Afrovibes Festival 2021 weer live in de theaters

Afrovibes keert in 2021 terug met de 18^e editie van het festival van 28 september- 10 oktober, in Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Bosch.  Het festival pakt uit met een uitgebreid programma met dans, muziek, theater en performances van actuele makers en kunstenaars uit Zuid-Afrika, Nigeria, Namibië, Zimbabwe, Mozambique, Tanzania en Oeganda.

We stonden opnieuw voor een uitdaging om iedereen uit Afrika naar Nederland te laten komen maar het is gelukt. Artistiek leider Jay Pather en programmeur/curator Marjorie Boston zijn er in geslaagd een opwindend programma voor ons samen te stellen in het teken van radicaliteit, spannend werk en experiment uit actueel Afrika.

Thema van het festival is SHIFTING SPACES | TILTING TIMES. Klimaat, grenzen, migratie, Black Lives Matter, democratie, alles lijkt te schuiven en te kantelen. Wat we vandaag doen, beïnvloedt onze toekomst. Wie neemt ruimte in, wie maakt plaats? Actuele Afrikaanse kunstenaars werken op het breukvlak van deze grote veranderingen. Voor hen zijn de grote verschuivingen in onze wereld en kantelingen in ons denken ook een afrekening met het verleden om onze manier van denken en onze houding in het heden te kunnen veranderen. Over wie we zijn, denken te zijn en misschien zouden willen zijn.

Het is de kracht van verandering die de Afrikaanse kunstenaar in deze editie van Afrovibes op de voorgrond plaatsen.  

Data en theaters/steden

• Amsterdam 29 september t/m 2 oktober Compagnietheater; 30 september Bimhuis; 5 oktober CC Amstel; 6, 9 & 10 oktober  Bijlmer Parktheater; 7, 8 & 9 oktober De Balie;
• Rotterdam 29 september LantarenVenster; 1 & 2 oktober Theater Zuidplein; 5, 6 & 7 oktober Maaspodium; 10 oktober Kunsthal;.
• Utrecht 28 september TivoliVredenburg; 3 & 9 oktober Stadsschouwburg Utrecht;
• Den Bosch 3 oktober Verkadefabriek.

Programma

Wil je meer weten over het programma ga naar www.afrovibes.nl(link is external) voor informatie en kaarten. Onze website is volledig vernieuwd. Met plezier laten we het volledige programma op onze nieuwe website zien. Dus daar gaan we, live in de theaters!

Uitgelicht

Op woensdag 29 september opent het festival met de dansvoorstelling Spirit Child van Qudus Onikeku uit Nigeria. Een meditatieve dansreis door droomlandschappen met live muziek. Onikeku kijkt door de ogen van geesteskind Azaro naar ons menselijk bestaan en vraagt waarom blijf ik in Nigeria wanneer ik minder stressvol kan leven in Europa. 

Nehanda is een opera van choreograaf Nora Chipaumire uit Zimbabwe/VS) waarin dansers, vertellers en muzikanten de helden van Zimbabwe’s bevrijdingsstrijd in de 19^e eeuw weer tot leven brengen. De beenderen van een van de verzetshelden werden overgebracht naar Engeland. My bones will rise again.

De dansvoorstelling Krummelpap van Garage Dance Company in Zuid-Afrika scheurt de pleisters van de wonden van de mixed-race peoples in de West- en Noordkaap in Zuid-Afrika. De dansers toveren met de poëzie van Ronelda Kamfer een werkelijkheid tevoorschijn die als schuurpapier over je huid beweegt. Dit is het verhaal van de bruinmense, afstammelingen van slaven, Hollandse slavenhouders en de oorspronkelijke bevolking van de West en Noordkaap in Zuid-Afrika. Deze voorstelling heeft boventiteling.

In Symphony of 2021 van dansgezelschap Batalo East in Oeganda en DOX in Utrecht gaan de stoelen weg, voeten op de vloer, dansers en publiek worden één. Dit wordt een nachtclub waarin dans en spiritualiteit één worden in een mix van Europese en Afrikaanse muziek. De behoefte om te feesten, elkaar aan te raken en het leven te vieren is groot. Hoe zal die ervaring zijn na COVID-19 waar samen zijn juist gevaar bracht?

Alph is My brother, my rival, my shadow. Alph is een dansvoorstelling van choreografe Donna Chittick die masculiene energie weerspiegelt. De mannen tonen niet alleen hoe ze op elkaar reageren en met elkaar bewegen, maar ook hun onderlinge rivaliteit, hun worsteling met zichzelf en het onderlinge vertrouwen.   

Phoenix Rose is het grofgebekte alter ego van de Zuid-Afrikaanse performer Ntando Cele. Zij verkent welke ruimte het theater in Europa biedt voor Zwarte vrouwen. En vraagt zich af hoe ze een normale artiest kan zijn zonder een normale zwarte artiest te zijn.