Afbeelding

Mariam Lo Fo Wong       jaxpix | Jacqueline Louter Fotografie https://www.jaxpix.nl/

Blijfthuistijd 2: Ai go safri safri

Op de groepsapp met mijn familie tussen Nederland en Suriname, checken we in met beelden van de natuur hier en daar. Of met foto's van onze maaltijden om elkaar te laten watertanden: spinki! Aan mijn feestboekers hier en daar vroeg ik voor AFRO Magazine: “Ai go?” "Ai go safri safrï". 

Welke problemen kom je tegen? Hoe los je het op?

  • Ik vond het lastig om mijn draai te vinden: thuiswerken en mijn kinderen begeleiden bij online lessen.
  • We werken nu met een planning.
  • Er komt bijna geen geld binnen. We hebben ons budget aangepast en hebben gelukkig nog een spaarpot.
  • Ik vind het lastig om mijn pubers op te jagen; ik houd het liever gezellig.
  • Ik mis mijn kinderen en kleinkinderen. Gelukkig kan ik ze online zien.
  • Ik zie de grote problemen in Suriname. Moeilijke tori!
  • We vonden het eerst lastig om alle vrije tijd thuis door te brengen.
  • We luisteren nu veel samen naar mooie muziek.
  • We moeten alle spullen uit de winkels extra wassen en reinigen.
  • Ik merk dat ik van de 60 minuten die in een uur zitten mij vijf minuten in een soort paniek dreig te verliezen. Dan probeer ik hardop te denken dat ik dit niet kan controleren of veranderen.
  • Ik hoop dat ik niet ziek word, want dat baart mij veel zorgen.  
  • We praten en delen onze angst en onzekerheid. Ook volgen we niet de hele dag social media.
  • Ik ben alleenstaand en word blij van knuffelen met mijn hond. Een echte menselijke knuffel mis ik soms wel.
  • Ik praat veel met mijn kinderen.
  • Mijn partner en ik hebben eigen kids en een prille latrelatie. Onze momenten samen buiten de deur zijn weggevallen. Door ons intensief contact voel ik wel een sterkere verbinding.
  • Ik vind het wegvallen van fysiek contact pijnlijk.
  • Mijn partner rationaliseert en leest veel. Ik heb meer rouw en emotie. We praten veel en leven met de dag.  
  • Het was in het begin wennen omdat we juist in deze periode zijn gaan samenwonen.  

Ik mis mijn partner nu nog meer, de geruststellende woorden dat alles goedkomt, de warmte en brasa’s.

    Hoe ervaar je de sociale afstand naar je familie?

    • Dat vind ik niet zo erg. Ik zie toch al niet zoveel mensen.
    • Ik bel mijn familie nu nog meer.
    • Gelukkig nemen onze kinderen om de dag contact met ons op.
    • Ik mis mijn kerkbijeenkomsten.
    • Ik baal van het gebrek aan samen zijn.
    • Wat een uitkomst dat er zoveel middelen zijn om contact te houden.
    • Appjes met quizzen met mijn familie zijn nu extra leuk.
    • Ik voel mijn kwetsbaarheid omdat ik tot de risicogroep behoor.
    • Ik ben gewend mijn sociale leven vol te plannen. Ik vind het lastig dat dit is weggevallen.
    • Mijn moeder kan geen bezoek ontvangen in het verzorgingshuis en dat vind ik vooral zielig voor haar.
    • We houden goed afstand, we zijn bang om ziek te worden!

    “Ik hoop dat deze tijd een begin mag zijn van een andere manier van leven. Met meer aandacht, meer gezonde begrenzingen. Meer balans. Meer authenticiteit.”

    Kun je iets delen over de verandering van de relatie met jezelf?

    • Ik vind deze tijd spannend en ik voel ook een soort rust over mij.
    • Mijn spirituele ontwikkeling is een grote steun.
    • Ik slaap beter omdat er minder verkeer is.
    • Ik voel me nog eenzamer.
    • Ik kan goed omgaan met de onzekerheid en het verlies van inkomen.
    • Ik moest in het begin regelmatig huilen, ik heb het maar laten stromen.
    • Eigenlijk heeft de 'ophokplicht' veel rust opgeleverd, ik heb minder keuzestress.
    • Ik heb Corona gehad en was in thuisquarantaine. Ik ben toen gaan reflecteren: Ik wil minder werken en meer quality time.
    • Ik heb meer tijd voor meditatie en ik heb nog nooit zoveel yoga gedaan. Heel fijn!
    • Ik kook bewust en neem daar de tijd voor.
    • Het is een tijd van bezinning: Ik werk minder hard en heb meer innerlijke rust.
    • Ik ben liever voor mezelf, mag meer pauzeren om goed voor mezelf en mijn kids te zorgen.
    • Ik werk met Zoom. Dat dat zo goed gaat vind ik geweldig!
    • Ik heb nieuwe vaardigheden geleerd die ik anders nooit zo snel geleerd zou hebben.

    Ik hoop dat er een verruimd bewustzijn groeit onder de mensheid over onze zorg voor de aarde, onszelf en onze medemens.

    Zijn er dingen die je juist als positief ervaart in deze tijd?

    • De natuur die terrein wint.
    • Het is rustig op straat: niet dat gejacht overal om heen.
    • Mensen hebben meer aandacht voor hun omgeving en waar ze mee bezig zijn.
    • Door het intensieve contact met mijn kinderen en partner heb ik het gevoel sterker verbonden te zijn met hen.
    • Ik zie het als positief dat we nu allemaal gedwongen worden naar binnen te keren en met onszelf te checken wat nu echt belangrijk is.
    • Iedereen zit in hetzelfde schuitje, er is een vorm van gelijkheid. Maar het gevoel van saamhorigheid waar iedereen de mond vol van heeft; dat zie ik niet.
    • Ik merk positieve veranderingen in mensen, men loopt elkaar niet meer zomaar voorbij, een glimlach, een knikje, een groet.
    • Mensen gaan beseffen dat er meer is dan werken, carrière en geld.
    • De rust, de stilte, de frisse lucht buiten, de rust in huis, het niet leven op de klok, dichtbij elkaar zijn, lekker koken: genieten!
    • Het is alsof er een kosmisch rempedaal is ingetrapt die alles even stilzet om na te denken wat we aan het doen zijn op aarde. En of datgene wat we doen ons gelukkig maakt. Een mega Shift!
    • De lucht ruikt schoner.
    • Alles gaat in de vertraging. Dat is winst.

    Mariam Lo-Fo-Wong

    Mariam Lo Fo Wong

    Columnist / Schrijver

    Mariam Lo Fo Wong volgde bij de Clark Accord Foundation schrijfworkshops en bij Venzo de training effectief schrijven van Marvin Hokstam. Mariam schrijft columns over haar zoektocht naar menszijn, haar rijkdom van twee culturen en over het spel tussen controle en loslaten. Voor Project Memre doet ze onderzoek naar haar familiegeschiedenis. Naast schrijver is Mariam lichaamsgericht therapeut, moeder van Ramses en partner van Peter.