UNICEF: tijd voor actie voor kansarme kinderen

Het UNICEF-rapport The State of the word’s children 2016 “A fair chance for every child” hangt een somber beeld op van de toekomst die de meest kansarme kinderen tegen 2030 te wachten staat. 2030 is immers het streefjaar voor de verwezenlijking van de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s). Dat is althans het geval zolang regeringen, donoren, bedrijven en internationale organisaties niet méér inspanningen leveren om aan de behoeften van kinderen te voldoen. Toch is het rapport niet over de hele lijn negatief. Het is immers mogelijk de SDG’s te halen als het probleem van de strijd tegen ongelijkheid degelijk wordt aangepakt!

Overal ter wereld moeten kinderen dagelijks de moed en de wil opbrengen om verder te gaan met hun leven. Tal van factoren zoals land, gemeenschap, gender of de omstandigheden waarin ze zijn geboren zijn bepalend voor hun levensloop. Tal van onrechtvaardigheden verkleinen hun kans op een beter leven.

Het ontbreekt niet alleen aan politieke inzet, maar ook aan middelen en aan de collectieve wil om ongelijkheid en onrechtvaardigheid aan te pakken.

Het rapport maakt melding van heel wat initiatieven om kinderarmoede te bestrijden, kindersterfte terug te dringen en de onderwijskwaliteit te verbeteren. Dankzij digitalisering, technologie en innovatie worden afgelegen gemeenschappen bereikt en krijgen minder bedeelde kinderen ook kansen. Nieuwe technologie en innovaties aanwenden en zich verzekeren van de betrokkenheid van burgerorganisaties, zal op de korte en de lange termijn bevorderlijk zijn voor kinderen en de maatschappij waarin ze leven.

Wat zijn de grootste hindernissen voor ontwikkeling? Het ontbreekt niet alleen aan politieke inzet, maar ook aan middelen en aan de collectieve wil om ongelijkheid en onrechtvaardigheid aan te pakken. Het rapport stelt niet alleen dat er dringend werk moet worden gemaakt van een betere toekomst en een betere wereld maar spreekt ook de zekerheid uit dat dit haalbaar is. Het kan niet zo zijn dat kinderen een uitzichtloos leven moeten lijden.

Een bijdrage leveren aan gelijkheid en rechten is een keuze die we kunnen en moeten maken in het belang van de toekomst van alle kinderen en van deze wereld. Meer middelen aanwenden voor vergeten kinderen en gezinnen staat garant voor een eerlijker verdeling van gezondheidszorg en onderwijs. In de SDG’s voor 2030 staat de noodzaak van meer gelijkheid centraal. Het is dan ook hoog tijd om actie te ondernemen voor de “vergeten” kinderen!

Tot slot bevat het rapport een aantal aanbevelingen voor politieke actie, planning en overheidsuitgaven: om te beginnen is er nood aan betere informatie over de meest kwetsbare kinderen. Andere aandachtspunten zijn: oplossingen aanreiken voor hun dagdagelijkse problemen, sneller vooruitgang boeken door middel van innovatie en hierdoor concrete veranderingen bewerkstelligen, streven naar meer en billijker investeringen en een intensere betrokkenheid van de gemeenschappen.

Al deze aanbevelingen kunnen dienen als leidraad voor politieke besluitvorming, prioriteitstelling en de informatie van het publiek om aldus invulling te geven aan de SDG’s en elke mens uitzicht op een toekomst te bieden. Wat nu telt is dat we lering trekken uit de voorbije 15 jaar en verder reiken dan de verwezenlijkingen van de Millenniumdoelen (MDG’s) tussen 2000 en 2015.

De verwachting van UNICEF is dat elk land zonder uitstel een concreet plan uitwerkt om vorm te geven aan de SDG’s en dat in zo’n plan vooral de meest kansarme kinderen centraal staan. Een plan dat gestoeld is op eerlijkheid en billijkheid, geeft kinderen de beste kansen. Tijd voor actie dus!

• Bron: diplomatie.belgium.be/
• Meer informatie: http://www.unicef.org/sowc2016/