Bestrijd blackface het hele jaar door
Sinds het uitkomen van het achtergehouden discriminatierapport is er in Arnhem veel aandacht voor het bestrijden van racisme en discriminatie. Of… toch niet?
Arnhem heeft sinds 3 jaar een Keti Koti herdenking en viering. Binnenkort komt er ook een monument ter nagedachtenis hiervan. Er kwam een regeling voor nakomelingen van tot slaafgemaakte mensen om hun naam kosteloos te kunnen wijzigen, workshops over stamboomonderzoek en zorg en begeleiding voor mensen die overwegen om hun naam te wijzigen. Een kleine greep uit de dingen die ik als raadslid voor de Afrogemeenschappen in Arnhem heb mogen doen.
En toch, ondanks al deze inspanningen, zijn er nog steeds ondernemers die denken dat ze “zwarte pieten” chocola kunnen verkopen of poppen van dit walgelijke karikatuur in hun etalage kunnen hangen.
Toen ik hier onlangs vragen over stelde, werd dit als menselijke fout bestempeld. Het was geenszins bedoeld als racisme en de Arnhemse ondernemers discrimineren niet. Daarmee lijkt stelligheid die in het actieplan tegen racisme ene discriminatie staat slechts windowdressing te zijn. We roepen heel hard dat we tegen racisme zijn, maar als het erop aankomt zien we het toch weer door de vingers. Het gaat toch immers het hele jaar door goed?
Maar hoe kan het, dat als we het hele jaar zo inzetten op het tegengaan van racisme, dat we in deze sinterklaastijd, toch weer geconfronteerd worden met het racistische karikatuur van “zwarte piet”? Hoe kan het dat er nog steeds iemand denkt dat het leuk is om als “zwarte piet” een voetbalveld op te lopen? En hoe kan het dat we nog steeds achteraf onze afschuw uitspreken, maar het niet aan de voorkant bestrijden?
Kennelijk is wat we gedurende het jaar doen nog niet genoeg. Kennelijk begrijpen mensen nog steeds niet dat “zwarte piet” blackface is en en dat blackface racisme is en dat “zwarte piet” dus racistisch is. Wat is alle inzet die we hele jaar door doen, de week tegen racisme, mooie posts op social media en mooie bijeenkomsten met dure keynote speakers waard, als we het simpele feit van het racistische karakter van “zwarte piet” nog niet duidelijk hebben kunnen maken?
Dat was mijn verbazing toen ik in de diversiteit en inclusie industrie kwam te werken. D&I is een leuke functie geworden waarin men gezellige bijeenkomsten organiseert waarbij je lekker kan eten en er leuke muziek is. Het levert leuke plaatjes op voor social media en het “laat zien” hoe inclusief iedereen is. We delen boeken uit (van die dure keynote speaker). We blijven in een “inclusieve bubbel” waar iedereen zichzelf mag zijn. Maar we verzuimen om de strijd aan te gaan met de wereld daarbuiten. Die nog lang niet inclusief is en daar vaak ook niet op zit te wachten. Juist in deze weken rondom sinterklaas wordt dat zichtbaar: het werk dat we hebben laten liggen.
En dan zien we de ware gezichten, van mensen met blackface en de meerderheid die wegkijkt.
— Afro Magazine (@_Afromag) December 4, 2024
Misschien iets te vroeg.
Nathalie Nede
Nathalie Nede is redacteur bij AFROMagazine.nl.
Daarnaast is ze raadslid in Arnhem voor ChristenUnie