Gisteren was ik bij de kapper.

Ik heb hem verwijderd en geblokkeerd. Om er helemaal zeker van te zijn dat ik zijn nummer niet toch weer zou opzoeken in een moment van zwakte, heb ik al mijn 148 ongelezen sms berichten doorgespit om te zien of er niet toevallig iets van hem tussen zat. Hetzelfde geldt voor mijn gemiste oproepen.

Voordat ik begin met deze tori wil ik je kort meenemen naar mijn kindertijd. Toen woonde ik in Amsterdam West in de Mercatorbuurt. 

Standaard heb ik een reserve mondkapje aan de achteruitspiegel in mijn auto hangen. Of twee verstopt in mijn Bh. De bewaarplek heb ik afgekeken van mijn oma die daar haar doekoe geknoopt in een zakdoek bewaarde.

Afgelopen week maakte ik in een internationale journalistenvergadering gewag van, dat het jaarlijkse grote racismeseizoen eraan zit te komen en dat het tijd is om weer een oproep te doen naar het Nederlandse journalistenveld om zich ethiek en principieel op te stellen.

Zeeuws, Surinaams, Rotterdams, Nederlands. Vrouw, dochter, moeder, vriendin.
Elke dag heb ik met verschillende labels te maken