Afbeelding

Regillio Vaarnold nummer 1 bij UCF: "Een originele bijdrage leveren aan eerlijkere samenleving met gelijke kansen voor iedereen"

Kleur de Kamer

Regillio Vaarnold is kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen. Vaarnold is lijsttrekker van de politieke partij Ubuntu Connected Front. Hij is partijleider en staat op plek 1 van hun kandidatenlijst. Mariam Lo Fo Wong interviewde hem voor AFRO Magazine.


Uit wat voor gezin kom je en hoe heeft dat je dromen, idealen en wereldbeeld beïnvloed? 

Ik kom uit een gezin met een alleenstaande moeder en een oudere en jongere broer. Op 4-jarige leeftijd zijn wij als gezin naar Nederland gekomen. Mijn moeder had het moeilijk om iedere maand de eindjes aan elkaar te knopen. Opgroeiend zonder vaderfiguur zocht ik als tiener mijn heil in de rapmuziek van hoofdzakelijk Amerikaanse politiek activistische rappers zoals KRS-One, Ice Cube, Paris en Chuck D van Public Enemy. De muziek leerde mij met andere ogen te kijken naar de problemen die speelden in de Black Community waardoor ik al heel vroeg als ‘critical thinker’ werd beschouwd over zaken die specifiek burgers van Afrikaanse afkomst raakten. Zo heb ik bij mijn mondelinge vwo-eindexamen begin jaren ’90 voor het vak Engels de helft van mijn boekenlijst vervangen door teksten van Amerikaanse rappers die de sociaal maatschappelijke en economische problemen van burgers van Afrikaanse afkomst in de VS en de wereld op de agenda kregen. Op mijn eindexamen ging ik in discussie met mijn Engelse lerares over ‘Uncle Sam who’s burnin’ out Black Skins’ en de ‘honorable Elijah Muhammed van de Nation of Islam’ of de militante vertakking daarvan bekend onder de naam de ‘Fruits of Islam’.

Wat is je professionele achtergrond? Wat voor werk doe je in het dagelijks leven? 

Ik ben een in mensenrechten gespecialiseerde jurist en ben werkzaam bij het juridisch adviesbureau Human Rights Consultancy in Amsterdam. Ik adviseer en verleen rechtsbijstand in uiteenlopende nationale en internationale mensenrechtenkwesties. Mijn dienstverlening is hoofdzakelijk gericht op individuele personen of groepen personen die behoefte hebben aan adequate rechtshulp. Mijn focus ligt vooral op het gebied van racisme en discriminatie, Trans-Atlantische Slavernij en Kolonialisme, Reparations en rechten van Inheemse volkeren. Ook ben ik oprichter van D’HERO Movement, een mensenrechtenbeweging die zich inzet voor de verbetering van de sociaaleconomische positie van burgers van Afrikaanse afkomst.

Heb je een lijfspreuk/levenswijsheid? 

Ja, die luidt: ‘I have the Right Not to remain Silence’. Ik zeg en benoem de dingen zoals ik het zie en neem daarbij geen blad voor de mond. 

Wat was je reden om de politiek in te gaan?

Nederland heeft evenals Amerika een lange traditie van onderdrukking van burgers van Afrikaanse afkomst en deze traditie wordt tot de dag van vandaag mede in stand gehouden door voornamelijk politieke onwil bij de beleidsbepalers in ons land en mensen die qua uiterlijk op mij lijken en werkzaam zijn in het maatschappelijk middenveld. Kortom: Nederland heeft een racistisch verleden, heden en als er nu niets gebeurt ook een racistische toekomst.

Wat heb je al bereikt in je (politieke) carrière?

In het verleden heb ik een campagne opgezet om het N-woord uit het dagelijks gebruik te krijgen wat aardig is gelukt. Zo organiseerde ik ook de ‘symbolische begrafenis’ van het N-woord. Het woord wordt nu eigenlijk niet of nauwelijks meer gebruikt in bij voorbeeld het programma Opsporing Verzocht en overige media. Daarnaast was ik medeorganisator van de eerste Pijnlijke Bezinningsmars op 1 juli tijdens de jaarlijkse Keti Koti viering in het Amsterdamse Oosterpark en was ik medeorganisator van de eerste Black Life Matter protestmars in Amsterdam. Nu ben ik lijsttrekker van Ubuntu Connected Front, de eerste politieke partij in de Nederlandse geschiedenis die met een Black Agenda de focus bijna volledig heeft gericht op burgers van Afrikaanse afkomst.

Je bent partijvoorzitter en lijsttrekker van Ubuntu Connected Front (UCF). Waarom deze partij? 

De ideologie van onze partij het Ubuntuïsme is mij op het lijf geschreven. Ik ben omdat Wij zijn (Ubuntu); omschrijf ik zelf als ‘eenheid zonder uniformiteit’. Je kunt en mag jezelf zijn en tegelijkertijd vorm je een geheel met de overige burgers in de samenleving. Echter, de voornaamste reden waarom ik het lijsttrekkerschap van UCF heb aanvaard, is dat ik in de gelegenheid werd gesteld om een uniek Transformatie programma te presenteren en uit te gaan voeren. Nooit heeft iemand of een partij in ons land een programma gepresenteerd waarin een oplossing voor het racismeprobleem is voorgedragen.

Wat vind je van de positie van zwarte mensen en migranten in Nederland?

Nederland heeft een racistisch verleden en Nederland heeft een racistisch heden. Daarmee heb ik eigenlijk al genoeg gezegd. Het is beschamend dat er ondanks de vele door Nederland geratificeerde internationale mensenrechtenverdragen in de 20ste eeuw een nieuwe landelijke politieke partij nodig is om de naleving van de universele fundamentele mensenrechten (raciale, sociale en economische gelijkheid) te garanderen.

Wat ben je voornemens daaraan te gaan doen? 

Door middel van een uniek Transformatie programma een einde maken aan decennia en generaties van (institutioneel) racisme en structurele discriminatie met als uiteindelijk resultaat een eerlijker, mooier en waardevoller Nederland voor alle burgers. Ons programma is uniek in die zin dat er geen enkele partij die meedoet aan de komende verkiezingen in hun verkiezingsprogramma met een oplossing komt om een einde te maken aan racisme en discriminatie. Alle voorstellen die gedaan worden zijn wederom niets anders dan symptoombestrijding. Het zijn schijnoplossingen of in de meeste gevallen zelfs initiatieven die racisme en discriminatie in onze samenleving mede in stand houden. Dat de huidige partijen dit zelf niet inzien baart mij nog wel het meeste zorgen en geeft exact aan waarom wij na 400 jaar nog steeds niet verlost zijn van dit probleem.

Waar mogen we jou over vier jaar op afrekenen? Wat wil je dan zeker hebben bereikt?

Je mag mij afrekenen als ik over vier jaar geen start hebt gemaakt met de fundamentele Transformatie die nodig is om gelijke kansen te creëren voor met name burgers van Afrikaanse afkomst. In de komende vier jaar moet in Nederland een bewustwording op gang zijn gekomen waarin wordt gewezen op wat de oorzaken en oplossingen zijn voor het bestaan van ongelijke kansen voor met name burgers van Afrikaanse afkomst in alle sectoren van onze samenleving. En voor de duidelijkheid diversiteit en inclusie hebben daar niets mee te maken!

We leven nu met COVID; het is bekend dat het zwarte mensen harder raakt. Wat is je mening daarover?  

Covid-19 pandemie legde op uiterst pijnlijke wijze de zwakke plekken van onze samenleving bloot en maakt op grote schaal zichtbaar wat velen van ons al lang weten en al vele jaren tevergeefs roepen. Voor mij is het dan ook niet verassend dat de hoogste percentages slachtoffers van de pandemie vooralsnog in de meest gemarginaliseerde gemeenschappen in Nederland voorkwamen, waaronder burgers van Afrikaanse afkomst en Afrikanen in de diaspora. Dat de impact van zoiets willekeurigs als een pandemie, hoe catastrofaal ook, zo verband kan houden met iemands raciale identiteit, is niet alleen zeer problematisch – maar tevens een bevestiging van het falen van onze huidige politieke en economische beleidsstructuren.

Ga je je laten vaccineren? 

Hahaha, ja vast wel, maar dit keer neem ik met alle plezier plaats helemaal achter in de bus.

Hoe belangrijk is meer kleur in de kamer?

In een democratie wordt het land bestuurd door het volk doordat zij via verkiezingen zelf hun volksvertegenwoordigers kiezen. De gedachte is dat als de Tweede Kamer een afspiegeling is van het volk dan voelt iedereen zich vertegenwoordigt. Als je niet wordt vertegenwoordigd dan besta je niet en worden de specifieke problemen waar jij in de samenleving mee te maken hebt niet of niet adequaat aangepakt.

Hoe krijgen we meer kleur in de kamer? 

De makkelijkste weg is zorgen dat mensen van kleur op 17 maart massaal gaan stemmen op een partij waar de kandidatenlijst mensen van kleur op een verkiesbare plaats hebben staan. Stemmen op mensen van kleur die op een niet verkiesbare plaats staan, is naar mijn mening een verloren dus weggegooide stem. Als een kandidaat op een niet verkiesbare plaats met voorkeursstemmen toch in de kamer komt dan moet je je de vraag stellen wat die kandidaat dan voor jou als zwarte kiezer kan gaan betekenen. Het antwoord is niets en wie anders zegt verkoopt je als een volleerd politicus gewoon een broodje-aapverhaal.

Het is bekend dat veel mensen uit Surinaamse, Antilliaans, Afrikaanse en andere immigrantengemeenschappen niet gaan stemmen. Mensen van Kleur herkennen zich niet voldoende in de politiek, hetgeen zich weer vertaalt in hun stemgedrag. Hoe inspireert u mensen om wel te gaan stemmen? 

Bij de komende verkiezingen is er volop keus waardoor het argument van het zich niet herkennen niet meer als alibi kan worden gebruikt. Er is nu voor het eerst een ‘Afrikaanse-getinte’ politieke partij die meedoet aan de verkiezingen. We hebben kandidaten afkomstig uit Suriname, Curaçao, Caribisch Nederland, Afrika en kandidaten die behoren tot de Inheemse en Marrongemeenschappen uit de binnenlanden van Suriname. Daarnaast zijn wij de enige partij die expliciet een de focus heeft op ‘zwart’ door een Black Agenda in ons Verkiezingsprogramma op te nemen.

Hoe zit het met de politieke betrokkenheid van deze mensen? Wat vindt u ervan? Mag het meer of minder? Hoe pakken we dat aan? 

Deze burgers zijn over het algemeen niet betrokken bij en geïnteresseerd in de politiek. Hoofdzakelijk omdat ze geen geloof hebben in politici en niet inzien wat de politiek voor hen kan betekenen. De betrokkenheid moet meer omdat de huidige systemen en instrumenten in onze samenleving tot nu toe ontoereikend zijn gebleken om de huidige achterstellingen van deze groep op te heffen.

Wat is je politieke stijl? Bijvoorbeeld: wat is je strategie als je in een debat plots de feitelijkheden niet kent? Of, als blijkt, dat je (toch) helemaal geen standpunt hebt? Of, dat je standpunt niet goed onderbouwd is? Wat doe je dan? 

Dan zou ik aangeven dat ik nog onvoldoende ben geïnformeerd en dat ik daar na mij te hebben ingelezen op het desbetreffende dossier op een later moment op terug zal komen. Als ik geen standpunten heb dan ga ik de argumentatie niet aan.

Hoe ga je om met vragen van burgers/kiezers, die niet relevant lijken?

Door blijven vragen tot dat de relevantie vanzelf helder wordt. In ieder geval zal ik proberen te achterhalen wat en waarom die betreffende vraag is gesteld.

Hoe ga je het verschil maken binnen de partij, in de campagne en uiteindelijk in de Tweede Kamer? Ik maak het verschil op basis van de inhoud in combinatie met het zoeken naar verbinding (Ik ben omdat Wij zijn). Ons Transformatie programma is inhoudelijk uniek en kan alleen in gezamenlijkheid uitgevoerd worden.

Hoe ga je om met emoties van kiezers? 

De emotie van de kiezer is ontzettend belangrijk en moet zeker niet worden onderschat. Het gevoel dat je bij mensen opwekt, heeft vaak meer invloed dan de politieke standpunten die je communiceert. Ook uit onderzoek is gebleken dat emoties die worden opgewekt door de manier van communicatie vaak meer invloed hebben dan de inhoud van de boodschap.

We hebben het al over inspireren gehad. Maar nu in het algemeen? Kun je mensen inspireren? (En hoe doe je dat?) 

Ik inspireer mensen door gewoon mezelf te zijn omdat ik van mening ben dat je anderen alleen kunt inspireren als je dingen doet die je zelf echt heel leuk vindt. Als je net doet alsof of omdat het zo hoort, zend je onbewust verkeerde signalen uit. Ik vertel mijn eigen verhaal en zoek altijd de verbinding met anderen. Een koning op een troon is machtig. Een koning tussen de mensen is krachtiger.

Waarom moet ik op jou stemmen?

Verkoop je even aan me, kort en bondig. Wij leven in een samenleving waarin niet iedereen meetelt en diegene die wel meedoen geen gelijke kansen krijgen om volwaardig mee te doen. Ik wil op een originele manier een bijdrage leveren aan het tot stand komen van een eerlijkere samenleving waarbij sprake is van gelijke kansen voor iedereen. Antiracisme leuzen scanderen tijdens een “Black Lives Matter” protestmars tegen politiegeweld is daarvoor niet voldoende. Voor het realiseren van gelijke kansen hebben wij duurzame systeemveranderingen nodig en die kan ik niet alleen voor elkaar krijgen. Daarvoor heb ik de stem van eenieder nodig want een volledige Transformatie van alle sectoren in onze samenleving kunnen wij alleen samen realiseren.