Foto: Jurgen Wijnruit

Beste meneer de burgemeester

Ralitsa Vliese

Door Ralitsa Vliese

Vandaag stuitte ik op een artikel met als titel: “Burgemeester ziet geen fouten bij aanhouding 12-jarige jongen in Zuidoost.” Mijn mond viel open van verbazing en de tranen rolden acuut over mijn wangen.

Beste meneer de burgemeester, ik denk dat het hoog tijd is dat u uw bril gaat vervangen. Hoe kunt u geen fouten zien in de manier hoe deze jongen werd aangehouden? Hij is 12 jaar en heeft geen crimineel feit gepleegd; nooit iemand vermoord, noch een bank beroofd.

En toch werden hem de handen in de boeien geslagen onder toeziend oog van het winkelend publiek in Amsterdam Zuidoost. Hij werd omsingeld door drie toezichthouders, drie stagiaire toezichthouders en vier politieagenten, waarvan twee in de politiewagen.

Vindt u dit normaal, meneer de burgemeester? Vindt u dat dit kan? Wat als het uw zoon was?

“Was u erbij toen het gebeurde?” Ik namelijk wel. Ik heb die jongen in de ogen aangekeken. Wat ik zag was paniek en angst in de ogen van een twaalfjarige. Ik sta er mee op en ik ga ermee naar bed. 

Beste meneer de burgemeester, heeft u nooit gefietst waar het niet mag? Heeft u nooit stiekem door rood gereden of heeft u zelfs een “verboden richting” bord genegeerd? Heeft u misschien stralenkrans een halo boven uw hoofd hangen? Kom nou toch, meneer de burgemeester. Niemand is zo heilig.

In het artikel staat ook dat het volgens de hulpofficier van justitie niet uitmaakt of de jongen wettelijk verplicht is om een ID bij zich te dragen. Sinds wanneer kan de officier regels van de wet naar gelieven aan zijn laars lappen? Volgens mij hoort iedereen zich netjes te gedragen volgens de wet, ook als je hulpofficier bent of een BOA.

Beste meneer de burgemeester, mijn vraag aan u is: “Was u erbij toen het gebeurde?” Ik namelijk wel. Ik heb die jongen in de ogen aangekeken. Wat ik zag was paniek en angst in de ogen van een twaalfjarige. Ik sta er mee op en ik ga ermee naar bed. Ik was het die het heeft gefilmd en op Facebook heeft gezet. Omdat mijn mensen, mensen met een kleurtje, altijd de dupe zijn van de superioriteitswaanzin dat er bij uw “ambtenaren” zit ingebakken.

En het doet pijn, meneer de burgemeester. Wanneer uw werkdag erop zit, gaat u lekker naar huis, benen op tafel en doet u de tv aan. Hakuna Matata. Maar wij? Wij strugglen elke dag, wij hebben slapeloze nachten als wij bedenken dat dit de plek is waar wij onze kinderen moeten opvoeden. En u, u kijkt rustig de andere kant op.

Beste meneer de burgemeester, het is geen wonder dat u het niet ziet. U leeft namelijk ver van de realiteit. Misschien dat het helpt als u zich 90 graden keert en de problemen in uw stad onder ogen probeert te komen. Het zal niet makkelijk zijn, maar in deze stad al zijn er zoveel mensen die een verschil proberen te maken en u, meneer de burgemeester, keert hen de rug toe.

Meneer de burgemeester, be a man and face the damn problem.