Wil de echte man opstaan?

Faizel Lynch

Een paar maanden geleden op een luie zondagochtend lag ik met mijn laptop balancerend op mijn buik in bed. Ik wilde mezelf eens verwennen met een komediefilm waarmee mijn verstand heerlijk op nul zou worden gehouden. Sinds we online de keuze hebben uit ontelbare films lijkt het overigens alsof je meer tijd besteedt aan het searchen van een film dan het daadwerkelijk bekijken van een. Vraag me niet hoe, maar ik kwam uiteindelijk uit bij “Think Like A Man”, het eerste deel van een klassieker uit 2012 dat in 2014 een vervolg kreeg. Een komedie met een cast bestaande uit onder anderen sterren als Kevin Hart, Taraji P. Henson, Gabrielle Union, Morris Chestnut en Chris Brown. Interessant hoe je een film anders bekijkt als je het al eerder hebt bekeken. Zo ook in dit geval.

In het kort gaat het verhaal over vier vrienden die erachter komen dat hun vrouwen de inhoud van het boek van Amerikaanse tv persoonlijkheid Steve Harvey “Act Like A Lady, Think Like A Man” in hun voordeel gebruiken. In het boek geeft Harvey namelijk inkijk in de wijze waarop mannen kijken naar liefde, relatie, intimiteit en verbintenis. De mannen besluiten met deze voorkennis het geheel in hún voordeel te gebruiken. Natuurlijk loopt het niet volgens plan en leidt dit voortschrijdend inzicht tot hilarische situaties (het blijft per slot van rekening een komedie).

Een echte man is een persoonlijkheid waarbij het mannelijke hormoon testosteron uit de poriën schiet terwijl hij doelgericht op vrouwen afstapt en ze met overtuiging richting de slaapkamer charmeert.

In de film Think Like A Man komt een aantal man-types voor: een mama’s jongen, de eeuwige vrijgezel die zich niet laat binden, de dromer en de womanizer. Heerlijk afgekaderde personages die zijn zoals ze zijn en doen wat ze doen op basis van hun versimpelde karaktereigenschappen. De titel van de film zette mij in relatie tot de types wel aan het denken. ‘Denk als een man’ wat houdt dat anno nu eigenlijk in? Bestaat er nog steeds een prototype gedachte of profiel van de man? Vroeger dacht ik dat een echte man de stoere robuuste type is die voor optimale succes of dominantie van de situatie gaat. Een echte man is een persoonlijkheid waarbij het mannelijke hormoon testosteron uit de poriën schiet terwijl hij doelgericht op vrouwen afstapt en ze met overtuiging richting de slaapkamer charmeert. Echte mannen brengen geld in het laatje om voor hun vrouw en kinderen te zorgen. Echte mannen zijn nergens bang voor. Echte mannen tonen geen emotie. Dat doen alleen vrouwen. Echte mannen.. die huilen niet.

Ik ben inmiddels de 40 gepasseerd. We leven in een tijd waarin een verandering in rolpatroon tussen man en steeds duidelijker wordt. De scherpe contouren van een traditionele denkwijze over rolverdelingen in het gezin vervagen gaandeweg. We zijn als maatschappij sinds de vrouwenemancipatie golf in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw een eind gekomen en hebben nog een stuk te gaan. Vrouwen worden namelijk nog steeds onderbetaald in verhouding tot hun mannen voor hetzelfde werk. Maar emancipatie is allang geen vreemd woord.  Vrouw en emancipatie gaan al heel lang hand in hand. Maar in hoeverre geldt dit nu voor mannen en emancipatie?

Zijn we ons wel bewust van de privileges dat ‘man’ zijn met zich meebrengt?

Want mannen die emanciperen?? Get outta here?! Yep! Emancipatie is niet uitsluitend een vrouwendomein. Want als vrouwen emanciperen moeten mannen dat ook. Emancipatie gaat over het streven naar volwaardigheid en gelijke rechten. De traditionele ‘vrouw-thuis-en-man-werkt’ model is al lang niet meer. Er zijn daarnaast ook mannen die meer dan ooit betrokken willen zijn bij de opvoeding van kun kinderen, of ze nu wel of geen onderdeel uitmaken van een gezin. Maar er is ook de vraag naar wie de hedendaagse man nu eigenlijk is. Is deze nog steeds de stoere robuuste persoonlijkheid of mag hij zich best kwetsbaar opstellen zowel privé als in het openbaar?  Wat leren we onze jongens en meisjes over de rol en betekenis van de man? De hetero man geldt ook al lang niet meer als blauwdruk van mannelijkheid. Hoe hebben wij als mannen onze opvoeding naar onze manhood eigenlijk ervaren? Zijn we ons wel bewust van de privileges dat ‘man’ zijn met zich meebrengt? Of bestaan hier ook verschillen in? Hoe is het mogelijk dat we, onterecht of niet, bekend staan als sexual predators?

Een onderwerp vol vragen die een select gezelschap mannen en ik de komende tijd willen beantwoorden. Want ik ben ervan overtuigd dat wij als mannen een collectieve reset nodig hebben. Voordat we zover zijn gaan we met elkaar in gesprek. We gaan onszelf herdefiniëren. Er is voldoende food for thought. Ik hoop dat je met mij meegaat op deze journey. Ik wil mijn gedachten met je delen. Wie je ook bent..sta op..man!