Bombo

Hey, leer je kinderen. Anders doe ik dat wel.

Net, bij de fruitschappen in de Appie, wordt de stilte ineens verbroken door een kinderstem. BAMBA CLAATT. Drie jongens, een jaar of 13, twee witte en een Zwarte. Hij is de coolste van het groepje. En hij vindt dat het niet genoeg echo heeft gemaakt.

Dus nogmaals.

BAMBA CLAAAAAAAAATTTT.

Nu met echo.

En hij kijkt triomfantelijk rond, maar dan kruisen z’n ogen de mijne. Ik zie dat hij ziet dat ik zie dat hij ziet ik hem heb gezien. M’n ogen hadden bewust zijn ogen gezocht en vastgepakt want ik heb een hekel aan waar het woord voor staat, dus mijn blik is afkeurend. Ik houd z’n ogen vast terwijl hij langsloopt aan de kant van de appels, en dan kijkt hij verlegen weg. Hij weet dat het woord niet hoort.

Z’n vrienden zagen het gebeuren.

Het was de helft van de les. Als je een bestraffende blik geeft, moet je de bestraffende blik ook uitleggen. Anders ben je zomaar een boze man. Dus nu de andere helft nog.

Ik hou ze in de gaten terwijl ze hun chips kopen en doe alsof ik toevallig ook bij de zelfscan kassa aankom wanneer zij bij de zelfscan kassa aankomen. Hij kijkt me weer verlegen aan.

“Kom even horen,” zeg ik vriendelijk.

“Ja meneer.”

“Weet je wat dat woord betekent?” Ik hoef niet te zeggen welk woord ik bedoel.

Z’n mati stoppen ook.

“Nee meneer”

“Weet je wat een maandverband is?”

Een witte vrouw die net langsloopt kijkt verschrikt op, maar ze loopt snel door, zo van “ik bemoei niet”

Hij knikt. “Ja meneer.”

“Nou dit woord is een oud woord voor maandverband. Wat je daar riep is een verbastering van het woord voor “smerige doek.” Eigenlijk was dit een heel privé doekje maar het woord werd gebruikt om vrouwen te beledigen en met name vrouwen als jouw moeder, jouw oma, jouw zussen. Wil jij je moeder beledigen?”

Verschrikt! “Nee meneer!”

“Komt u uit Jamaica dat u dit weet meneer?” vraagt één van z’n vrienden vriendelijk.

“Nou ik heb wel lang in die regio geleefd. Goede vraag. En nu weten jullie het ook.”

“Dankuwel dat u ons dit heeft verteld,” zegt de coole nog.

Meester ben je altijd, ook op de dag dat de zomervakantie begint en ook al werk je niet voor een school; we hebben allemaal iets aan hen te leren. Zo maak je samen met hen de wereld die wij van hen in bruikleen hebben, een stukje beter. En ieder stukje telt.