Stemmen doe je niet alleen voor jezelf

Er zijn dingen die je niet alleen voor jezelf doet.
Dingen die groter zijn dan je eigen leven, groter dan je eigen comfort.
Stemmen is daar één van.

Voor de Zwarte gemeenschap is stemmen geen formaliteit; het is zelfbescherming.
In elke verkiezing staat onze toekomst op het spel — onze veiligheid, onze representatie, onze zeggenschap over het land waar we deel van uitmaken.

Toch blijft onze stem in Nederland te stil.

Dat verschil van twintig procentpunten is een machtsvacuüm, een gemiste stem, een gemiste stoel aan tafel. En wie niet aan tafel zit, staat op het menu.

Stemmen is een daad van continuïteit.
Wanneer Zwarte mensen stemmen, doen we dat niet alleen voor vandaag, maar voor wie we morgen willen zijn. We stemmen voor onze kinderen; voor hun vrijheid om zich te bewegen zonder angst of wantrouwen. We stemmen voor onze grootouders die nooit de kans kregen hun stem te laten horen.

En vergis je niet; Elke stem die wij níet uitbrengen, wordt wellicht een stem voor hen die eigenlijk niets van ons moeten hebben. Voor partijen die de geschiedenis naar hun zin willen buigen, die onze identiteit willen verdunnen en onze aanwezigheid willen reduceren tot “een probleem”.

In feite is onze afwezigheid in het stemhokje hún strategie.
Ze rekenen erop dat wij moe zijn. Teleurgesteld. Cynisch.
Dat wij geloven dat het “toch niets uitmaakt.”

En dat is precies hoe ze winnen.
Want macht wordt overgenomen door wie wél komt opdagen.

Rechts is helemaal de weg kwijt

Rechts beschuldigt links van geweld, terwijl het rechts is die de fakkel draagt.
Kijk naar de VS: vorige week kwamen overal in het land zeven miljoen demonstranten op, om zich uit te spreken in “No Kings” demonstraties tegen Trump’s autocratische bewind. Extreemrechts zette hen weg als vijanden van de staat, terwijl op 6 januari 2021 het rechtse Trump aanhangers waren die het Capitool bestormden.

En wat deed Trump tijdens de No Kings demonstraties, toen mensen zich uitspraken tegen zijn waanbeeld dat hij een koning is? Hij trollde ons met een AI-filmpje van zichzelf, waarin hij een vliegtuig bestuurt met een kroontje op en poep over de demonstranten dumpt.

You can’t make this shit up!

Maar dat moet kunnen, vinden zijn hielenlikkers die hij ervan heeft kunnen overtuigen dat er tweestrijd moet heersen in het land. Dat witte, rurale bewoners onder aanval zijn van de rest die het land willen overgeven aan moordlustige buitenlanders. 

Ze zijn totaal van het pad af.

En hetzelfde geluid echoot hier in Nederland.
Enkele weken geleden nam de Tweede Kamer een motie aan om Antifa als terroristische organisatie te bestempelen. Dat gebeurde een dag nadat Trump in de VS hetzelfde aankondigde.
Het gebeurde stilletjes, haast onopgemerkt.
De motie was ingediend door FvD, BBB en PVV en werd gesteund door VVD, JA21 en SGP .

 “Er wordt vermoed dat Antifa-cellen ook in ons land actief zijn, dat zij politici bedreigen, bijeenkomsten verstoren, studenten en journalisten intimideren en niet terugschrikken voor het gebruik van geweld,” staat erin.

Dat zei Trump dus ook.

Maar over welk geweld heeft hij het? Om te beginnen is Antifa geen formele organisatie.
Het is een verzamelnaam voor groepen en individuen die zich verzetten tegen extreemrechtse ideologieën, fascisme, racisme en autoritarisme.
De term bestaat al sinds de jaren 1920. Er is geen centrale leiding, geen lidmaatschap, geen kantoor. Het zijn losse netwerken, activisten, demonstranten, soms vreedzaam, soms confronterend, maar altijd gericht op het stoppen van extreemrechts.

Ten tweede: ga maar effe Googlen naar welke stroming wel geweld heeft gebruikt de afgelopen jaren, hier in Nederland. Denk maar aan de demonstranten tegen het racisme van zwarte piet die met vuurwerk werden bekogeld in Den Haag enkele jaren geleden. Aan de antiracisme demonstranten die van de snelweg werden geduwd.

We zien het in de manier waarop racistische grappen op ministeries worden weggezet als “ongelukkige opmerkingen”. We horen en lezen het in talkshows en kranten waar politici en journalisten Zwarte activisten consequent neerzetten als “woke-terroristen”. We voelen het in elke ontoegankelijke sollicitatieprocedure, elk algoritme dat Zwarte gezichten als verdacht markeert.

Hoe lukt het racisten en facisten telkens toch om hiermee weg te komen? Hoe lukt het deze mensen om antiracisme als gevaarlijk te bestempelen?

Simpel: door hun focus versus en ons gebrek aan. Of nog beter: hun focus versus onze focus op alles behalve ons doel. 

De nieuwe vijand van Wilders, Trump en hun gelijken is een strategisch rookgordijn dat zij zelf opzetten. En zij buigen de wet en het narratief zodanig om dat straks iedereen die zich uitspreekt tegen racisme, ongelijkheid of onderdrukking, kan worden opgepakt.
Wellicht ook jij dus.

Vandaag heet het Antifa.
Morgen heet het: iedereen die te Zwart, te luid, te vrij of te kritisch is.

Een voorbeeld dat misschien vergezocht lijkt, is de recente beslissing om NS-boa’s te bewapenen met wapenstokken. Het lijkt een praktische maatregel, maar wie wordt er doorgaans het eerst aangepakt wanneer geuniformeerde, bij wet bewapende ambtenaren niet met hun macht weten om te gaan?

Daarom is dit geen tijd om stil te blijven.
Tijd om te beseffen dat vrijheid niet gratis is; je moet ervoor werken. Door te schrijven, door zichtbaar te zijn, door niet te laten bepalen wie er namens ons spreekt. door te stemmen,

Er zijn dingen die je niet alleen voor jezelf doet.
Dingen die je doet voor je kinderen, voor wie na jou komt, voor wie vóór jou gestreden heeft.
Stemmen is daar één van.

Want de vraag is niet of er straks minder vrijheid zal zijn.
De vraag is hoeveel we vandaag bereid zijn te doen om te voorkomen dat het zover komt.

Ga stemmen

Focus.

Alsjeblieft.

Je doet het niet alleen voor vandaag

Je doet het niet alleen voor jezelf