Afbeelding

alt

Kenneth Cuvalay #3 bij UCF: “Mensen moeten wakker worden; politiek bepaalt een groot deel van hun leven”

Kenneth Cuvalay, 68 jaar, is kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen. Cuvalay staat op plek 3 bij Ubuntu Connected Front (UCF) 


Uit wat voor gezin komt u en hoe heeft dat uw dromen, idealen en wereldbeeld beïnvloed?  

Ik ben geboren op St Eustatius en kom uit een arm gezin met 13 kinderen. Mijn vader komt van St. Eustatius en mijn moeder van het naburige voormalig Britse eiland St. Kitts. Ze waren allebei van Afrikaanse afkomst. Mijn oudste zus overleed op jonge leeftijd en mijn moeder voedde ook haar kinderen op. Ik was de oudste en begon al op achtjarige leeftijd met werken. Toen ik 12 was ging ik naar St. Maarten en werkte daar als pool- en beach-boy. Ik zag al heel jong dat er politieke en maatschappelijke structuren achter die armoede schuilden en tot de dag van vandaag ben ik bezig die achterliggende structuren aan te pakken en niet aan symptoombestrijding te doen.

Wat is uw professionele achtergrond? Wat voor werk doet u in het dagelijks leven? 

Ik ben voorzitter van de stichting Verslavings- en Psychosociale zorg "The Quill" St. Eustatius. Ik ben opgeleid als A-verpleegkundige en tot 2018 werkzaam gewerkt als Klinisch Manager bij de organisatie Mental Health Caribbean voor Saba en St. Eustatius. Ik heb aan de wieg gestaan van het ontwikkelen van de verslavings- en psychiatrische zorg in Caribisch Nederland. Ik was van september 2014 tot november 2015 lid van de begeleidingscommissie “Gevolgen voor de bevolking” van de Commissie Spies. Deze commissie evalueerde de effecten van de staatskundige herinrichting per 10 oktober 2010 voor Caribisch Nederland en publiceerde het rapport 'Vijf jaar Caribisch Nederland”. Dit rapport was uitgangspunt voor vele hervormingen in de jaren erna die nodig waren om de situatie van de inwoners van Bonaire, St. Eustatius en Saba te verbeteren en de ongelijkheid die tot op de dag van vandaag bestaat te verbeteren. Met stichting “The Quill” wil ik meer aandacht voor de transculturele psychische zorg. De stichting werft ook fondsen voor een bevolkingsonderzoek naar de psychische gezondheid van de bevolking in Caribisch Nederland.

Wat was uw reden om de politiek in te gaan? 

Ik heb me altijd afzijdig gehouden van de politiek, omdat ik niet vond dat er een partij was die mij representeerde. Met Ubuntu Connected Front is dat heel anders, het voelt voor mij bijna als een mensenrechtenorganisatie. Het is de enige politieke partij in Nederland met negentien kandidaten die een samenstelling heeft van acht vrouwen, waarvan zeven van Afrikaanse afkomst zijn en de mannen allemaal van Afrikaanse afkomst. Het is ook de enige partij met expliciete aandacht voor de positie van de inwoners van Caribisch Nederland (Saba, St. Eustatius en Bonaire). Er is veel aan de hand op deze eilanden en de ongelijkheid met Nederland is groot. De inwoners worden op vele vlakken behandeld als tweederangsburgers.

Wat vindt u van de positie van zwarte mensen en migranten in Nederland? 

De correlatie in Nederland en in de overzeese gebiedsdelen van het Koninkrijk: Saba, Sint Eustatius, Bonaire, Sint Maarten, Aruba en Curaçao tussen het overheersende witte neo sociaal-economische en culturele establishment en systemen waarbinnen sprake is van systematische uitsluiting en sociaaleconomische onderontwikkeling, en racistische behandeling binnen het onderwijssysteem en -beleid en ongelijke arbeidsparticipatie op alle niveaus van met name mensen van Afrikaanse afkomst en mensen van kleur zijn al decennialang het geval en zijn dat ook vandaag de dag nog steeds.

Veel andere sociale problemen, waaronder psychische aandoeningen, geweld, onevenredige opsluiting van mensen van Afrikaanse afkomst, gebrek aan vertrouwen, tienergeboorten, zwaarlijvigheid, drugs- en alcoholmisbruik en slechte onderwijsprestaties van onze schoolkinderen, komen vaker voor in ongelijke samenlevingen zoals Nederland.

Wat bent u voornemens daaraan te gaan doen? 

Ik ben een man die al zijn hele leven bezig is met de struggle om de zwakkeren en de armere arbeidersklasse van de samenleving te helpen die ondervertegenwoordigd zijn. Wat ga ik eraan doen; door te blijven vechten voor gelijkheid, mensenrechten en tegen onrecht jegens de meest kwetsbare mensen in onze gemeenschappen.

Waar mogen we u over vier jaar op afrekenen? Wat wilt u dan zeker hebben bereikt? 

Raciale ongelijkheid kan niet op korte termijn worden uitgeroeid. De maatschappelijke kloof en contrasten tussen ras en klasse zijn ingebed in de erfenis van meer dan vierhonderd jaar Nederlands trans-Atlantisch slavernijverleden en kolonialisme waarbij binnen de structuren van de samenleving structureel in de systemen van dit land institutioneel racisme en institutionele discriminatie een realiteit is. De gevolgen daarvan voor mensen van Afrikaanse afkomst zijn tevens een realiteit.

Mijn doel is om deze zaken en historische onderwerpen breed in het nationale discours onder de aandacht te brengen en te krijgen en de Nederlandse gemeenschap inzicht te geven in hun pijnlijke geschiedenis en aanklachten in te dienen. Over een periode van vier jaar kunt u mij hierop tot op zekere hoogte verantwoordelijk houden voor mijn prestaties met betrekking tot het bovenstaande.

We leven nu met COVID; het is bekend dat het zwarte mensen harder raakt. Uw mening daarover? 

Mensen van Afrikaanse afkomst waren altijd sociaal-economisch achtergesteld, gemarginaliseerd en behandeld met een dubbele standaard. Covid-19 liet in grote lijnen zien hoe Afrikanen al decennialang achtergesteld worden. De moord op George Floyd belandde rechtstreeks op het netvlies van de ogen van witte geprivilegieerde leden van de gemeenschap.

Gaat u het vaccin halen? 

In ieder geval voorlopig nog niet. Er is veel tegenstrijdige informatie rondom de Covid-19-vaccinaties. De overheid draagt daaraan bij. Veel discussies erom heen moeten nog worden gevoerd. Ik geloof ook sterk in de kracht van het eigen lichaam. Het vaccin lijkt nu als toegangscontrole te worden ingezet, heb je het niet dan kun je niet meer participeren in de maatschappij, niet meer reizen, niet meer naar de bioscoop enzovoort. Indirect worden mensen zo gedwongen om het vaccin te nemen en wordt indirect de grondwettelijke onaantastbaarheid van het lichaam geschonden.

Hoe belangrijk is meer kleur in de kamer? 

De vraag op zichzelf bevestigt mijn analyse van hoe de erfenis van de meer dan vierhonderd Nederlandse de trans-Atlantische slavernijverleden en kolonialisme binnen de structuren en binnen de systemen van Nederland zijn ingebed in institutioneel racisme en institutionele discriminatie breed in de samenleving een realiteit is. We moeten het belang van mondiaal kapitalisme begrijpen en het verband tussen de trans-Atlantische slavenhandel en het kolonialisme. Wereldwijd kapitalisme is altijd de olifant in de kamer die grotendeels verantwoordelijk is voor het eeuwenlange bestaan van racisme, GLOBAL CAPITALISM is per definitie raciaal kapitalisme. Dus meer kleur in de tweede kamer is niet meer een kwestie van belang, het is een nationale noodzaak geworden. Mijn ideologie en motivatie is om de "ILLUSIE VAN INCLUSIE" in de Nederlandse samenleving te verwijderen door een duurzame ethische routekaart te bouwen die de werkgelegenheid voor zwarte professionals en gekleurde mensen zal vergroten. Mijn visie en hoop is om het werkende ecosysteem opnieuw vorm te geven voor degenen die zijn gemarginaliseerd door systemisch racistische en bevooroordeelde ideologieën.

Hoe krijgen we meer kleur in de kamer? 

Om onze Afrikaanse gemeenschap te onderwijzen in het nemen van hun rechten en verantwoordelijkheden als gelijkwaardige burger van dit land, onze gemeenschap te mobiliseren en te weten dat wij degenen zijn die de veranderingen voor onszelf moeten brengen en niet op anderen moeten wachten, bewust te maken dat we een trots volk van Afrikaanse afkomst zijn en leer onze geschiedenis en onze rechten in dit land kennen. En niet alleen meer kleur in de tweede kamer maar in alle lagen van de Nederlandse gemeenschap.

Het is bekend dat veel mensen uit Surinaamse, Antilliaans, Afrikaanse en andere immigrantengemeenschappen niet gaan stemmen. Mensen van Kleur herkennen zich niet voldoende in de politiek, hetgeen zich weer vertaalt in hun stemgedrag. Hoe inspireert u mensen om wel te gaan stemmen? 

Al meer dan vier decennia als gevolg van de toenemende sociale tegenstellingen tussen ras en klasse, corruptie en nepotisme op hoge plaatsen in Nederland werden veel mensen in de samenleving, waaronder jong en oud, cynisch, onverschillig en ontwikkelen mensen van Afrikaanse afkomst en andere etnische groepen zich het gevoel niet tot de samenleving te behoren en het vertrouwen in de politiek, in het gerechtelijk apparaat en in sociale instellingen zoals vakbonden.

Hoe zit het met de politieke betrokkenheid van deze mensen? Wat vindt u ervan? Mag het meer of minder? Hoe pakken we dat aan? 

Met betrekking tot de politieke houding van leden van de Afrikaanse gemeenschap moeten we erop wijzen en duidelijk maken dat zitten, niets doen en klagen hun sociale situatie en de toekomst van hun kinderen niet ten goede zullen veranderen. Dit betekent dat wij, de kandidaten van het Ubuntu Connected Front, de taak hebben om degenen die het vertrouwen en de interesse in de politiek hebben verloren, inzicht en begrip te geven dat zij de verantwoordelijkheid hebben om deel uit te maken van het transformatieproces dat oplossingen zal brengen. Maar tegelijkertijd moeten we voorzichtig zijn met het generaliseren van de Afrikaanse gemeenschap, dus het is een zorgvuldige aanpak.

U zit bij Ubuntu Connected Front (UCF). Waarom juist deze partij? 

De basis van mijn ideologische overtuiging is gefundeerd op de strijd van mijn leven tegen; economische ongelijkheid en de erfenis van het Nederlandse trans-Atlantische kolonialisme en de tot slaaf maken van het Afrikaanse volk, de erfenis van het kolonialisme die nog steeds de basis vormt voor structureel institutioneel racisme en discriminatie, die het Afrikaanse volk blijft marginaliseren en de voortdurende overheersing van de mensen binnen de gemeenschappen van de zogenaamde voormalige Nederlandse Antillen, door hun culturele identiteit, erfgoed en zelfbeschikking te vernietigen. Met andere woorden, een afschuwelijke misdaad tegen de mensheid die tegen Afrikanen voortduurt. 

Binnen Ubuntu Connected Front heb ik speciale aandacht voor de burgerrechten en sociale en economische ongelijkheid van de inwoners van Caribisch Nederland, de drie eilanden Saba, St. Eustatius en Bonaire.

Wat is uw politieke stijl? Bijvoorbeeld: wat is uw strategie wanneer u in een debat plots de feitelijkheden niet kent? Of, als blijkt, dat u (toch) helemaal geen standpunt heeft? Of, dat uw standpunt niet goed onderbouwd is? Wat doet u dan? 

Mijn politieke stijl is in de eerste plaats om eerlijk te zijn tegenover de mensen in onze gemeenschap en hen niet te voeden met illusie, bedrog en leugens. Ik geloof ook dat in het leven de politieke feiten met betrekking tot het leven van mensen en hun lijden meestal niet alleen een kwestie van wetenschappelijke gegevens zijn, maar ook de gemanifesteerde en zichtbare realiteiten die de massa van de samenleving in dit tijdperk doormaakt. Wat is mijn strategie als ik in een debat ineens de feiten niet weet? Ik ben een persoon die gelooft in goed voorbereid te zijn door mijn algehele huiswerk te doen met betrekking tot de onderwerpen en de indirecte correlatie met de zaken die ik kan verwachten, ik zou daar ook rekening mee houden, dus in dat opzicht zeg ik de kans dat ik niet snel overrompeld zal worden of met verbazing geconfronteerd zal worden, is erg klein.

Hoe gaat u om met vragen van burgers/ kiezers, die niet relevant lijken? 

Door er aandacht aan te schenken en, zoals ik al zei, persoonlijk te proberen mensen in het algemeen als mensen te begrijpen. Er is geen niet-relevant lid van de samenleving, iedereen die op deze planeet is geboren, is relevant en zou moeten zijn. Iedereen is uniek op zijn eigen manier.

Hoe gaat u het verschil maken binnen de partij, in de campagne en uiteindelijk in de Tweede Kamer? 

Gezamenlijk met UCF-leden en andere partnerpartijen die de strijd samen voortzetten om raciale ongelijkheden uit te bannen. Door vast te stellen hoe groot de sociale ongelijkheid is tussen de rijke en de armere klassen, kunnen we beginnen met manieren waarop we deze ongelijkheid die de rijken en bevoorrechten in de samenleving niet lijken te zien, kunnen aanpakken en uiteindelijk hopen uit te bannen en door te gaan met het transformatieproces van een rechtvaardigere samenleving. En er zijn andere kwesties die verband houden met de menselijke gezondheid en het welzijn, zoals het milieu, betaalbare huisvesting, het creëren van banen voor de jongere generatie en het creëren van mogelijkheden en kansen voor mensen om uit de wurgende situatie te komen om bijna hun hele leven afhankelijk van een uitkering te zijn en geen enkel toekomstperspectief te hebben.

Hoe gaat u om met emoties van kiezers?

Door aandacht te schenken en te proberen hun emoties te begrijpen en waarop hun emoties zijn gebaseerd, en ook proberen mezelf in hun plaats en situatie te verplaatsen.

We hebben het al over inspireren gehad. Maar nu in het algemeen? Kunt u mensen inspireren? (En hoe doet u dat?) 

Ik inspireer mensen door ze een gevoel van waarde te geven, een gevoel van betekenis aan het leven en dingen die ook voor hen belangrijk zijn, en door mensen erbij te betrekken en hun waarden en normen te erkennen.

Waarom moet ik op u stemmen?  

Omdat ik een strijder ben voor de armen en onderdrukte mensen en zal blijven vechten voor gelijkheid, voor mensenrechten en tegen onrecht jegens de meest kwetsbare mensen in onze gemeenschappen. Ik geef niet op. Hoe meer tegenstand ik ervaar, hoe meer gemotiveerd ik raak om door te gaan.