"Emotionele pijn is ook armoede"

Stichting Ses organiseert rond de feestdagen op 23 december 2018 een volledig verzorgd diner voor alleenstaande moeders. De stichting hoopt zo om de eenzaamheid onder deze doelgroep terug te dringen en de schaamte onder deze groep bespreekbaar te maken. Stichting Ses vindt dat deze ongehoorde groep meer aandacht verdient. "Veel mensen hebben het goed in Nederland en kijken uit naar de gezellige feestdagen. Helaas zijn die gezellige dagen niet voor iedereen iets moois om naar uit te kijken", aldus Gilma Laurence, oprichter van de actie. AFRO Magazine stelt 10 belangrijke vragen om het gezicht achter de actie te ontbloten.

---

Hoe ben je op dit initiatief gekomen?

'Dit is niet de eerste keer dat ik me inzet voor een doelgroep. Ik heb voorheen al een soortgelijke actie opgericht. Dit was naar aanleiding van de orkaan op Sint Maarten. Die had zo’n verwoesting teweeggebracht. Dat deed wel wat met me. Toen heb ik besloten er echt iets tegen te doén. Ik ben er namelijk graag voor mijn “community”. Eigenlijk vanuit diezelfde gedachtengang, het klaarstaan voor je medemens, heb ik vanuit mijn stichting Ses de doneeractie opgezet. 

Waarom heb je specifiek gekozen voor deze doelgroep?

Mijn affiniteit met het alleestaande moederschap speelt voor mij een doorslaggevende rol, omdat ik er zelf ook heb gestaan en ik kan je vertellen: I know it’s not easy, it’s a tough job! De dingen waar alleenstaande moeders nu tegenaanlopen, ben ik ook tegenaan gelopen. waar zij nu over heen struikelen, daar ben ik ook over heen gestruikeld. Ik weet dus als geen ander hoe zwaar het is om er volledig in je eentje ervoor te moeten staan. Het is gewoon niet makkelijk om als alleenstaande moeder alle eindjes aan elkaar vast te knopen. Zeker als je geen goede vangnet hebt. Daarbij realiseer ik me dat er onder deze groep best wel veel armoede is. En met die feestdagen die eraan komen..

Dus je dacht als het tijd is om iets terug te doen, dan is dat zeker nu

Alleenstaande moeders komen altijd op de laatste plek, omdat ze hun kinderen altijd op de eerste plek zetten. Ik vind inderdaad dat het nu tijd is om te zeggen: het is genoeg geweest, nu zijn ook zíj aan de beurt. Daarbij geloof ik dat het een positieve bijdrage levert binnen de samenleving, Als deze vergeten groep ook aandacht krijgt en ook eens in het zonnetje worden gezet, dan zullen zij beter participeren binnen de samenleving en er echt een onderdeel van uitmaken. Wat je vaak ziet bij alleenstaande ouders is een herkenbaar patroon: armoede en frustratie. Ik denk dat het vooral belangrijk is voor deze groep om een goed voorbeeld te hebben. En in te zien dat hetgeen wat een ander kan, jij dat kan ook kan. Soms heb je gewoon een rolmodel nodig, wat vaak ontbreekt bij moeders die er alleen voor staan. Stel je voor dat je zelf vier kinderen hebt, en alle vier hebben ze verschillend karakters. Dat is vier keer een zware klus. Wij als stichting weten dat en daarom willen we deze alleenstaande mama's meegeven: je staat er niet alleen voor en als je hulp nodig hebt, klop dan gerust aan ons deur.

Zijn er niet genoeg sociale voorzieningen in Nederland?

Ik ben sowieso niet van 'de subsidies'. Dat brengt teveel romslomp met zich mee. Subsidieaanvragen kosten teveel tijd, administatie en geld. Veel papieren inleveren enzo. Nee, niets voor mij. Bovendien ben ik meer een doener. Wij zijn als stichting een goed initiatief, omdat wij heel erg laagdrempelig zijn. Niks vele rompslomp of administratiewerk. We just know the pain.

Een helpende hand is altijd fijn, kan dat ook contraproductief werken?

Wat wij vooral doen is het aanreiken van een variatie van de juiste instrumenten die van belang zijn als je er alleen voor staat. Van budgetteringsworkshop tot een weerbaarheidscursus, noem het maar op. Allerlei tools reiken wij aan die het leven van alleenstaande moeders een beetje  kan vergemakkelijken. We willen zeker niet zeggen dat we alles willen oplossen. Wat wij als stichting vooral wel willen is het geven van handvaten, opdat zij weten dat zij er niet alleen voor staan, en al zeker zich niet hoeven te schamen.

Is schaamte een grote issue binnen deze groep en hoe proberen jullie deze 'schuwe' doelgroep te bereiken?

Jazeker. Schaamte is zeker aanwezig. Het is ook best moeilijk om binnen te komen bij deze groep. Mensen laten je niet 1,2,3 binnen. Maar als je er zelf ook hebt gestaan en er ook zelf doorheen bent gegaan, dan kun je er makkelijker over meepraten. Dan laten ze je wel wat sneller binnen. Het wordt dan een gevoel van herkenning dat overheerst. Zoiets van hey, hier ben ik ook tegenaangelopen en zo heb ik er ook tegen gevochten.

Hoe zit het met welvarende alleenstaande ouders die niet naar de voedselbank gaan?

Ook voor hen willen wij natuurlijk wat betekenen. Wij staan voor alle alleenstaande moeders.

Zullen mensen wel niet denken, die redden zich toch prima?

Die redden zich op het eerste gezicht misschien wel prima, maar armoede en het moeilijk hebben valt niet alleen onder de noemer financieel. Ook geestelijk kun je het behoorlijk zwaar hebben. Het woord armoede betekent daarom voor mij niet alleen een gebrek hebben aan geld. Het woord armoede kan van alles betekenen. Want als jij niet lekker in je vel zit, hoe kan jij dan je kinderen opvoeden? Emotionele pijn. Dat is ook armoede in mijn ogen. 

Wanneer gaan jullie met een tevreden gevoel 23 december afsluiten?

Nogmaals, wij doen dit niet om geforceerd een cursus aan te smeren of andere gedachten aan te sporen. Nee, daar doen wij het niet om. Dit kun je alleen doen als het vanuit je hart komt en wij doen het oprecht vanuit ons hart. Er is niets mooiers dan onze krachten bundelen om het voor elkaar te krijgen om de instrumenten weer door te geven aan een ander die ze nog niet heeft. Want ja, als hun het kunnen, dan kunnen wij het ook. Al is het maar eén uit de honderd die we wakker kunnen schudden, dan is dat voor ons al een geslaagde missie. 

De drie ingrediënten die je nodig hebt om een sterke, succesvolle alleenstaande moeder te worden zijn.. 

Wilskracht, hoop, en vooral geloof in jezelf.  Als je deze drie elementen hebt, dan houd je van jezelf. En je kinderen kunnen je drijfveer zijn. Daarom zijn mijn kinderen mijn grote voorbeeld. Kinderen vragen er niet voor om in een bepaalde situatie te zitten. Dan is het mijn taak om ervoor te zorgen dat hun beter verdienen. Waarbij ik bij mijzelf moet beginnen. Bij mijzelf beginnen en mijzelf leren te vergeven voor de fouten die ik wel of niet heb gemaakt in het verleden. Dus in de loop ernaartoe om een succesvolle moeder te worden kun je fouten maken, maar van die fouten moet  je leren.  

Klik op de onderstaande link voor meer informatie over de doneeractie.