Mode betekent kleding ontwerpen, creëren maar ook kritisch zijn

Regine Kamerling (41) steekt zo graag - letterlijk en figuurijk - haar handen uit de mouwen, dat ze van haar droom werkelijkheid maakte: op 1 april is het precies 5 jaar dat zij zich trotse eigenaresse van Kitchen for Fashion mag noemen. Haar mode-atelier Kitchen for Fashion gevestigd in Amsterdam, letterlijk te definiëren naar het maken en creëren van mode met een vleugje bewustzijn, is alles dan een allerdaagse modezaak. Als beginnende ondernemer staan zoveel mogelijk klanten werven en groeien in befaamdheid ongetwijfeld hoog op de bucketlijst, maar deze kritische fashionasta denkt daar toch een slagje anders over. "Het aanscherpen van bewustwording onder de jonge generatie is een van mijn voornaamste doelen. Het gaat er hedendaags niet meer om wat je draagt, maar welke boodschap je overbrengt met wat je draagt. "

Wat betekent Kitchen for Fashion voor jou?

Kitchen for Fashion is een plek waar niet alleen ik, maar ook anderen, modegevoelens, ideeën en gedachtes in praktijk kunnen brengen. Een plek waar vele ideeën tot uiting komen. Kritisch kijken naar hoe je kleding maakt en op de manier hoe je kleding draagt, zijn belangrijke elementen die terugkomen in mijn werk en de cursussen die ik verzorg vanuit mijn atelier in hartje Amsterdam. Een echte keuken voor mode dus.

Hoe ben je in de mode-wereld terechtgekomen?

Ik ben mijn gevoel voor mode eigenlijk nooit kwijtgeraakt. Toen ik negen jaar oud was interesseerde ik me al voor mode. Ik heb een mode-opleiding gevolgd aan een modevakschool. Daarna ben ik me wel gaan richten op wat anders, omdat ik mijn perspectief wilde verbreden. Uiteindelijk heb ik Communicatie gestudeerd aan de Hogeschool van Amsterdam, maar dat is natuurlijk niet mijn eindstation. 

Waar begon jouw passie voor mode?

Mijn passie voor mode begon bij tekenen en het ontwerpen van de  vele ideeën die in mijn hoofd zaten. Die zette ik op papier en toen is het eigenlijk gaan rollen. Toen ik eenmaal zo gefascineerd was geraakt, ben ik gaan experimenteren met naald, draad en stof. Zo kon ik de ideeën die in mijn hoofd zaten mooi tot zijn uiting brengen.

Altijd al gehunkerd naar een zelfstandig ondernemersbestaan?

Voor mij is het niet echt een 'must' geweest om iets voor jezelf te hebben. Het maakte niet zo heel veel uit. Hiervoor werkte ik bij een bank en het beviel me eigenlijk wel om voor een baas te werken, om het zo maar te zeggen. Het ligt eraan hoe je een baan invult. Ik had veel vrijheid in de functie die ik bekleedde. Verder geloof ik niet zo in een '9-to-5-job'. Ik denk niet dat dat de 'ideale way of life' is. Als je zo een mentaliteit hebt, kan het niet anders dan resulteren in hard werken. Gedrevenheid. Ik denk dat dat een ondernemersbestaan onderstreept. Ik ben erg gedreven in alles wat ik doe.

Was er ook een steuntje in de rug?

Jazeker, mijn familie en vrienden hebben mij heel erg veel gesteund. Vooral mijn partner, die was mijn grootste steunpilaar. Vanuit huis deed was ik al veel met mode bezig. Tot ik op het punt kwam om mijn eigen atelier op te starten, heeft hij mij aangemoedigd om ervoor te gaan. Hij was heel positief.

Was de stap makkelijk gezet vanuit huis naar een eigen atelier?

Het viel reuze mee, alles regelen voor mijn eigen atelier. Ik kreg alles redelijk snel voor elkaar. Het inschrijven bij de Kamer van Koophandel was maar een heel klein onderdeel. Verder was ik niet zenuwachtig om de stap te zetten, alhoewel ik het natuurlijk wel spannend vond. Zelfstandig ondernemen betekent toch dat jij aan het roer staat. Jij beslist. jij bepaalt. 

Ben je trots op Kitchen for Fashion? 

Ik ben trots op hetgeen wat ik met Kitchen for Fashion heb bereikt. Zo heb ik veel mensen geleerd om zelf kleding te maken. Maar niet alleen het maken van kleding. Ook heb ik mensen een stukje bewustwording over kleding kunnen bijbrengen. Dat er een mening wordt gevormd over kleding. Maar vooral wat kleding met een persoon kan doen. En dat ik mensen met mijn kleding heb geraakt.

Waar zie jij jezelf over 10 jaar?

Over 10 jaar hoop ik groter en bekender te worden zodat ik meer mensen met mijn kleding mag raken. Maar vooral: het aanscherpen van het bewustzijn onder de jonge generatie. Dat stukje mist nu nog bij de opkomende generatie.  Het omgaan met en dragen van kleding, daar is nog aan te sleutelen, alhoewel het triester gesteld was met het bewustzijn tijden terug

. Het is dus niet zozeer het bewustzijn van weten waar bijvoorbeeld jouw net ingeslagen nikies vandaan komen, maar wat het nou écht betekent als je je op een bepaalde manier kleedt. Het gaat er hedendaags niet meer om wat je draagt, maar welke boodschap je overbrengt met wat je draagt. En of je respect hebt voor jezelf. Of anderen.

Noem eens een voorbeeld

Als je als vrouw een superkort broekje draagt, waarbij je meer ziet dan voor de verbeelding bedoeld was, dan vind ik dat je niet alleen respect verliest voor jezelf, maar ook voor een ander. Iedereen mag en kan ongegeneerd kijken. Als mannen met hun vriendin lopen, moeten ze ongetwijfeld respect voor hun vriendin hebben. Maar als jij als jonge vrouw er zo bijloopt, ongeacht of je partner er bij staat of niet, dan heb je geen respect voor anderen. 

Zelfverzekerdheid ten top, misschien?

Kleding brengt absoluut ook zelfverzekerheid met zich mee. Als jij je down voelt en je vervolgens je leukste jurk aantrekt, dan doet een leuk compliment het hem wel. Máár het neemt niet weg dat je met kleding een weg opent voor mensen op de manier hoe ze naar je kijken. Je geeft een signaal af aan de buitenwereld en de vraag aan jezelf is of je dat signaal herkent.