Waarom ik de R. Kelly docu niet zal zien

In 2016 deelde ik een post van Louis CK op mijn Facebook-pagina; “When a person tells you that you hurt them, you don't get to decide that you didn't.” Ik was het helemaal mee eens, want hoe weet jij hoe mijn pijn aanvoelt? Ik had er een dag daarvoor zelf ook een hele post over geschreven, naar de mensen die aan zwarte mensen zeggen dat zwarte Piet hen geen pijn moet doen omdat het niet racistisch bedoeld is.

Enfin. In 2017 herinnerde mijn Facebook pagina me er weer aan, niet lang nadat Louis neergesabeld was door de #MeToo movement. Ik was het er nog steeds mee eens en deelde het weer.

Een verhitte discussie ontvlamde op mijn pagina, waarin een goede vriendin mij erop wees dat ik -door iets van Louis CK te delen- medeschuldig was aan zijn gedrag jegens vrouwen. Ik vond dat een stretch, want ik had toch alleen maar een post gedeeld waarin iemand iets zei dat helemaal resoneerde met wat ik ook zei? Ik had toch nooit een vrouw aangerand? Iedereen had wel skeletons in zijn closet; moeten die er echt allemaal uit gehaald worden; gelden alle goede dingen die mensen  die ge-out zijn gedaan hebben niet meer dan?

Ze snapte me, maar gaf me wel ter overweging dat ik een predator een platform gaf en daarmee debet was aan een wereld die predators als Louis CK de indruk geeft dat ze untouchable zijn. En toen nagelde ze de laatste spijker erin en maakte het persoonlijk: “Ook ik ben wel eens seksistisch bejegend en hiermee geef je een platform aan de persoon die dat deed.”

Genadeloos.

Een minuut later had ik Louis CK verwijderd! Want gelijk had ze. Als we niet met z’n allen opstaan tegen onrecht zoals racisme, seksisme, homphobie, toxic masculinity en dergelijke, gaan we het nooit effectief bestrijden. Onwetendheid geldt niet meer als excuus.

In Ghana verwijderden ze laatst een standbeeld van Ghandi omdat het inmiddels bekend is dat hij geen fan was van Afrikanen. In Amerika is het jachtseizoen zo’n beetje geopend op standbeelden van Confederale “helden”, omdat die eigenlijk vochten om slavernij in stand te houden.

Ik kan me herinneren dat ik zo'n 20 jaar geleden in Georgia van een mooie lichtshow ging genieten bij een rotsformatie waarin de heldendaden van de Conferedatie zijn gebeiteld ... Het drong pas jaren later tot me door dat Stone Mountain een organisatie verheerlijkte die mij eigenlijk in ketens wilde hebben.

Dat heerlijke moment van besef dat je je mentaal verrijkt doet voelen.

Kennis vergaren is geen Bird Box; als je je blinddoek eraf rukt pleeg je geen zelfmoord; je wordt bewust.

Daarom hoeft die hele R.Kelly documentaire voor mij niet. Ik heb hem niet gezien en zal er waarschijnlijk de tijd niet voor nemen.

We moeten nu niet doen alsof R. Kelly alle kwaad op aarde personifieert, want dit probleem is groter dan R. Kelly. Dit probleem betreft niet alleen de predators, maar ook de mensen die al jaren wegkijken en andere mensen tot ontastbaar verheffen. In het Engels hebben ze er een mooie naam voor: Enablers

We weten al tientallen jaren dat er zich seksueel misbruik voordoet in de kerk, maar ondanks dit pedoprobleem worden onze jongetjes er toch trouw koorknaapjes. Woody Allen kreeg een kind met zijn Aziatische adoptiekind, maar mocht films blijven maken. Bill Cosby kon zich jarenlang vergrijpen aan vrouwen. 

R. Kelly pieste al bijna 20 jaar geleden op een vrouw en trouwde met een minderjarig meisje, maar we bleven van zijn muzikale genie genieten, verhieven hem tot untouchable en lieten hem zijn gang gaan.

Ach, Amerika verkoos een pussy-grabber tot president!

Wij mensen laten het gebeuren. 

Een documentaire over R. Kelly is leuk, maar als je ervoor gaat zitten moet je wel verder willen gaan dan alleen kijken. Voorbij de hype.

Want dit probleem is groter dan R. Kelly.

En dit zeg ik ook aan mezelf, want ook ik vind hem nog steeds een muzikaal genie. Ook ik realiseer me dat ik bereid ben die twee dingen los van elkaar te zien. 

We hebben soms -wanneer het ons niet persoonlijk raakt- een blinde vlek voor onrecht, en die moeten we opheffen. Kennelijk is ook mijn blinddoek is nog niet helemaal van afgerukt..