OZOSchool 2022 leverde maatwerk

In al onze inzet om de wereld als een betere plek achter te laten voor onze kinderen, is niks zo belangrijk als onze kinderen onderwijs bieden dat hen boeit. Opleidingen die hen passen en kansen bieden tot slagen. En hen op die opleidingen te krijgen.

Dit besef had ik afgelopen weken weer, bij de voorbereiding en de uitvoering van #OZOSchool, de zomerschool die vmbo-geslaagden voorbereidt op hun mbo-carrière. Eén van de meest uitdagende projecten die ik recentelijk heb uitgevoerd, met absoluut de meest mooie, belonende ervaringen ooit, omdat we in staat waren jongeren maatwerk te bieden en wellicht bij enkelen hun kansen tot succes vergrootten.

Het was de derde editie van OZOSchool. De eerste keer was in 2020; tijdens de piek van de coronapandemie hielden wij een voorbereidingsweek voor jongeren die al maanden niet naar school hadden gekund. In 2021 deden wij het weer en in 2022 werden wij weer gevraagd door de opdrachtgever, het Samenwerkingsverband Voortgezet Onderwijs Amsterdam Diemen.

En het was vanaf het begin weer moeilijk om jongeren geïnteresseerd te krijgen in een week waarin zij een voorsprong krijgen op hun mbo-carrière.

Het ligt niet aan hen. Het is een enorme stap die ze de komende tijd moeten nemen, vanuit het vmbo. Velen hebben nog geen opleiding gekozen, of wel, maar dan alleen omdat ze dat vanwege leerplicht moeten.

Zij weten dat ze op weg zijn naar een toekomst waar het heden niet meer geldt en ze willen worden opgeleid voor banen die eraan komen. Maar het lijkt alsof ze de indruk hebben dat een mbo-opleiding hen klaarstoomt voor hedendaagse banen die straks niet meer bestaan. Wat allemaal kan op het mbo lijken ze niet echt te weten.

Tijdens oriëntatiedagen worden ze dan doodgegooid met informatie en dan kwam ik daaroverheen om te praten over nog een week school terwijl ze dat voor dit jaar achter zich hebben gelaten. De totale desinteresse maakte dat ik er zelf onzeker van werd. Het boeit hen niet. Ik sta hen hier iets te verkopen waarvan ik weet dat zij weten dat ik weet dat het hen niet boeit, besefte ik ineens, gefrustreerd.

En het lag ook niet aan het programma dat we hen boden tijdens OZOSchool. Dat was juist op de toekomst ingezet.

Eentje belde me om te vertellen dat ze eerder was weggebleven van een mbo-opleiding omdat die haar niet lag en daardoor niet boeide, maar dat ze wat wij boden superinteressant vond. “Waarom is OZOSchool geen reguliere school?” vroeg ze.

Toch gaf uiteindelijk maar een kleine groep zich op. En daarvan werden dan weer een paar afgemeld door hun ouders en tja, ik kon niet aan het gevoel ontsnappen dat het was omdat OZOschool in de Bijlmer plaatsvond. Tja …

En toen werd het prachtig. Iedere dag was er een kleine groep die wel kwam opdagen en dat maakte dat wij maatwerk konden bieden, met workshops die hen klaarstoomden voor hun volgende stap.

Over identiteit, hun mentale rijkdom, hun talenten, hun persoonlijke branding.

Over identiteit van Lorraine Berggraaf, workshops over mentale gezondheid en rijkdom en klaarstaan voor de volgende etappes door psychologes Lesney Heikerk en Laura Jonis, over hun talenten en kennis van de muziekindustrie door Bres, over hun toekomstbewustzijn van Marcel Sporkslede, over hun digitale vaardigheden en hun persoonlijke branding van Sheima Josodimedjo en Naseya Weinchard. Ian van der Kooye die hen leerde hoe te overwinnen in debatten en hun maatschappelijke kennis aanscherpte, Jongerenadviseurs van de Gemeente Amsterdam die met hen in gesprek kwamen over weerbaarheid, uitsluiting en hun referentiekaders, een cognitieve test van Hessel Mudde die verborgen skills naar voren haalde ... ICT expert Nassim el Boutaibi, zelf voormalig mbo student kwam praten over veiligheid online en hoe het is om op dit niveau te studeren ... Jennifer Helberg die haar kennis van LinkedIn en waar studenten recht op hebben, met hen kwam delen. Het was kleinschalig, maar indringend.

Najeim, onze stagiaire Sociaal Maatschappelijk Dienstverlening ging samen met Carl Steinmetz studenten die nog niet gekozen hadden, de juiste opleiding helpen vinden. Tenminste drie kozen ter plekke. 

Op woensdag doorbraken wij, met dank aan Danny Korver, de sleur van de klaslokalen en reden wij met de studenten naar het Bezoekerscentrum Bruggen en Kademuren van Gemeente Amsterdam, waar ze een mooi programma kregen.

Eén van de studenten gaat naar een mbo-opleiding in de bouw en een andere wil iets doen in de ICT, maar dat je daarmee voor een organisatie zou kunnen werken die bruggen onderhoudt drong niet tot hen door totdat ik het hen zei. “Ik dacht dat Bouw alleen over huizen ging …” zei de ene. “Dit is een 3D model,” zei een andere verbaasd. Hij wil uiteindelijk iets studeren met 3D. “Ja in jullie zijn wij zeker geïnteresseerd in de toekomst,” zei de rondleider.

Vandaaruit naar MBO College Westpoort waar ze ook een rondleiding kregen en dan naar Nextechnician, het centrum voor Mobiliteitstechniek waar ze de verschillende mogelijkheden in deze sector te zien kregen.

Hier springt de toekomst dus letterlijk op je af. Manager Jacques Neefs vertelde dat na 2030 het verkeer in Amsterdam volledig elektrisch zal zijn en dat je bij Nextechnician nu al kan worden opgeleid tot de onderhoudsmonteur van vervoersmiddelen die dan zullen gelden. Ik riep de student die elektrotechniek wil gaan studeren, naar me toe en wees hem iets dat hij nog niet had opgemerkt: de kap van een elektrische auto stond open en je kon de motor zien. “Zoveel kabels,” zei hij stil, genietend.

Op vrijdag sloten we af, met de overhandiging van certificaten voor deelname. Theo Raus, interim-voorzitter MBO College Zuidoost was speciaal eerder vertrokken uit een ander overleg om dit bij te wonen. “Wat heb jij geleerd deze week?” vroeg hij aan een student.

Dat je moet blijven gaan en je moet blijven openstellen voor nieuwe informatie. Want er is zoveel dat je niet weet en dan neem je misschien verkeerde besluiten.”

Niks was mooier.

OZOSchool 2022 trok geen grote aantallen, maar één student bereikt is één student bereikt. En het was persoonlijk, privé, intiem.

We boden maatwerk dat studenten op het juiste pad zet, waar ze hun potentie volledig kunnen benutten, hun achtergrond en unieke talent in overweging genomen. Maatwerk dat voorkomt dat ze worden opgeleid om te falen. Want daarmee lopen we potentie mis en falen wij onze kinderen. Een succesvol kind vertegenwoordigt immers winst voor eenieder.  

Ik herhaal: in al onze inzet om de wereld een betere wereld achter te laten, is niks belangrijker dan onze kinderen onderwijs bieden dat hen boeit. Opleidingen die hen passen en kansen bieden tot slagen. En hen op die opleidingen te krijgen.

Dat ik dit mag doen maakt dat ik weet hoe een zegening aanvoelt.