Pre-koloniaal Afrika; een introductie

_{Door Thorgal Nicasia}

Voor het grote publiek begint de geschiedenis van Afrika vanaf de 17de eeuw (1600 A.D), wanneer de toenmalige Europese grootmachten de eerste Trans-Atlantische slaventransporten uitvoerden. De Afrikaanse volkeren zijn altijd geprojecteerd als de enige groep van de menselijke familie die geen grote contributies heeft gebracht aan het menselijke verhaal, waar wij allemaal aan deelnemen. Niets is minder waar; als oudste menselijke familie hebben wij een enorm grote geschiedenis die onderdrukt wordt om het bestaande beeld staand te houden.

Onze voorouders waren de verliezers in een grote oorlog en zijn daardoor veel macht kwijtgeraakt.

Door de Arabische- en Trans-Atlantische slavernij is de geest van Afrika over de wereld verspreid en weten de kinderen van Afrika niet meer wie zij zijn. Als Afrikanen en Afrikaanse diaspora zijn wij in het verhaal gaan geloven, dat ondanks onze creativiteit en dominante aanwezigheid (in de maatschappijen waarin wij leven), ons bestaan geen waarde vertegenwoordigt.

Dit beeld wordt versterkt door de huidige situatie waarin het Afrikaanse continent en andere Afrikaanse gemeenschappen over de gehele wereld verkeren. Door armoede en strijd zijn onze gemeenschappen getekend en heerst het beeld dat wij geen eenheid vormen.

Echter hebben onze voorouders vanuit hun geschiedenis, een cultuur op gang gebracht die de gehele wereld inspireerde. Zij namen vol deel aan het menselijke verhaal waar wij allemaal aan meeschrijven. Zij vertegenwoordigden een dominant cultureel profiel, waarover voordat de trans-Atlantische slavernij plaatsvond, volop over werd geschreven.

Ze lieten zich buiten Afrika overal zien en maakten met hun zwarte huidskleur, hun wollig omhoog groeiende haar en de grote energie waarmee zij leefden, een onuitwisbare indruk op de mensen die zij tegenkwamen. Maar omdat onze voorouders een grote oorlog hebben verloren heeft de overwinnaar  -de prooi en de verliezer- uit het menselijke verhaal geschreven.

De waarheid zal altijd overwinnen en daarom hoop ik jullie de komende tijd te inspireren met de verhalen over pre-koloniaal Afrika, oftewel het tijdsperk voordat de kolonisator grip op het continent kreeg en de geest van Afrika brak en haar volk over de wereld verspreidde.  Een continent waar alles anders was en de Europese visie op wat civilisatie is niet gelde. Een wereld met andere spelregels en gebruiken die zo afstaken in vergelijking met de rest van de mensheid, dat de regels ongezien aan je voorbij gaan als je ze niet kent.

In een reeks aan artikelen op AFRO Magazine neem ik jullie, als in een tijdsmachine mee naar een wereld waarin de Koning heilig is en de personificatie van GOD!  Een wereld waar muziek en magie een centrale rol in het leven van het volk speelt. Een wereld waarin oorlogskoninginnen zoals Amina van Zaria (Hausa stadsstaten), Princes Yennega (Mossi Koninkrijken) en Yaa Asantewaa (Ashanti koninkrijk) hun volk verenigden met het zwaard en schild. Een wereld waar welvaart aanbeden wordt en waar religie en wetenshap nauw met elkaar verbonden zijn. Welkom in de wereld van pre-koloniaal Afrika! Het moederland van de voorvaderen.

Mijn eerste artikel dat volgende week hier verschijnt, gaat over de lijn van moedige oorlogs-koninginnen die Afrika rijk was en die zoveel respect onder het volk afdwongen dat zij als Koning konden regeren. Geintrigeerd? Volg ook mijn Facebook pagina Black History Magazine