Stephanie Bennett, #18 Groen Links: "Ik ben niet bang voor een stevige discussie of confrontatie"

Stephanie Bennett, 34 jaar, is kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen. Bennett staat op plek 18 bij GroenLinks. Mariam Lo Fo Wong interviewde haar voor AFRO Magazine.

---

Uit wat voor gezin kom je en hoe heeft dat je dromen, idealen en wereldbeeld beïnvloed?  Ik kom uit een warm 'middenklasse'gezin, bestaande uit een Afro-Amerikaanse vader, Nederlandse moeder en jonger broertje. Mijn vader en moeder hadden het, toen wij jong waren, niet heel breed maar toch zijn we niets tekortgekomen. Mijn vader kwam uit "the Army" en is, toen hij in Nederland woonde, in een fabriek gaan werken. Mijn moeder bleef toen wij jong waren, thuis om voor ons te zorgen en is toen wij wat ouder waren, weer gaan werken. Uiteindelijk hebben mijn beide ouders zich, zonder de benodigde diploma's, opgewerkt naar mooie functies waarin ze nu gelukkig zijn. Dit heeft mij getoond hoe belangrijk het is om door te zetten en hard te werken, maar ook om al vrij vroeg goed na te denken waar je ambities liggen en om niet op te geven bij tegenslag. Mijn achtergrond is bi-cultureel, en ik heb dat altijd als een enorme verrijking gezien. Ik ben trots op mijn beide achtergronden en voel me Nederlander, maar in mijn identiteit, mijn visie op de wereld en mijn politieke drijfveren voel ik mij vooral verbonden met mijn Afro-Amerikaanse, zwarte genen. Mijn identiteit en de daarbij komende uitdagingen hebben mij gevormd tot wie ik nu ben. Hebben mij weerbaar gemaakt, maar zijn ook belangrijke drijfveren voor waarom ik de politiek in ben gegaan.

Wat is je professionele achtergrond? Wat ben je in het dagelijks leven?  GZ-psycholoog. Sinds 11 jaar werk ik als psycholoog. Daarnaast ben ik sinds 2019 Statenlid in de provincie Groningen. Ook ben ik actief als klassiek pianiste.

Heb je een lijfspreuk/levenswijsheid? 'Our lives end the day we become silent about things that matter' van Martin Luther King.

Wat was je reden om de politiek in te gaan? Ik wilde een concrete bijdrage leveren aan een maatschappij waarbij iedereen gelijke kansen krijgt. Waarin er absoluut geen ruimte is voor discriminatie en achterstelling. De politiek is mijns inziens één van de meest doeltreffende velden en middelen om die bijdrage te kunnen leveren. Politiek heeft een onmiskenbare invloed op de vorming van onze maatschappij.  

Wat heb je al bereikt in je (politieke) carrière? Als Statenlid ben ik, sinds 2019, woordvoerder op de 'sociale’ portefeuilles. Een van de resultaten die ik, samen met andere fracties, geboekt heb is dat kleine culturele initiatieven (waaronder vaak ook initiatieven vallen die zich bezighouden met diversiteit en inclusie) nu WEL subsidie aan kunnen vragen bij de provincie, waar dat voorheen niet kon. Ook ben ik trots op het feit dat de provincie, dankzij een debat dat mijn fractiegenote en ik hebben geïnitieerd, jaarlijks aandacht gaat besteden aan 21 maart, de Dag tegen Discriminatie en Racisme. Verandering begint bij bewustwording. Binnen de provincie zelf, maar ook bij onze inwoners. Middels lezingen en activiteiten zal hier aandacht aan geschonken worden. Daarnaast ben ik er ook trots op dat we het denken in termen van 'diversiteit en inclusie' binnen de provincie (verder) hebben geïntroduceerd. We maken ons er hard voor dat het bevorderen van inclusie 1 van de graadmeters wordt bij het ontwikkelen van beleid. Ook heb ik samen met een andere partij, ervoor gezorgd dat onze provincie bij het Rijk gaat lobbyen tegen de verhuurdersheffing, heb ik ervoor gezorgd dat de provincie ook in kaart gaat brengen op welke plekken er tekorten zijn in de GGZ in onze provincie en daarover in gesprek gaat met de aanbieders.

Wat vind je van de positie van zwarte mensen en migranten in Nederland? Er valt nog veel te verbeteren aan die positie. Er is sprake van direct en indirect racisme in de vorm van beledigingen, 'foute’ grappen en stereotypering. Er is de laatste jaren wel meer bewustwording gaande op dit vlak en er vindt verbetering plaats. Bepaalde grappen die vroeger 'gewoon’ gemaakt konden worden, worden nu niet meer getolereerd. Maatschappelijk gezien valt er nog veel te winnen in de emancipatie van deze groep. Dat begint al bij ongelijkheid in het onderwijs; soms krijgen deze kinderen een te laag schooladvies, worden ze gediscrimineerd bij het vinden van een stageplek en een baan. Ook ken ik voorbeelden van huiseigenaren die hun kamer/studio of huis niet willen verhuren aan mensen van kleur of migranten. Dit kan absoluut niet meer in Nederland, anno 2021. Zwarte mensen en migranten lijken altijd al met 1-0 achter te staan, zichzelf harder te moeten bewijzen en altijd net iets harder hun best te moeten doen. Dus; er is sinds een aantal jaren gelukkig een flinke emancipatie gaande, maar we moeten er volop voor strijden om deze door te zetten.

Wat ben je voornemens daaraan te gaan doen? Allereerst is contact met de achterban als politicus erg belangrijk, omdat dit de mensen zijn die je hun stem geven en waar je je voor in wil zetten. Ik zal daar hard aan werken; het ECHT vertegenwoordigen van mijn achterban. Vervolgens zal ik middels het agenderen van debatten, het opstellen van moties, amendementen en wetsvoorstellen er concreet voor zorgen dat de politiek de emancipatie van zwarte mensen en migranten verder brengt.

Waar mogen we jou over vier jaar op afrekenen? Wat wil je dan zeker hebben bereikt? Ik wil een aantal concrete, politieke en maatschappelijke veranderingen teweeggebracht hebben die zwarte mensen en migranten helpt en hun emancipatie bevordert. Ook wil ik hen het gevoel geven dat ze echt meetellen en meedoen in Nederland.

Welke fout wil je nooit meer maken?

Niet strijden tegen racisme en discriminatie. Het 'goedpraten’ of tolereren van stereotypering of mezelf verontschuldigen voor wie ik ben.

We leven nu met COVID; het is bekend dat het zwarte mensen harder raakt. Wat is je mening daarover? Als het gaat over de situatie in de VS, dan is dat mijns inziens toch echt het gevolg van diepgeworteld institutioneel racisme binnen het zorgsysteem.

Ga je je laten vaccineren? JA! Het verhogen van de vaccinatiegraad is de enige manier om uit de coronacrisis te komen. Door mezelf te laten vaccineren bescherm ik mijn eigen gezondheid en die van mijn dierbaren. Voor mij is hier geen enkele twijfel over mogelijk.

Hoe belangrijk is meer kleur in de kamer? Ontzettend belangrijk! Het parlement bestaat uit volksvertegenwoordigers. En het zit al in de naam 'volksvertegenwoordigers'; dit moet een afspiegeling zijn van ons volk. Momenteel is er nog veel te weinig kleur in de kamer en zien/voelen mensen van kleur zich absoluut niet vertegenwoordigd.

Hoe krijgen we meer kleur in de kamer? Het begint op een vrij basaal niveau; onze politieke partijen moeten zich al bewust zijn van het belang van een diverse en inclusieve partij en dito kandidatenlijsten. Ze moeten zich buigen over de vraag; ‘hoe worden wij een politieke partij waarbij mensen van kleur zich ook thuis voelen? Wat houdt hen bezig en hoe kunnen we hen helpen?' Als ze deze vraag serieus nemen en hier echt naar handelen, dan kan dat ervoor zorgen dat meer mensen ook daadwerkelijk actief worden binnen de partij. Vervolgens moeten de kandidatencommissies en besturen van deze partijen zorgen voor daadwerkelijk inclusieve kieslijsten. Ook en JUIST op de verkiesbare plekken en niet alleen als symboliek op plek 40 t/m 80. Vervolgens is het belangrijk om als politieke partij in de kamer ook daadwerkelijk het belang van mensen van kleur te behartigen en te laten zien en voelen dat ze echt vertegenwoordigd worden.

Het is bekend dat veel mensen uit Surinaamse, Antilliaans, Afrikaanse en andere immigrantengemeenschappen niet gaan stemmen. Mensen van Kleur herkennen zich niet voldoende in de politiek, hetgeen zich weer vertaalt in hun stemgedrag. Hoe inspireer je mensen om wel te gaan stemmen?  Door allereerst te tonen hoe belangrijk de invloed van de politiek is op allerlei dagelijkse zaken, maar ook bredere ideologische zaken als racisme en discriminatie. De politiek heeft hen lang in de steek gelaten, dus het is heel logisch dat er weinig betrokkenheid is. Maar nu is het tijd voor verandering! Door contact met hen te hebben en daadwerkelijk het gevoel te geven dat ze gehoord worden en dat ik hun belangen vertegenwoordig. Door te laten zien dat ik hun gevoelens, angsten en pijnen als geen ander begrijp, vanuit mijn achtergrond. En door te laten zien dat ik me concreet in ga zetten voor verbetering. Dat is mijn missie.

Hoe zit het met de politieke betrokkenheid van deze mensen? Wat vindt u ervan? Mag het meer of minder? Hoe pakken we dat aan? Dat mag altijd meer zijn, wat mij betreft. Hoe meer politieke betrokkenheid, hoe sterker en sneller de emancipatie plaats zal vinden. Benader deze mensen actief door zichtbaar te zijn. In de media, in persoon door bijvoorbeeld te huis-aan-huizen of op markten te staan (zodra dat weer kan). Ga het gesprek aan, leg uit wat de politiek kan betekenen en dat we streven naar verandering.

Je zit bij GroenLinks. Waarom juist deze partij? GroenLinks is voor mij DE partij die de perfecte combinatie bezit tussen de strijd voor een eerlijke, sociale maatschappij en het behoud van een gezonde planeet voor volgende generaties. Maar vooral; GroenLinks strijdt al decennia zeer consequent voor diversiteit en inclusie, een humaan migratiebeleid en anti-racisme. Ze spreken zich uit tegen sociaal onrecht en komen op voor mensen die op wat voor manier dan ook, achtergesteld worden. Daar komt ook bij dat GroenLinks concreet doet waar ze voor staat met een inclusieve kieslijst en inclusieve fracties. Diversiteit en inclusie staat zeer hoog op de agenda van GroenLinks.

Wat is je politieke stijl? Bijvoorbeeld: wat is je strategie als je in een debat plots de feitelijkheden niet kent? Of, als blijkt, dat je (toch) helemaal geen standpunt hebt? Of, dat je standpunt niet goed onderbouwd is? Wat doe je dan? Mijn politieke stijl is; soms hard op de inhoud, maar zacht op de persoon. Ik ben niet bang voor een stevige discussie of confrontatie, maar hou niet van onnodige polarisatie of provocatie. Ik streef juist vaak naar verbinding; politiek gaat toch vooral om het behalen van concreet resultaat en niet om het voeden van je ego of het profileren van je partij. Daarom is het belangrijk om te kijken of je medestanders kunt vinden voor een idee. Als blijkt dat de feitelijkheden niet kloppen of dat ik geen standpunt heb, dan erken ik dat. Politici zijn ook maar mensen, en die maken soms ook fouten.

Hoe ga je om met vragen van burgers/kiezers, die niet relevant lijken? Dan ga ik graag met ze in gesprek en probeer ik te ontdekken waarom de vraag voor hen WEL relevant is. Of iets al dan niet relevant is, is vrij subjectief.

Hoe ga je het verschil maken binnen de partij, in de campagne en uiteindelijk in de Kamer?  

Door altijd te handelen vanuit sterke idealen, maar deze wel te verbinden met concrete veranderingen en voorstellen. Door het gesprek aan te gaan met inwoners en echt een vertegenwoordiger te zijn. Door moeilijke of onpopulaire voorstellen of situaties niet uit de weg te gaan en te volharden in de strijd.

Hoe ga je om met emoties van kiezers? Door de emoties te erkennen en proberen te begrijpen waar ze vandaan komen. 

We hebben het al over inspireren gehad. Maar nu in het algemeen? Kun je mensen inspireren? (en hoe doe je dat dan?) Ik probeer dat altijd te doen door, wederom, het gesprek aan te gaan en het verhaal te horen van iemand en daar op aan te sluiten.

Waarom moeten we op jou stemmen? Omdat ik, als persoon en politicus, altijd streef naar daadwerkelijke verandering en verbetering. Mooie woorden zijn prima, maar daar hebben we weinig aan als er niets verandert. Daar komt ook bij dat ik het erg belangrijk vind om echt contact te maken met de mensen die op mij stemmen, maar ook met mensen die dat niet doen. Ik wil begrijpen wat mensen beweegt, wat ze belangrijk vinden en waar ze tegen aan lopen en hoe de politiek daar bij kan helpen. Dat is ook 1 van mijn drijfveren in mijn werk als psycholoog; hoe kan ik iemand helpen? Vervolgens wil ik dit alles, meenemen om in de praktijk dingen te verbeteren. Als ik volksvertegenwoordiger mag worden in de Tweede Kamer, dan beschouw ik dat niet alleen als een enorme eer, maar ook als een verantwoordelijkheid waarbij ik de verplichting heb om hard te werken voor verbetering. En dat is soms best een uitdaging, maar ik hou enorm van alles wat daar bij komt kijken en voel me thuis  in de politieke arena.