamende toeslagenaffaire gestoeld op belastingracisme, weer als grootste winnaar uit de bus kan komen.

Hebben we niks geleerd? Hebben jullie niks geleerd? 2020 heeft ons toch verbondenheid aangeraden?

Het is vermoeiend.

Hoezo zoveel racisme aan het adres van Sylvana maar wel verdediging voor Baudet?

Nederland kan toch beter?

Maar goed.

Er gaan nu vijf politici van Afrikaanse komaf de Kamer in. Vijf linkse stemmen in een zee van overweldigend verwerpelijke rechtse ideologie. Vijf stemmen van rede. Weer gaan we een land redden van zichzelf.

Als dat land dat nou maar eens zou doorhebben.

“Een land dat de rijkdom in zijn diversiteit niet herkent is een arm land,” zei ik vorige week in een presentatie over onderwijsonderadvisering. “Maak gebruik van de diversiteit die je hebt, zeker als het zich aanbiedt. Omarm het. Bescherm het. Koester het.”

Dat geldt hier ook.

Een parlement van een multicultureel land dat zijn leden van kleur niet weet te appreciëren, is net als Kees die Weti Fisi zingt. Ugh. Zonde. Een mooie poging, maar hij ... eh het, heeft veel te leren.