Dagje Burkina Faso gedaan laatst. Waarom? Omdat de Nederlandse overheid

Mijn opa van mijn moeders zijde is geboren uit Indiase emigranten die uit noodzaak als contractarbeiders met twee dochters en twee zonen naar Suriname trokken om er een beter leven op te bouwen dan in India. Mijn Opa werd als 5e kind geboren in Suriname. Met zijn broers en zussen hebben we weinig gehad, mede omdat hij trouwde met een zwarte vrouw (mijn oma) en dat werd hem nagedragen door zijn Indiase familie.

‘Herinnering, trauma en herstel’ luidt de titel van mijn Masterscriptie. Een project waarvoor ik maandenlang rond heb gegraven in het collectief geheugen van de Afro-Surinaamse en Afro-Caribische diaspora in Nederland. Een collectief geheugen dat begint bij een ontvoering. Een ontmenselijking.

Vandaag, 10 oktober 2024 is De Internationale Dag van de Geestelijke gezondheid (World Mental Health day). Deze dag werd ingesteld in 1992 door de Wereld Federatie voor Geestelijk gezondheid, onder leiding van Secretaris generaal Richard Hunter, aanvankelijk waren 12 landen betrokken, maar dit is nu een wereldwijde gedenkdag.

Als ole skool journalist die het van zijn eigen penmanschap moet hebben, moet ik altijd glimlachen wanneer ik pseudobloggers mooie, zielloze artikelen zie posten op social media.

’’Ik ben er nog.’’ Het zijn de mooiste woorden die

“U vertelde dat de directeur op een plantage “vriendinnen” had, die met hem samenwoonden, voor hem kookten en het bed deelden? Ik zou het eerder sexual abuse noemen!”, zegt een vrouw na een lezing “Leven op een Surinaamse plantage tijdens de slavernij”. En dat vrouwen er zogenaamd voor kozen om met een plantage-eigenaar te zijn om hun kinderen een beter bestaan te geven is geen liefde, maar geweld! Sexual abuse is not about love, it’s about power!

Het moment dat ik AFRO Magazine lanceerde reageerde Sjo enthousiast dat ze wilde bijdragen. En dat deed ze ook! Vaak ongevraagd wanneer er iets gebeurde in dat schrijvershoofd van d’r en soms wanneer we een opdracht hadden.

Onbewust overdragen van traumatische ervaringen aan opeenvolgende generaties en aan de samenleving. Mensen in volgende generaties merken dat ze trauma symptomen vertonen zonder de traumas zelf te hebben ervaren.