Wat ga jij anders doen?

Ik leef in pre- en post fases; gebeurtenissen die mijn leven voor eeuwig veranderen. Toen Amerika Trump tot president verkoos bijvoorbeeld was zo’n moment dat alles voorgoed anders maakte.

Ook het uitbreken Coronavirus gaat op die lijst. Hoe zeer moet duidelijk zijn geweest toen de Minister van Onderwijs drie weken geleden aankondigde dat de centrale schoolexamens komen vervallen dit jaar; de enige keer dat dit eerder gebeurd is, was na de Tweede Wereld Oorlog … ook zo’n moment in de geschiedenis waarna niks meer hetzelfde was. Mensen moesten zich aanpassen. En nu ook weer; het is oorlog. De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn, we gaan anders met elkaar moeten omgaan, anders moeten leven, werken, eten, sociaal zijn.

Als persoon die eerder drastische veranderingen heeft meegemaakt en die daardoor graag anticipeert op wat komt, is de vraag “Wat ga jij anders doen?” cruciaal.  Zeker nu in deze periode van stilstand, waar niks zeker is.

Ik had me altijd al voorgenomen meer van het nu te genieten, beter voor mezelf te eisen van anderen, beter voor anderen te eisen van anderen en beter te eisen vvoor deze aarde van ons allen. Het is wanneer je valt dat je leert opstaan. Maar hoe blijf je overeind, met z'n allen? Dat houdt me bezig.

---

Ik stelde de vraag ook aan een paar vrienden. 

Ralitsa

Ik denk dat ik door deze hele situatie anders ga kijken naar bepaalde beroepen in bepaalde sectoren in Nederland. Respect voor artsen en andere zorgverleners had ik al, dat is nu alleen maar gegroeid. Maar ook de supermarktmedewerkers verdienen een pluim. Hoe hard zij moeten werken om deze hamster-syndroom door te komen.
Bovendien moeten we niets voor lief nemen. Elke dag is een gegeven, dat blijkt ook maar weer als je naar het aantal doden wereldwijd kijkt.

Tirza

Ik wil de financiële lessen die ik heb geleerd veel beter toepassen. Veel van de stress die ik om me heen zie kan voorkomen worden met het toepassen van personal finance lessen, beginnend met een buffer van 3-6 maanden vaste lasten. Daarnaast zie ik door deze situatie ook in dat, hoe goed je zaken ook geregeld zijn, dit soort taferelen toch roet in het eten kunnen gooien. Ondernemers waarmee er vorige week nog niks aan de hand was, vragen zich af of ze volgend jaar er nog wel zijn.

Ik kan soms vast zitten in “wat als” scenario’s. Ik wil voortaan mijn eigen creativiteit niet meer laten beperken door angst. Business idee? Gewoon starten. Contact opnemen met die potentiële zakenpartner? Gaan met de banaan! Bellen met oude vrienden die ik 500 jaar niet gesproken heb? Gewoon doen. Niets is zeker. En dat is bevrijdend.

Juanita 

De wereld staat stil. Alles wat normaal is, is opeens niet binnen handbereik. Wat ga ik veranderen? Voor mij verandert er niets. Waarom? In 2017 stond mijn wereld al stil toen ik hoorde dat ik borstkanker had. Ik begon meer in het “nu” te leven, de waarde van het leven in te zien en de relaties in mijn leven nog meer te koesteren. Ik ervaarde de noodzaak van een gezond leven en de financiële “zekerheid” van het hebben van een vaste baan. De kwaliteit van leven (geen geruis, drukte en afleidingen) werd voor mij belangrijker dan ooit. Niets is zeker!

Ama

Meer family time. I will enjoy life and appreciate life more.

Claudia

Ik ga het kleine meer waarderen. Mijn kids vertellen hoeveel ik van ze houd en meer knuffels geven. Ik ga meer contact houden met mijn familieleden en mijn creative kant meer tonen door te schrijven, zingen etc

Cheryl

Ik denk niet dat ik anders ga leven, ik heb geleerd om mij in alle omstandigheden aan te passen en te overleven. Ik laat mij niet door angst regeren. Besef de kracht van je eigen talenten. Ik denk daarbij aan een bijbeltekst: wees het zout der aarde. Wie kan ik positief beïnvloeden en of bijstaan om een betere versie te worden van zichzelf. Dat zal ook in de na corona periode waarde geven en van waarde zijn.

Qua werk, zal het nieuwe werken eindelijk door de oud denkende managers en bedrijven worden omarmd  en kunnrn daardoor hopelijk meer mensen die nu buiten de boot vallen aan t werk. Meer inclusiviteit op de werkvloer. Het laatste is een hoop dat ik uitspreek. Eten: mensen zijn sociale wezens, door corona vermoed ik dat saamhorigheid thuis meer waarde toegekend wordt. #stayhome zal nu staan voor basis op orde, tijd voor elkaar.

Daar hoort goed eten bij, als onderdeel van een duurzame keten. Geen misbruik van beesten en mensen. Accountable all the way. Zij die eten op die manier kunnen produceren,  zullen groeien en succes hebben. Sociaal: ik ben een mensen mens. Ik verlang en kijk er maar uit wanneer ik mij weer onder de mensen mag voegen, genieten van elkaars energie om mooie dingen te realiseren. Ik voorzie mooie intense relaties omdat de focus veel meer gericht zal zijn op doing better, voor jezelf en de gemeenschap waar je onderdeel van bent.  Een soort van na de 2e wereldoorlog spirit. Schouders er onder en gaan. Samen!

Kortom ik sta positief en vol verwachting klaar om deel te zijn van deze wereld,  mijn wereld.

Lesny

Deze Corona epidemie maakt mij er wederom bewust van waar het leven om draait en zorgt ervoor dat ik mij nu al anders gedraag dan ervoor. Ik neem meer rust, ik luister beter naar mezelf en mijn behoeftes, ben bewuster van beperkende gedachten en probeer deze uit te dagen. Ik geef mijn kern meer aandacht, waardoor ik steeds beter vanuit mijn kern kan leven. Dit hoop ik ook na het Coronavirus vast te kunnen houden en wens ik anderen ook toe. 

Chester

Corona heeft me bewust gemaakt hoeveel ik hecht aan  mijn baan en collega's. Het heeft me meer doen denken aan mijn broer met zijn slechte longen.

Corona heeft veel vaker dan ik normaal zou doen Marvin doen beeld bellen. Marvin woont helemaal aan het einde van de wereld. Als het daar maar goed gaat in dat vreemde land. Pa en ma in Suriname. En hoe verantwoordelijk ben ik zelf naar mijn omgeving "self isolation" om mezelf en anderen niet te besmetten. Maar ook wat kan ik nog meer dan wat ik nu doe. Moet ik niet versneld gaan doen wat ik al heel lang wil? Kortom Corona haalt het beste in me naar boven.

Richardo

Voor de stichting TRC Promotion waren een aantal theatervoorstellingen geprogrammeerd en op 12 maart jl. werd bekend gemaakt, dat bijeenkomsten met meer dan 100 mensen geannuleerd moesten worden. Zo ook de geplande voorstellingen van stichting TRC Promotion, omdat de theaters tot nader orde moesten sluiten. Ik was er zelf wel rustig onder, omdat het volgens mij een gebeurtenis is die niet met angst in de ogen bestreden kon worden. Op zondag 15 maart werd mijn angst toch wel aangewakkerd, omdat wij op die bewuste dag door Mark Rutte en twee van zijn ministers werden geïnformeerd, over het feit dat alle scholen vanaf maandag 16 maart, dicht zouden blijven en dat de horecagelegenheden op dezelfde dag om 18:00 uur moesten sluiten, dat was nogal dringend! 

Persoonlijk en zakelijk raakt dit ons zeer zeker, omdat wij van de stichting TRC Promotion, die geen inkomsten heeft, nu even niet verder kunnen. Het is natuurlijk zeer begrijpelijk, dat onze gezondheid belangrijk is en dat al het andere nu even er niet toe doet. Maar wel moet gesteld worden, dat er voorbereidingskosten zijn gemaakt, en dat wil je dan natuurlijk terug verdient hebben. 

Daarnaast zijn wij allen zeer afgezonderd van elkaar gaan leven en in angst. Het valt op dat men in de supermarket een afstandelijke houding aanneemt. Mensen die ik nooit over God heb horen praten, hebben het nu over God. Complottheorieën worden je momenteel om je hoofd geslingerd. Er is van alles gaande, het lijkt wel een sciencefiction film, waar wij voor de hoofdrol gecast zijn. Iedereen speelt mee en blijven dit zeer eng en spannend vinden. Social media wordt goed ingezet, om de juiste informatie en daarnaast ook voor diverse misverstanden te zorgen. Maar, kan het ook zijn, dat door social media wij minder gestress zijn geraakt? Covid-19 zorgt ervoor, dat wij ons achterstallig werk thuis hebben kunnen oppakken. Ik ben eindelijk kunnen starten aan de voorbereidingen van een nieuw project. Zullen wij anders met elkaar omgaan na dit coronavirus periode? Dat weet ik niet, omdat de mens snel vergeet en het zou zo kunnen dat wij met z’n allen onze oude levensstijl wederom oppakken, alsof er niets is gebeurd.

En jij?