Voormalig totslaafgemaakten hebben een uniek verleden van 400 jaren trauma's

De recent aangeboden excuses door premier Rutte aan nazaten van tot slaaf gemaakte in Suriname en de Nederlandse Antillen waren het gevolg van jarenlange strijd en volharding om erkenning vanuit de Afro Surinaams gemeenschap in Nederland, de Afro gemeenschappen van de voormalige Nederlandse Antillen en Suriname. Wat nu gebeurt echter is dat dezelfde fouten gemaakt worden als in het verleden. Namelijk dat er een algemeen verhaal dreigt te ontstaan waarbij alle bevolkingsgroepen van over de hele wereld in relatie tot een verleden met Nederland, onder één noemer geplaatst worden en in één adem genoemd worden.

Waar men aan voorbij gaat is het feit dat de Afro gemeenschap uit en in Suriname en de voormalige Nederlandse Antillen één verleden hebben van 400 jaren trauma's. Helaas een uniek karakter.

Dit was reeds bij de afschaffing van de slavernij 150 jaar geleden het geval. Na de afschaffing op papier van de slavernij zijn er tot de dag van vandaag nieuwe onverwerkte trauma's ontstaan. Nieuwe trauma's die intussen 150 jaar gaande zijn. Er was toen bij ex-totslaafgemaakten en er is nog steeds bij hun nakomelingen, sprake van honderden jaren opgelopen trauma’s die generaties lang zijn doorgegeven.

Als nazaat van totslaafgemaakte en hardwerkende Nederlander wil ik vragen om hier niet lichtzinnig mee om te gaan.

Een groep met een geschiedenis van opeenstapeling van hun problematiek en het niet serieus nemen van diezelfde problematiek, is na zoveel generaties niet te vergelijken met anderen.

Gelukkig hadden Nederland en de rest van de wereld dat toen ook ingezien bij het leed dat de Joden ondergingen tijdens de holocaust. Er zijn toen speciale wetten en financiële voorzieningen gecreëerd expliciet voor de Joodse gemeenschap, zodat deze groep kon starten met de verwerking van hun opgelopen trauma's.

Gun nazaten van tot slaaf gemaakte om ook over te gaan tot verwerking van hun generaties lang opgelopen trauma's. Erken wat hun is overkomen, zorg voor financiële genoegdoening, maar bovenal vergelijk ze niet met anderen.

Het leed van tot slaafgemaakte benoemen betekend niet dat anderen worden vergeten. Het heeft te maken met het feit dat uitsluitend deze groep nu nog steeds na honderden jaren van trauma's tot op de dag van vandaag moedwillig aan hun lot wordt overgelaten. Door Nederland.

Als voormalig voorzitter van het Caribisch Netwerk politie Den Haag cq ervaringsdeskundige heb ik dagelijks kunnen ervaren waar dit onder andere toe kan lijden. Dit verdienen zij niet.

Zij hebben jarenlang alleen gestreden en aangedrongen op in de eerste plaats erkenning en excuses voor de misdaden tegen hun voorouders gepleegd en wat ertoe heeft geresulteerd dat een bijna onoverbrugbaar achterstand is ontstaan ten opzichte van andere bevolkingsgroepen met een verleden ten opzichte van Nederland. Nazaten van tot slaaf gemaakte voeren strijd voor erkenning omdat er nimmer strijd voor hen is gevoerd door anderen. Zij hebben daarom uit eerbetoon aan hun voorouders besloten om te vechten voor gerechtigheid.

Om een compleet beeld te geven. Uit respect naar bijvoorbeeld wat de Joden aangedaan was, en hun terechte erkenning daarna hebben nazaten van tot slaaf gemaakte nimmer van de Joodse gemeenschap verwacht of geëist dat zij in één adem genoemd zouden worden met het leed van de Joodse gemeenschap. Nogmaals, omdat hun leed niet te vergelijken was en is.

Zorg ervoor of dring daarom aan op de politiek zodat snel een start gemaakt kan worden met het uiteindelijk beginnen met verwerking van trauma's van nazaten van tot slaafgemaakte.