Afbeelding

Bina Chirino # 14 bij ChristenUnie: "mensen inspireren door geloofwaardige, authentieke politiek"

Bina Chirino, 27 jaar, is kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen. Chirino staat op plek 14 bij de ChristenUnie. Mariam Lo Fo Wong interviewde haar voor AFRO Magazine.


Uit wat voor gezin kom je en hoe heeft dat je dromen, idealen en wereldbeeld beïnvloed? 

Ik groeide op in een katholieke familie uit Hoorn. Mijn ouders zijn vanuit Curaçao naar Nederland gekomen te studeren en bleven hier wonen. Voor mijn vader, die uit een arm gezin kwam, was het keihard werken om hier een leven op te bouwen. Mijn moeder is een gelovige katholieke vrouw. Het geloof betekent alles voor haar. Die twee dingen, hard werken en gelovig leven, heb ik meegenomen uit mijn opvoeding. Maatschappelijke betrokkenheid is mij ook met de paplepel ingegoten. We keken thuis altijd samen naar het nieuws. Mijn moeder vertelde me dat wat er om ons heen gebeurt, altijd te maken heeft met ons eigen leven. Dat betekent ook dat we ons zelf ook moeten inzetten voor onze omgeving.

Wat is je professionele achtergrond? Wat voor werk doe je in het dagelijks leven? 

Ik ben student aan de universiteit van Utrecht. Ik studeer daar Taal- en Cultuurstudies, een brede bachelor waarin ik heb gekozen voor een specialisatie over de geschiedenis en cultuur van Europa. Naast mijn studie ben ik altijd actief geweest in vrijwilligerswerk. Zo was ik onderdeel van het managementteam bij studentenrestaurant voor het goede doel, eventmanager bij de introductie van de Utrechtse eerstejaarsstudenten en behartigde ik al eens eerder de belangen van studenten en docenten als voorzitter van de studentengeleding in de universiteitsraad. Nu ben ik voorzitter van PerspectieF, de jongerenorganisatie van de ChristenUnie.

Heb je een lijfspreuk/levenswijsheid? 

Mijn dagelijkse inspiratie en houvast vind ik in mijn katholieke geloof. Ik begin en eindig mijn dag altijd met gebed en ik ben me de hele dag door bewust van Gods aanwezigheid. In de Bijbel laat Jezus me zien hoe ik recht kan doen voor de mensen om me heen. Barmhartigheid en gerechtigheid zijn hele belangrijke thema’s in het Evangelie. Daar staat bijvoorbeeld: “Want Ik had honger en gij hebt Mij te eten gegeven. Ik had dorst en gij hebt Mij te drinken gegeven. Ik was vreemdeling en gij hebt Mij opgenomen, Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed, Ik was ziek en gij hebt Mij bezocht, Ik was in de gevangenis en gij hebt Mij bezocht.” (Mattheus 25:35-36). Dat probeer ik uit te dragen in mijn politieke werk.

Waarom heb je gekozen voor de politiek? 

Als student raakte ik betrokken bij het bestuur van de universiteit. Het viel me op dat er veel beslissingen werden gemaakt, zonder dat daarin de stem van studenten werd meegenomen. Ik ontdekte hoe nodig het is dat iedereen gehoord wordt in het politieke debat. Politiek gaat namelijk over vertegenwoordiging. Ik zie dat in de Tweede Kamer groepen, zoals jongeren of mensen met een migratie-achtergrond, minder vaak een stem krijgen, terwijl juist zij vaak hard geraakt worden door de beslissingen die er nu worden genomen. Dat was voor mij een reden om zelf politiek actief te worden, om op te komen voor deze groepen. Het begon met een leiderschapstraining bij PerspectieF, daarna werd ik voorzitter en nu sta ik op de kandidatenlijst van de ChristenUnie. Dat dit zo is gelopen, daar ben ik God dankbaar voor.

Wat heb je al bereikt in je (politieke) carrière? 

Ik heb bereikt dat jongeren vaker werden gehoord. Als jongerenorganisatie van een politieke partij ben je vaak een luis in de pels, en die rol omhels ik. Jongeren zijn kritisch, hebben oog voor de lange termijn en voeling met de maatschappij. Dat zijn dingen die bestuurders hard nodig hebben. Als voorzitter van PerspectieF breng ik bevlogen CU-jongeren bij elkaar, zodat hun stem nog luider kan klinken. Vanuit deze functie maak ik me ook buiten de ChristenUnie sterk voor jongerenparticipatie in Nederland. Met Coalitie-Y en de Jongeren Denktank Coronacrisis heb ik kunnen bijdragen aan het aankaarten van de problemen en oplossingen van duizenden jongeren aan de minister-president in het kader van o.a. klimaat, wonen, werk en onderwijs.

Wat vind je van de positie van zwarte mensen en migranten in Nederland? 

Het is zorgwekkend hoe weinig we zichtbaar zijn in de politiek. En dat heeft grote gevolgen. Kijk bijvoorbeeld naar de discriminatie op de arbeidsmarkt of het ethnisch profileren bij het toeslagenschandaal. Ik denk dat dit alleen structureel kan veranderen als er niet alleen over, maar ook mét mensen van verschillende achtergronden besloten wordt. Vertegenwoordiging is de sleutel, door bijvoorbeeld op een kandidatenlijst te staan of op 17 maart in grotere getale te gaan stemmen.

Wat ben je voornemens daaraan te gaan doen? 

Voor mij is de eerste en belangrijkste stap om zelf politiek actief te zijn. Op die manier lever ik een bijdrage aan de politieke representatie. Ik probeer daarbij ook constant de binding met deze groepen te blijven houden. Wat ik om me heen hoor, kan ik dan vertalen naar een politieke bijdrage.  

Welke fout wil je nooit meer maken? 

Een fout die ik vaak maak, is dat ik zo druk ben met de dingen die ik wil doen, dat ik mezelf overvraag. Ik ben perfectionistisch en vraag veel van mezelf. Voor een politicus is het heel belangrijk om ook tijd te hebben voor reflectie en rust. Mijn geloof helpt me om die tijd te maken, maar het blijft voor mij een aandachtspunt.

Hoe krijgen we meer kleur in de kamer? 

Ik denk dat we daarvoor onderaan moeten beginnen, dicht bij de burger. Laat ook lokale afdelingen van partijen investeren in inclusie en diversiteit. Het gaat niet alleen om die ene Kamer, maar om alle lagen van de maatschappij. Ik zag het ook bij de universiteit: ook daar was het gebrek aan representatie van culturele, maar ook bijvoorbeeld religieuze minderheden een probleem. Daar heb ik me ook op dat niveau voor ingezet. We hebben bestuurders nodig die op alle niveaus mensen van kleur weten te enthousiasmeren, betrekken en aanmoedigen. De drive is er al, maar de drempels moeten van bovenaf weggenomen worden.

Hoe zit het met de politieke betrokkenheid van deze mensen? Wat vind je ervan? Mag het meer of minder? Hoe pakken we dat aan? 

Als ik kijk naar mijn ouders, zie ik dat ze ontzettend maatschappelijk betrokken waren. Het ontbrak hen niet aan de wil om iets voor de samenleving te betekenen. Het ingewikkelde is alleen dat het politieke landschap van Nederland complex is, en dat maakt het vertalen van maatschappelijke betrokkenheid naar meedoen in de politiek lastig. Ik denk dat dat te maken heeft met de ontoegankelijkheid en onbegrijpelijkheid van het systeem. Er is veel te winnen als Kamerleden beseffen dat het belangrijk is als ze helder en transparant communiceren met hun kiezers en de hele samenleving.

Je zit bij de ChristenUnie. Waarom juist deze partij? 

Ik ben bij de ChristenUnie terechtgekomen via een leiderschapstraining bij PerspectieF. Ik werd enthousiast door het christelijk-sociale geluid dat CU-ers in politiek en samenleving laten horen. Het uitgangspunt van de politici is een persoonlijke drive om recht te doen in de wereld, volgens de opdracht van Christus. In hun persoonlijke en politieke leven laten ze zich inspireren door de liefde van God. De ChristenUnie is idealistisch, maar is zich continu bewust van de realiteit: we zijn niet bang voor politieke verantwoordelijkheid of constructieve samenwerking.

Hoe ga je om met vragen van burgers/ kiezers, die niet relevant lijken? 

Dingen die voor kiezers, vooral bijvoorbeeld jonge kiezers of migranten, uiterst relevant zijn, worden soms amper besproken in de Kamer. Daarom probeer ik altijd te luisteren naar de achtergrond van een vraag. Wat voor hen relevant is, is misschien voor mij wel een blinde vlek. Tegelijk kan ik niet verstand hebben van alle thema’s en moet ik soms het antwoord schuldig vinden. Iedereen heeft zo zijn eigen expertise. Ik kan altijd een beroep doen op mijn partijgenoten als ik iets niet weet.

Hoe ga je het verschil maken binnen de partij, in de campagne en uiteindelijk in de Tweede Kamer? 

In mijn campagne focus ik op het laten horen van de stem van jongeren. Zelfs als ik niet verkozen wordt, vind ik het enorm belangrijk dat hun bijdrage in de campagnetijd zo breed mogelijk zichtbaar en hoorbaar is. Daarom ben ik ook blij dat er meer jonge kandidaten van andere politieke partijen van zich laten horen tijdens de campagne. Als we aan het eind van de campagne hebben bereikt dat er binnen onze partij nog meer wordt geluisterd naar jongeren, ben ik heel blij. Maar natuurlijk zou een plaats in de Tweede Kamer helemaal mooi zijn. Daar hoop ik me onverminderd te blijven inzetten voor thema’s die voor mij belangrijk zijn: het onderwijs, klimaat en inclusie.

Hoe ga je om met emoties van kiezers? 

Ik spreek in mijn omgeving regelmatig studenten die er helemaal doorheen zitten. Hun studententijd is stressvol, druk en vaak ook eenzaam. Bovendien maken ze zich zorgen over de toekomst: hoe gaan ze een woning en een vaste baan vinden? Het raakt mij enorm. Emoties bij de kiezers moeten we niet wegduwen, maar juist erkennen. Ik probeer die emotie mee te nemen, en dat is voor mij des te meer motivatie om op te komen voor deze groepen.

We hebben het al over inspireren gehad. Maar nu in het algemeen? Kun je mensen inspireren? (En hoe doe je dat?) 

Ik hoop dat ik mensen kan inspireren door op een geloofwaardige, authentieke manier politiek te bedrijven. Het is mijn doel Den Haag dichterbij te brengen. Hopelijk inspireert dat mensen om zelf ook politiek actief te worden.

Waarom moet ik op jou stemmen?

Als je je zorgen maakt over de toekomst van de huidige generatie en die daarna, en als je gelooft dat elke groep een volwaardige stem moet krijgen in de Kamer, hoop ik als Kamerlid daarin iets te kunnen betekenen. Ik ga me hard maken voor beter en betaalbaarder onderwijs, en toegankelijkere arbeidsmarkt, eerlijke volkshuisvesting en een toekomstgericht klimaatbeleid. Dat hoop ik te doen vanuit de inspiratie die het christelijk geloof mij elke dag geeft.