Té yu kweki worón yu sa si aboma!

De jeugd is de toekomstige toekomst. Als samenleving zie ik ons steeds verder afglijden van ethiek. Té yu kweki worón yu sa si aboma!’

Ik vraag mij in alle ernst af waarom wij denken dat het gedrag van:
nepotisme, corruptie, diefstal en alle andere ‘foute’ gewoonten, plotseling en in de nabije en verre toekomst gaat veranderen.

Wij zijn het product van onze opvoeding. Die opvoeding begint aan de borst, dus thuis en deze wordt vervolgd op de basisschool en ook de omgeving draagt zijn steentje bij. De jeugd zegt men is dé toekomst en wij zitten nu in het heden, maar ook in de toekomstige toekomst vast aan deze jeugd, die door onszelf zijn groot gebracht.

Wij stonden aan de wieg en hebben dus zelf (on)bewust bijgedragen aan dit ‘heden.’ Wij stonden erbij en keken ernaar toen er niet corrigerend werd opgetreden, mits te laat. Wij stonden erbij toen wat recht moest zijn werd krom gepraat. Toen er werd weggekeken bij misstanden, toen fouten met een korreltje zout werden genomen of onder de mat geveegd.   Het kromme gedrag is cultuur geworden en dat wordt overgedragen van generatie op generatie. Geleidelijk aan en zonder pardon, zagen wij met lede ogen hoe het faliekant mis ging met de toekomstige toekomst, het huidige heden.

Ethische dilemma’s en maatschappelijke vragen zijn in de opvoeding van de toekomstige toekomst te lang niet meer aan de orde. Deze moeten m.i. terugkomen in het curriculum, in de opvoeding, op straat, in onze samenleving. Als het ons ergens aan ontbreekt in onze opvoeding, zijn het waarden en normen. Deze zijn al veel te lang holle begrippen.

Wij, de samenleving moet blijven protesteren als wij onrecht en pijn ervaren, maar mits het systeem van binnenuit wordt gecorrigeerd ún sa tan bari wan libi langa, bika a sa dangra ún moro nanga moro.

Het zal steeds erger worden.

Het foutieve gedrag wordt niet van buitenaf naar binnengebracht, maar liefdevol met de paplepel in ons lichaam en ons brein gegoten. Als samenleving geven wij foutief gedrag alle ruimte en kans om volwassen te worden en dan begint het langzaam de gestalte van een aboma aan te nemen. Stomverbaasd en vol ongeloof kijken wij dan om ons heen en staan versteld, waarom dit ‘groot monster’ zo plotseling in het heden staat. Wel wij hebben zelf dit monster, onze toekomstige toekomst jarenlang met liefde gecreëerd en gevoed.

Wij plukken heden hiervan de zwaar zure vruchten.

Vele voorbeeldfiguren in de samenleving, met name onze regeerders, zijn ook in deze ‘foute’ cultuur geboren en opgegroeid. Zij zijn het heden en dus de mensen, de rolmodellen waar onze jeugd tegenop zien en het voorbeeld volgen van hun handelen. Wij, de samenleving hebben onze mond nu vol over het slecht gedrag, de slechte cultuur en jeugd van tegenwoordig, maar de cultuur is niet gemaakt door de jeugd.

De jeugd heeft zich aangepast aan de cultuur en zich deze eigen gemaakt waarin zij geboren en opgegroeid zijn. Dus de vinger wijst terug naar u en mij, de samenleving. Maar als wij deze cultuur gecreëerd hebben, kunnen u en ik, wij deze ook zelf weer langzaam aan gaan veranderen. Verdient het daarom geen prioriteit om ethiek dat handelt over waarden en normen, en rechtvaardigheid aan het curriculum van deze toekomst toe te voegen! Zonder die toevoeging aan dit curriculum zullen wij ongeacht welke regering dan ook aantreedt, steeds meer en meer geconfronteerd worden met ‘foute’ gewoonten die cultuur zijn geworden in de samenleving.

Onze hedendaagse regeerders komen voort uit dezelfde cultuur en vormen de voorbeeldfiguren voor de next generation. Zien doen laat doen.

Er is een klein lichtpuntje en dat is dat u en ik ook producten zijn van onze opvoeding en samenleving, dus zie hier het bewijs dat het dus wel anders kan. En ouders, verzorgers, directeuren, ondernemers, werknemers, broers en zussen, buren ambtenaren, iedereen, laten wij verantwoordelijkheid nemen en de hand in eigen boezem steken. Wij zijn het onze toekomst, de toekomstige toekomst verschuldigd zodat wij ook een goed heden hebben. Ik reken op jullie!