Afbeelding
Afbeelding
Black sheep can fly - a seat at the table | must see theater over racisme
27 maart 2022 - 10:03
Doo Sjolanda Velland
De voorstelling begint rustig en wordt langzaam opgebouwd. Net als je lekker in je stoel en in het stuk denkt te zitten volgen de confrontaties elkaar snel op. Het publiek raakt betrokken, soms muisstil, maar voelbaar geraakt. Er is een moment zó overduidelijk racistisch en komisch tegelijk dat het publiek spontaan begint te applaudisseren.
Bij één scene moest ik de neiging bedwingen om niet op mijn stoel te gaan staan en streetwise hardop yo! te roepen, zodanig werd ik meegesleept door de rake teksten en de herkenbare situatie.
Het vrouwelijke personage maakt een sterke indruk door telkens weer de strijd aan te gaan. Ze heeft er geen zin in om zich schattig en aangepast te gedragen en dat zullen we weten ook. Haar antwoord op racisme is nee!
Oh je begrijpt haar emoties niet zo goed? Geeft niet, ze sleurt het publiek er aan de haren bij. De zaal hapt naar adem tijdens haar emotionele relaas.
Veel humor is er ook en toch: net als je denkt, há dit wordt lachen, komt de genadeslag.
Ook prettig aan de voorstelling is dat het, tijdens mijn bezoek in theater De Meersen Hoofddorp, overwegend witte publiek in de zaal niet wordt aangevallen maar erbij wordt betrokken, als medestanders.
Eigenlijk vragen de acteurs jou tijdens de voorstelling: dit kán toch niet? En het publiek voelt inderdaad: nee, dit kan echt niet.
Er is een scene over een in de pers en op social media breeduit gemeten stereotype racisme-voorval. Het beruchte fragment wordt uitgelicht, uitvergroot, bekeken en behandeld vanuit verschillende gezichtspunten. Een moment waarop je even ongemakkelijk met je billen heen en weer schuift over je stoel, ongeacht je kleur. Shoot! Die zag je niet aankomen...
Spannende, ontroerende momenten en hard confronterende situaties. Met scherpe liedjes en lekker gezongen.
Het soort voorstelling die na een paar uur nog steeds om je heen en in je hoofd hangt. Getroffen, geraakt, gelachen.
Ik ga in ieder geval nóg een keer.
Nog te zien tot/met april 2022 verspreid over de landelijke theaters.
Voor meer informatie:
Sjolanda Velland
Columnist
Sjo (1964 -2024 ) heeft jarenlang gewerkt als zangeres en actrice in binnen- en buitenland. Inmiddels heeft ze zich weer gevestigd in haar geboortestad Amsterdam. Ze schreef drie jaar columns voor MUG Magazine en later voor het feministisch tijdschrift Lover. Op 19 juli 2019, publiceerde ze haar eerste roman, 'De erfenis van een getint meisje.'
Oprichter van de facebookpagina: Afro- Nederlandse schrijfsters, een laagdrempelige, gender neutrale site, waar schrijftalent wordt aangemoedigd werk te publiceren. Op de site kan men makkelijker in contact komen met uitgeverijen, redacteuren, correctoren en andere Afro-Nederlandse schrijvers of aanbieders van schrijfworkshops.
Sjo heeft een man, een kind, twee katten en een fulltimebaan bij de gemeente Amsterdam. En meestal een goed humeur.
Sjo verliet ons op 9 september 2024