Tis the season for some toxic dick: Part 7 The Revelation
Ik heb vanacht nauwelijks een oog dicht gedaan. Terwijl Jayson als een roos lag te slapen, heb ik het bericht van Kayla zeker 100 keer opnieuw gelezen. Ik probeerde er een logische verklaring voor te vinden, maar dat lukte niet. Als Jayson echt bij Samora en haar moeder inwoonde en eruit is getrapt, kan het niet anders dan dat hij mij gebruikt. Normaal genoot ik ervan om naar hem te kijken als hij sliep, maar nu was ik aan het bedenken wat ik hem aan zou doen als bleek dat Kayla gelijk had. Met die gedachte ben ik uiteindelijk tegen 6.00u vanochtend pas in slaap gevallen, om vervolgens wakker te schrikken van Jayson's wekker die twee uur later afging.
Ik had hoofdpijn en mijn ogen brandde. Jayson was duidelijk een stuk opgewekter wakker geworden en wilde een herhaling van gisterochtend, maar vandaag was ik niet in de stemming daarvoor. Hij leek het te begrijpen en trok me dit keer liefdevol naar zich toe, waarna ik kusjes op mijn schouder kreeg. Hij fluisterde dat hij wist dat dit moeilijk voor me was. Deze guy had geen idee dat ik op dit moment totaal niet met die echo bezig was, maar op het punt stond om uit te vinden of hij een kaolo zwerver was. Ik reageerde niet op zijn opmerking, maar genoot wel van zijn warmte en tederheid. Dit is zo vermoeiend he!? Aan de ene kant haat ik hem, omdat hij zeer waarschijnlijk een walgelijke profiteur is en aan de andere kant hou ik zo fucking veel van hem....pffff.
Hij stond op om te gaan douchen en liet zijn telefoon op bed liggen. Deed hij dit met opzet? Wilde hij me testen? Ik kan trouwens niet eens in zijn telefoon, want weet zijn code niet. Ondanks dat ik dit wist, kon ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen toen zijn telefoon non-stop begon te trillen, door binnenkomende berichten. De berichten waren van iemand die niet in zijn contactpersonen stond. Ik zag alleen een telefoonnummer en het laatst binnengekomen bericht; 'Waarom doe je dit?'
Oké, dit kon geen Samora zijn, want ik zag haar naam staan toen ze gister belde. Ik pakte snel mijn eigen telefoon en maakte een foto van zijn scherm, ondertussen hoorde ik hem de badkamer uitkomen. Na zijn telefoon zorgvuldig op dezelfde plek terug te hebben gezet, draaide ik me om, zodat ik met mijn rug naar de slaapkamerdeur toe lag.
Hij kwam binnenlopen en begon zich aan te kleden, terwijl ik scrollend op mijn telefoon aan het bedenken was of ik naar het nummer zou bellen, dat hem net een bericht had gestuurd. Ik realiseerde me echter al snel, dat ik me serieus belachelijk aan het gedragen was. Het was al erg genoeg dat ik hem vandaag zou volgen, maar als ik nu ook nog random mensen ga bellen, die hem appjes sturen, waar stopt het dan? Ik verplaatste de foto naar mijn prullenbak, om te voorkomen dat ik zou bellen. Als het nodig was, kon ik het altijd nog terughalen. Mijn prullenbak bewaarde alles 30 dagen, dus genoeg tijd om me te bedenken.
Jayson was klaar om te vertrekken. Na zijn bezoek aan de verloskundige, gaat hij spullen halen thuis en daarna even langs kantoor om wat werk op te halen. Hij zou aan het einde van de middag weer terug zijn. Ik knikte en beantwoorde zijn kus, waarna hij vertrok. Nadat ik hem de voordeur achter zich dicht hoorde slaan, sprong ik uit bed. Jayson's afspraak zou over een half uur plaatsvinden en duurt denk ik drie kwartier, max een uur met uitloop. Ik had dus anderhalf uur om me klaar te maken en naar het ziekenhuis te rijden, zodat ik op tijd was om vanaf daar te volgen waar hij zijn 'spullen' op ging halen.
I got this!
Met een bonzend hart en bezweette handen stond ik inmiddels al een half uur op de parkeerplaats van het ziekenhuis te wachten. Ik had een plek weten te bemachtigen van waaruit ik Jayson's auto zag staan, zonder op te vallen. Ik had trouwens mijn werkauto gebruikt, want ik kon geen enkel risico nemen. Waar bleven ze!? Shit joh!! Hoe lang kan een echo duren? Het lange wachten maakte me ook onzeker. Wat was ik aan het doen? Het was nog niet te laat om hiermee stoppen.
Kayla woont een paar straten verderop, dus ik kan nu ook gewoon weg rijden en mijn hart bij haar uitstorten? Ze werkt als het goed is ook vanuit huis. Terwijl ik op het punt stond mijn missie af te breken, zag ik Jayson en Samora heftig discussiërend richting zijn auto lopen. Echter voordat ze bij zijn auto aankwamen, liep Samora terwijl Jayson nog aan het praten was, weg. Het zag er allemaal erg vijandig uit en dat deed me goed. Jayson leek haar iets na te roepen, waarna hij zich omdraaide en naar zijn auto liep. Ik besloot hem een berichtje te sturen met de vraag hoe het was gegaan.
Niet lang nadat hij was ingestapt, kreeg ik een bericht terug met als antwoord dat het slecht was gegaan, maar dat hij me later zou spreken. Hij ging nu naar huis om zijn kleren op te halen. Ik zeg jullie eerlijk, dit is super gemeen, maar ik kon bijna uit mijn vel springen van blijdschap! Jayson reed van de parkeerplaats af, terwijl ik glimlachend voor me uit staarde. Ik weet niet waar Kayla haar informatie vandaan heeft, maar Jayson en Samora zijn absoluut geen koppel. Ik besloot even bij haar langs te rijden, het was toch hier achter. 'Operatie Stalk Jayson' was afgebroken.Terwijl ik naar Kayla toe reed, probeerde ik haar te bellen, maar ze nam niet op. Ik zie zo vanzelf dan wel of ze thuis is en tijd heeft.
Ik kwam de straat van Kayla in rijden en zag de auto van Jayson dubbel geparkeerd bij haar op de stoep staan. Zijn waarschuwingslichten stonden aan. Ik reed voorbij en parkeerde verderop in de straat. Ik ben serieus totaal in de war op dit moment. Vanuit mijn achteruitkijkspiegel zie ik Jayson met twee volle sporttassen naar buiten toe lopen. Hij plaatst deze in zijn kofferbak, waarna hij zijn auto in stapt.
What the fuck doet Jayson bij Kayla thuis? Terwijl ik me dit in shock afvraag rijd Jayson voorbij. Ik zak snel onderuit, zodat hij me niet ziet. Ineens herinner ik me het nummer dat hem vanochtend appte. Met trillende handen haal ik de foto terug uit mijn prullenbak. Ik toets het telefoonnummer in op mijn toestel en bel. Kayla's naam verschijnt op het scherm.....
Ik spreek jullie snel!
Janey
Volg
voor part 8: The confrontation