Be the donkey

Een collega van me heeft ergens op een makkelijk bereikbare plek in zijn computer een cartoon van een ezel die een wortel voorgehouden wordt. Sinds ik hem ken heeft hij de tekening al tig keren tevoorschijn gefloept op zijn scherm, telkens wanneer we het hebben over de uitdagingen van het leven. “We zijn net ezels, chasing the carrot. En we krijgen hem nooit te pakken,” zegt hij dan, wijselijk.

Bullshit denk ik dan. Die ezel is gewoon een gefocust beest, met een doel voor ogen. Dat hij dat doel niet zal bereiken is secundair. Primair is dat hij er vastberaden op afgaat en zich niet laat afleiden door allerlei maneuvers die de wortel onbereikbaar maken.

We zouden allemaal als dat soort ezels moeten zijn. Doelgericht, vastberaden, vasthoudend. Zodat afleidingsmaneuvers ons niet eens opvallen. Zodat we niet in algehele verontwaardiging komen vast te zitten wanneer een zwarte sporter die haar beste dagen achter zich heeft gehad weer eens zegt dat ze blij is dat er zoiets was als slavernij “anders was ze er vandaag niet”.

Of wanneer een donkerwitte wannabe gesjeesde politicus uitkraait dat witte mensen een hoger IQ hebben dan zwarte. 

Of een omhooggetilde trendwatcher over Surinamers zegt dat ze “gieriger zijn dan Hollanders” en dat ze blij moeten zijn met de opportunities die Nederland hen heeft geboden. (What the fuck doet een trendwatcher trouwens?)

Die ezel in de analogie van mijn collega maakt zich niet druk met allerlei zaken die buiten de wortel in zijn vizier vallen. immers, ooit, wanneer hij de plaats van bestemming bereikt heeft, zal hij de wortel krijgen!

Ik zei het al enkele maanden geleden: We moeten nou eens op met intellect te verwachten van iedere sporter, iedere rapper of iedere andere kindergarten drop-out, so-called celebrity. Stop expecting intellect from all non-intellectuals who thrive where intellect is not a requirement. Ze dienen een bepaald doel, voor media die niet voor de zwarte/immigranten gemeenschap gemaakt worden. Als ze echt iets zinnigs te zeggen hadden waren ze niet geïnterviewd. Ze zijn er vanwege hun achterhaalde views die onze irritatie moest opwekken en anderen het gevoel moet geven dat wij niet allemaal samen één richting op kunnen kijken.

Ik kijk er niet naar, luister er niet naar, lees het (liever) niet en deel het niet. Ik ben daarom niet geschokt wanneer een boef vrouwen hoeren noemt, wanneer een onwetende, nat achter de oren rapgroep uitspraken doet ten voordele van zwarte piet of een andere zich collectief vergrijpt aan minderjarigen.”

Dit geldt ook voor de trendwatcher die zijn moeder nog onder de bus zou gooien om maar geaccepteerd te worden door mainstream. (Maar echt, what the fuck doet een trendwatcher?)

We zijn verwikkeld in een oorlog tegen onwetendheid, en we moeten accepteren dat er tijdens die oorlog mensen zullen afvallen die we eigenlijk liever als medestanders hadden. Casualties of war. Accepteer die verliezen en loop door, of verlies de oorlog. En het doel is winnen, niet?

FOCUS! Be the donkey.