Sylvana Simons, no 1 op lijst Bij1 “Ik ben er ook voor de mensen die niet van me houden”

Joan de Windt interviewde Sylvana Simons, no 1 op lijst Bij1. 

We hebben het van meer politici van kleur gehoord, het uur U is aangeslagen. Als de zwarte en migrantengemeenschap ook dit keer de kans laat liggen om naar de stembus te gaan, zijn we het haasje. De verrechtsing van de politiek, zelfs van de linkse partijen, en het populisme dat steeds verder oprukt en steeds salonfähiger wordt, maakt dat het nu of nooit is.

Sylvana:

Als we nu niet onze stem uitbrengen kunnen we het de komende tien jaar verder wel vergeten. Als wij nu geen stem uitbrengen op hetgeen we belangrijk vinden, daalt antiracisme op de agenda. Politici als ik zullen dan te horen krijgen: “Ach wat, jouw achterban gaat niet eens stemmen.” 

De toeslagenaffaire is een goed voorbeeld. Nu zeggen ze allemaal: ‘We hadden het niet door.’ Als je antiracist was had je direct herkend wat er aan de hand was. Dan had je meteen gedacht: ‘Hee al die vreemde namen op de lijst, daar klopt iets niet.’ Iemand in de kamer had moeten zeggen: ‘Wij gaan dit systeem niet op deze manier invoeren.’ Ik kan racisme rúíken, maar als je er niet alert op bent… 

Neem nu dat nieuwe voorstel, om mensen die agenten bezeren harder te straffen. Niet zolang zwarte mensen te maken krijgen met politiegeweld. Not on my watch. Zoveel agenten zijn niet eerlijk. Jerry Afriyie, van Kick out zwarte Piet, is in elkaar geslagen en de politie beweert: ‘Kijk, hij heeft mij pijn gedaan.’ Onzin. Het was uit zelfbescherming.

Zolang er racisten in het corps zitten, en die zijn er, kan dit voorstel niet doorgaan. Want het zal heel slecht uitpakken voor zwarten en migranten die zichzelf moeten beschermen. 

Er is een grote groeiende kloof tussen arm en rijk, het is de grootste kloof op dit moment. Het kapitalisme heeft ervoor gezorgd dat het geld in een klein aantal handen terecht is gekomen. Elke avond zijn er 50.000 dak en thuislozen, vaak moeten ze buiten slapen. Ook vrouwen en kinderen. Laatst was het ijskoud. Bij de metro vrouw vroeg een vrouw van mijn leeftijd mij om een paar euro. Ik vroeg:’ Is ‘t om te slapen vanavond?’ Ze zei: ‘Nee alles is vol. Het is om te eten.’ Ze ging in het park slapen. Dat hoort niet, dat kan niet in dit land. Er komt een ijskoud weekend aan, wat gaat er met deze mensen gebeuren?  

Je werkt voor 10 euro per uur in een cruciaal beroep. Er zijn geen sociale woningen meer te vinden, dan is er de kostendelersnorm, waardoor mensen worden gestraft voor samenwonen. 

Ik ken het verwijt van emotie. Dan zeggen ze: Waarom praat je zo boos? De bedoeling is dat jij dan zegt: ‘Ik ben helemaal niet boos.’ Dan krijgen zij hun zin, want dan ben jij emotioneel.

Waarom praat jij zo boos?

Ik ben in dit land naar de kleuterschool en de lagere schoolgegaan. Ik heb hier geleerd om op mijn strepen te staan en te zeggen wat ik vind. Ik kan in 2e kamertaal zeggen wat we te zeggen hebben. Ik kan ze aanspreken in hun taal. Ik ken het verwijt van emotie. Dan zeggen ze: Waarom praat je zo boos? De bedoeling is dat jij dan zegt: ‘Ik ben helemaal niet boos.’ Dan krijgen zij hun zin, want dan ben jij emotioneel.

ik praat gewoon zo. En verder ben ik inderdaad boos, want onze kinderen worden achtergesteld in het onderwijs. Ze kunnen geen woning krijgen, jongeren komen thuis  van hard werken voor een schandalig minimumloon in een vitaal beroep, wordt-ie ook nog even etnisch geprofileerd omdat-ie op een nieuwe fiets rijdt. Ik ben boos, niet irrationeel. Dat verwijt raakt mij niet meer. In Amsterdam hebben we gestreden voor alleenstaande moeders, dat doe ik met passie. Ik ben er zelf een. Van geweld tegen vrouwen, daar ben ik zeer gepassioneerd en emotioneel op. Ik ben ook niet bang om emotie te tonen. Excuse YOU als jij daar niet tegen kunt.

We zijn verder dan iedereen door heeft. In het geval van Zwarte piet hebben we al gewonnen. Je mag nog tegenstribbelen, maar het is klaar. Ik zeg wel eens: ‘Je maakt je druk over deze traditie, maar maak je ook druk over de onbetaalbare zorg, dat je straks tot je 80e moet doorwerken, en dat je kinderen tot hun 40e thuis moeten wonen. Dáár moet je je druk maken. Ik ben er ook voor de mensen die niet van me houden.’

Er moet veel gebeuren maar ik heb goede hoop. Wij, Bij1, zijn er echt voor de Afronederlanders, We zijn er voor iedereen die ongelijkheid aan den lijve ondergaat. 

Het tegengif

Alle rechtse partijen bij elkaar gaan groot worden, daar doe je niets tegen. Wij zijn het tegengeluid, het tegengif. Het is heel belangrijk dat dit geluid er is. Dat er een stem is in de kamer die zegt waar het op staat. Die opkomt voor onze belangen.

Je ziet dat partijen ditmaal, onder invloed van Black Lives Matter, wel gekleurde mensen op de lijst hebben gezet, maar niet op verkiesbare plaatsen. Neem Simion Blom van Groen Links, een uitstekend politicus. Het slavernijmuseum in Amsterdam is zijn verdienste, alsmede dat Amsterdam excuses gaat aanbieden. Hij staat zo laag op de lijst van Groen Links. Het lijkt op windowdressing, dat doet me echt pijn.

Ik ben teleurgesteld in alle politieke partijen. SP heeft geen enkel zwart persoon. D’66: Joan Nunnely op no 31!!! Dan moet je intern gaan boksen om hoger te komen binnen de partij. Vecht je maar in. Je vecht tegen de bierkaai.

Bij SP gaat het altijd over de klassestrijd,  De Pvda zit aan de basis van de toeslagenaffaire. Ik waarschuw elke afro-Nederlander, waar ze ook vandaan komen, als je dit keer niet gaat stemmen en jezelf niet in de kamer plaatst, dan is het afgelopen. Het Fascisme rukt op, Wilders en Baudet zitten rustig in die kamer hun enge denkbeelden te spuien. Zorg dat je gerepresenteerd bent.

Ik hoop dat mensen inzien dat representatie wel degelijk belangrijk is, wij staan daarvoor. Wij doen alles om een diverse lijst samen te stellen. We hebben genoeg witte mensen bij Bij1 maar die zeggen: Ik stel me niet kandidaat, ik geef anderen de kans. We hebben 3 witte mensen op de lijst, maar mensen beseffen dat het even niet om hen gaat, ze doen een stap terug. Ze beseffen dat je een tijdlang ongelijk moet behandelen om op gelijkheid uit te komen.

Waar ga je je op focussen in de Tweede Kamer?

Onze focus is: Gelijkwaardigheid, wij willen een ministerie dat zich buigt over gelijkwaardigheid. Antiracisme staat bovenaan. Antiracisme is de paraplu. Het gaat om onderwijs, onderbetaling van vrouwen, racisme in de zorg, discriminatie op de woningmarkt, gay rights, feminisme, alle emancipatie onderwerpen. Wij willen een nationaal zorgfonds, we willen af van het eigen risico. Wij willen geen verzekeraars die winst moeten maken. Wij houden ons bezig met de toekomst; dus met het klimaat, de positie van de mensen op de eilanden binnen het koninkrijk. Onze burgers op de eilanden worden onheus behandeld of genegeerd, terwijl ze in het koninkrijk zitten. Dat kan toch niet?! 

Je hebt je teruggetrokken uit de gemeenteraad om je toe te leggen op de campagne. Hoe voer je campagne in tijden van corona?

We hebben heel veel digitale live events. We hebben 2 a 3 live events per week, we flyeren en we zeggen: stuur het door naar je tante en je oma of je oom. We krijgen er elke dag leden bij, vorige maand 182 leden. In het afgelopen jaar groeide het ledenaantal met 93%! We werken en werven keihard, binnen alle netwerken en communities. 

Er zijn Live uitzendingen op Facebook en YouTube, we proberen op zoveel mogelijk plekken campagne te voeren. En mensen kunnen zich via onze website aanmelden voor onze whatsapplijst. Elke dag het laatste BIJ1 nieuws, over onze acties, events en politieke successen.

Heb je nog een lijfspreuk?

Nee, maar wel een serie krachtspreuken. Mijn zakelijk partner zei altijd dat hij van mij geleerd heeft: ‘

We’ll cross that bridge when we get there. Ik ben niet zo bang voor de toekomst. Ik ben een optimist.

Ook voel ik een enorme connectie met het gedicht van Maya Angelou: And still I rise.

In Suriname zeggen ze vaak Bruised not Broken, geloof me maar dat ik blauwe plekken heb, maar ik ben niet gebroken.

Nog één: They tried to bury me, but they did’nt know, I was a seed.” 

Ik ben voor veel mensen een rode lap, in Nederland doen we vaak aan charity (liefdadigheid jdw), zo van: mensen met een beperking doen we een plezier door een gebouw toegankelijk te maken. Vanuit barmhartigheid kun je deze mensen een plekje geven. Zo denken ze ook over ons, dat ze vanuit de goedheid van hun hart ons iets gunnen, terwijl het gewoon ons recht is.

---

Mijn wantrouwen naar de overheid is zo groot dat ik in de oppositie wil om ze te controleren. 

---

Je noemde jezelf een Nationale boksbal.

Ja, maar het maakt mij niet uit: Wij zijn geïnteresseerd in mensen verzamelen zodat we een krachtig front vormen om zelf voor onszelf te zorgen. 

Je wordt niet meer beveiligd.

Het is niet meer nodig, er worden maatregelen getroffen zodat ik veilig kan leven, maar ik heb geen apparaatje en geen beveiligers. Dat wil ik niet.

Ik wil door de stad lopen om Amsterdammers te spreken, ik wil niet in zo’n zelfopgelegde gevangenis wonen. Bovendien valt het momenteel wel mee met de bedreigingen. Als ik straks in de Kamer zit neemt het waarschijnlijk weer toe. Maar het is een maatschappelijk fenomeen. Ik ben niet onder de indruk.

Verbondenheid

Onze relatie, onze geschiedenis, is onderbroken. We zijn dus een nieuw soort mens, met nieuwe roots, nieuwe cultuur. De emotionele verbondenheid met moederland blijft.

Ik heb lang geleden mijn DNA laten onderzoeken en ik kwam erachter dat mijn roots aan moederskant in Sierra Leone liggen, en dan ook nog een matriarchale stam. Ik vond dat bijzonder. Ik ben veel in Afrika geweest, maar nog niet daar. Dat kon niet vanwege ebola. Maar zodra het kan, wil ik ernaartoe.

Als ik in Afrika ben dan staan de mensen en ik elkaar altijd aan te kijken, zo van: En waar kom jij dan vandaan? Ik denk dat de spirituele band altijd zal blijven. Van moederskant zijn er ook chinese roots. Mijn opa was een echte ‘snesi’. Ik was in China toen ik voor t eerst dacht: Hee hier zie ik die kaaklijn van mijn moeder.

Onze spirituele en culturele geschiedenis is onderbroken, Elk mens wil zijn roots kennen want die maken je tot wie je bent. Van mijn vaderskant kom ik niet verder dan de plantage, maar de moederskant is het belangrijkst. Het was niet zo dat ze een naam registreerden als je uit Afrika kwam; je werd met een nummer aangeduid en hoeveel tanden je had. Toen Amba Leeuwin de huisslavin haar naam kreeg toen ontstond de lijn Leeuwin, want zo heet ik eigenlijk. 

Ik was 36 toen ik voor het eerst naar Suriname ging; mijn moeder heeft vliegangst, dus ik had gewacht tot de kinderen groot genoeg waren. Bovendien waren er zoveel plekken om heen te gaan, Suriname kwam nog wel een keer. Maar ik kwam aan op het vliegveld en ik besefte: We zijn thuis. Mijn oudere zus kwam me ophalen en de kinderen kenden haar niet, maar ze sprongen in haar armen. De geuren, de geluiden, de zon, het was thuiskomen. Ik kan me nu voorstellen dat ik mijn oude dag daar doorbreng. 

Laat je je vaccineren? 

Er is geen plicht om je te vaccineren, je kunt niet op basis daarvan uit publieke ruimtes worden geweerd. Ik raad iedereen aan het vaccin te nemen, Covid is echt, Als Bij1 aan de macht was geweest hadden we aan het begin een stevige lockdown ingevoerd en gefaliciteerd dat mensen thuis blijven. 

Vergeet dit hele schooljaar, iedereen gaat over, iedereen heeft achterstand. Wie het over wil doen dat mag dat doen. Als iedereen achterstand heeft, is r geen achterstand. Wij hebben vanaf dag 1 een heel ander beleid voor ogen gehad, veel meer testen en bronnenonderzoek. Ik raad iedereen aan: laat je vaccineren. Maar als je niet wilt is het je goed recht. 

Toen ik in Nederland kwam was er polio, we hebben ons allemaal laten inenten en nu is er geen polio meer in Nederland. Als we op schoolreisje gingen naar Renkum moesten we allemaal een polioprik. Dat vonden we hel gewoon. Je laat je ook vaccineren tegen de mazelen en kinkhoest en weet ik wat al niet.

Maar het is niet zozeer dat ze niet in covid geloven, het is dat ze de overheid niet vertrouwen. En dat begrijp ik helemaal. Mijn wantrouwen naar de overheid is zo groot dat ik in de oppositie wil om ze te controleren.