In het Nederland van nu is dit hypocriete hype, sorry

Door Marvin Hokstam

Kijk dit is mooi

Dit had Peter kennelijk als tattoo op z’n kuit

Gelijk had hij

Op je knieën ben je niet vrij

En nu, in zijn dood, maakt een bedrijf daar een banner mee

Groot, langs de snelweg

Mooi

Maar dan vraag ik me af

Heeft dit bedrijf een regel dat zwarte Piet bij haar op kantoor niet mag verschijnen?

Doet dit bedrijf zaken met racisten?

Ontslaat dit bedrijf werknemers die apengeluiden maken naar voetballers van kleur die hun team wreed verslaan?

Als ik of Achmed daar zou solliciteren zou onze brief in behandeling genomen worden of in de vuilnisbak belanden met een notitie “t is niks? Het is gewoon een zwarte n.g.r?”

Heeft dit bedrijf een gedurfd diversiteitsbeleid?

Hoeveel mensen die op mij lijken werken er?

Hoeveel mensen die er werken vinden dat Zwarte mensen lullen wanneer we zeggen dat racisme racisme is?

Mooi om deze vlag zo hoog te hangen en deze banner levensgroot aan je gebouw te pasten

Maar ondertussen is onze premier nog steeds van mening dat excuses voor slavernij tot polarisatie zullen leiden.

Ondertussen is het nog steeds alleen Amsterdam en niet Den Haag die schoorvoetend sorry zei en dan nog alleen omdat wij erop aandrongen.

Ondertussen zijn er nog steeds mensen in dit land die in winkels met de nek aangekeken worden door winkelbediendes die zelf niet genoeg verdienen om er zelf te winkelen.

Ondertussen zijn er nog steeds activisten die jaarlijks de straat op moeten, nog steeds met het gevaar dat ze door de politie bijeengedreven worden als vee en neergeknuppeld kunnen worden omdat ze zich verzetten tegen racisme; omdat ze weten dat ze mens zijn.

Nog steeds activisten die hun zuurverdiende license om hun werk te doen kwijt zijn.

Nog steeds activisten die gebombardeerd werden met vuurwerk.

Nog steeds activisten die door een leidinggevende krant “linkse terroristen" genoemd zijn.

Nog steeds activisten aan wie een leidinggevend blad adviseerde dat ze maar liever terug moeten naar hun eigen land,

Nog steeds een leidinggevend blad dat antiracisten zeurpieten noemde

Nog steeds rijst dan de vraag "wat zegt het over je land als je nationale media" antiracisten zeurderig vindt

Nog steeds activisten die bij een populair tv praatprogramma niet aan tafel mochten zitten met een zelfingenomen racistische crimineel die georkestreerd heeft dat hun leven in gevaar gebracht werd toen ze van de weg geduwd werden.

Omdat ze niet op hun knieën gingen

Omdat ze niet op die manier vrij wilden zijn

Nog steeds Tweede Kamerleden die ongestoord racistische termen mogen gebruiken op de vloer van de Tweede Kamer, nog steeds politici die mogen oproepen tot “minder, minder, minder Marokkanen”, nog steeds kranten die artikelen publiceren van racisten die klagen dat racistische extreemrechtse politici te links zijn en pochen dat zijzelf rechtser zijn dan Breivik. Nog steeds schoolboeken die in achterhaald koloniaal racistische termen spreken over mensen van kleur. Nog steeds kranten die het n-woord ongeremd gebruiken.

Ondertussen is het in Nederland nog steeds gewoon dat mensen hun gezichten pikzwart poetsen op 5 december om op een belachelijk karikatuur van mij te lijken, met dikke rood geaccentueerde lippen, een kroespruik, een gek accent en een dom dansje.

Ondertussen is zwarte Piet nog steeds racisme!

Maar wat me het meest stoort, zijn mijn broeders en zusters die deze banner ook delen, maar die ook zichzelf gast wanen in Nederland, zwarte Piet kostuums aandoen en gillen “laat die mensen gewoon hun feest vieren.”

Die me zeggen dat ik maar terug moet naar waar ik vandaan kom als ik niet tegen racisme kan.

Die me zeggen dat ik lul wanneer ik zeg dat Zwarte mensen mensen zijn met alle mensenrechten.

Die het niet met me eens zijn wanneer ik hun ogen open pir

Die zeggen dat activisten lullen.

Die “blij zijn dat er slavernij was, anders waren we van die armoedige mensen uit Ghana en Sudan”.

Die Afrikanen “boku” noemen.

Die dus roepen “on bended knee is no way to be free”, maar ondertussen wel op hun knieën door hun leven gaan.

We zijn de weg kwijt.

Niks zegt me dat meer dan dit

Nederland die dit massaal deelt is de weg kwijt, wanneer we massaal trots Peter citeren “on bended knee is no way to be free”, maar ondertussen wel willen dat ik murw op mijn knieën door mijn leven ga.

Ik bash Peter niet, want hij snapte het

Hij stond ergens voor.

Maar dat ergens waar hij voor stond, daar staan Zwarte mensen al eeuwen voor.

Hij had een tattoo van wat wij leven

Waar liberaal Nederland nu mee pocht met grote banners langs de snelweg, dat zeggen wij iedere dag, met onze veerkracht, onze overlevingsdrang, onze eis voor beter voor onze kinderen, onze eis voor wat wij gewoon verdienen.

Niemand hoeft mij te zeggen dat ik mens ben

Dat Nederland dat probeert te negeren wil ik snappen

Begrijpelijk dat Nederland er nu hypocriet mee hypet

Maar maak me wakker wanneer deze banner ook over mijn knieën gaat

Dan weet ik dat je Peter snapt

Tot dan is dit gewoon hype

Tot dan is dit hypocriet

En als je vindt dat ik nu lul

Tja

Dan moet ook jij van je knieën misschien

En gaan leven

Sorry